Εγκώμια εις τον ενδοξον Μεγαλομάρτυρα κ Ιαματικον Παντελέημονα

 

 (Ποίημα Χαραλάμπους Μπούσια)

Στάσις α´. Ήχος πλ. α´. Η ζωή εν τάφω
Ακροστιχίς: ΙΑΤΗΡ ΘΕΙΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝ, ΩΦΘΗΣ».

Ιατήρ θεόφρον, την σην μνήμην φαιδρώς, εν ψαλμοίς δαβιτικοίς καταστέφομεν, ευσταλές, Παντελεήμον, αθλητά.

Ασωμάτων δήμοι, και μαρτύρων χοροί , εν μοναίς, Παντελεήμον, σε, όλβιε, ουράνιοις προσεδέξαντο λαμπρώς.

Τον του Ευστοργίου, και Ευβούλης υιόν, Εκκλησίας τε φωστήρα αείφωτον, φιλεόρτων, μακαρίσωμεν, χοροί.

Ήστραψας εμφάσει, ηθικής βιοτής, και στερρού, Παντελεήμον, φρονήματος εν χθονί Νικομήδειας ιερώ.

Ρήμασι του θείου, διδασκάλου, σοφέ, Ερμολάου υπακούσας προέκρινας, του Χριστού, Παντελεήμον, την οδόν.

Θαυμαστός εφάνης, ιατήρ των πιστών, Ευφροσύνου του πανσόφου γενόμενος, μαθητής, Παντελεήμον, ευκλεής.

Εκ θανάτου πάλαι, νεανίαν, κλεινέ, τον δηχθέντα υπ' εχίδνης ανέστησας, επικλήσει του Σωτήρος και Θεού.

Ίσχυσας συντρίψαι, τας ορδας του εχθρού, τη δυνάμει, αθλοφόρε, της πίστεως, και ευχαίς του Ερμολάου του σεπτού.

Ο Θεός των όλων, πολιούχον θερμόν, αρωγόν Νικομηδέων και καύχημα, σε περίδοξον ανέδειξε, σοφέ.

Στεφανίτης ώφθης, γεραρέ αθλητά, διελθών δια πυρός τε και ύδατος, και τεινόμενος φρικτώς εν τω τροχώ.

Προσελθών τυφλός τις, Παντολέον, προς σε, της ιάσεως τα γέρα απείληφεν, ανύμνων τον σε δοξάσαντα Θεόν.

Αθλητών ακρότης, εν σταδίω Χριστόν, παρρησία ωμολόγησας άριστα, και βασάνων καθυπέμεινας πληθύν.

Νίκης ήρας γέρας, κατ' απίστων εχθρών, θαυμαστέ Παντελεήμον, και ηθλησας, μη φοβούμενος αυτών τας απειλάς.

Των τυράννων θράσος, ου κατέβαλέ σε, αλλ' υπήνεγκας μολύβδου τα βράσματα, ώσπερ δρόσον και εξ ύψους υετόν.

Εν σταδίω χαίρων, καθυπέστης δεινά, αλλ' ασάλευτος τη πίστει παρέμεινας, τον Χριστόν, Παντελεήμον, ανυμνών.

Λάμψας ώσπερ σέλας, θαυμασίοις πολλοίς, οικουμένην κατεφώτισας άπασαν, ιατρέ Παντελεήμον ταχινέ.

Έχων παρρησίαν, προς Θεόν αληθώς, καθικέτευε αυτόν σώσαι άπαντας, τους γεραίροντας, θεόφρον, σην θανήν.

Ηθλησας νομίμως, και λαμπάδων το πυρ, καθυπέμεινας δυνάμει του Κτίσαντος, του κρατύναντός σε, μάκαρ, εν δεινοίς.

Μιμητής υπήρξες, του Σωτήρος Χριστού, και την χάριν παρ' Αυτού κομισάμενος, θεραπεύεις πάσαν νόσον, αθλητά.

Ο Θεός σοί ώφθη, εν μορφή του σοφού, Ερμολάου και στερρώς ενεθάρρυνε, σε κλεινέ Παντελεήμον, εν δεινοίς.

Νάματα προχέεις, ιαμάτων πολλών, τοις εν ύμνοις μελωδούσι σην άθλησιν, ιατρέ Παντελεήμον, χοϊκοίς.

Ως μαρτύρων κλέος, και βολίς ιατρών, από πάσης ρύσαι άπαντας, άγιε, συμφοράς, Παντελεήμον, τους πιστούς.

Φέγγος αριστείας, και θαυμάτων πηγή, ανεδείχθης του Χριστού, μάρτυς ένδοξε: διο στέφομεν σε ύμνοις και ωδαίς.

Θραύσας παλαμναίου, την ισχύν οχετοίς, των αιμάτων σου των θείων, τρισόλβιε, εμεγάλυνας το κράτος του Θεού.

Δόξα. Τριαδικόν.
Ήλιε φωσφόρε, Παναγία Τριας, συν Πατρί τε και Υιώ, Πνεύμα άγιον, σώσον πάντας τους τιμώντας σε πιστώς.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Σέμνωμα μαρτύρων, Θεοτόκε αγνή, του εχθρού του δυσμενούς την επήρειαν, ταις πρεσβείαις σου εκδίωξον ταχύ.

Στάσις β . Ήχος πλ. β´. Άξιόν εστιν...
Ακροστιχίς: ΑΞΙΟΝ ΥΜΝΕΙΝ ΣΕ, Ω ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝ.

Άξιόν εστι, καταστέφειν τον λαμπρόν φωστήρα, τον Παντελεήμονα, άσμασι• και ευήχοις μελωδίαις ιεραίς.

Ξένων ποταμός, ενυπάρχεις, ω Παντελεήμον, θαυμασίων θείόν τε πέλαγος, και ιάσεων αείρροος πηγή.

Ίθυνας τον νουν, εκ νεότητος προς τον Σωτήρα, μαθητής, θεόφρον, γενόμενος, μάρτυς θείε, Ερμολάου του σοφού.

Όμβρισον ημίν, χάριν άφθονον, Παντελεήμον, τάις σαις ασιγήτοις δεήσεσι, προς τον Κτίστην και φιλάνθρωπον Θεόν.

Νέκρωσον ημών, άπαν φρόνημα, Παντελεήμον, γεηρόν των πίστει τιμώντων σε, και υμνούντων σου σκαμμάτων την πληθύν.

Ύμνοις ιεροίς, ευφημήσωμεν το της Ευβούλης, και του Ευστοργίου εκβλάστημα, το κοσμήσαν Εκκλησίαν του Χριστού.

Μέμνησο ημών, των φαιδρώς σην μνήμην εκτελούντων, και μεγαλυνόντων σην άθλησιν, την σεπτήν, Παντελεήμον γεραρέ.

Νόσους ζοφεράς, εκδιώκεις και ιά παντοίας, ασθενείας πίστεως χάριτι, ιατρέ Παντελεήμον ευλαβές.

Έχεις προς Θεόν, παρρησίαν, ω Παντελεήμον, ασινείς τηρείν τους προστρέχοντας, τη ση σκέπη εκ βελών του δυσμενούς.

Ιατήρ ψυχών, και σωμάτων ώφθης, ελεήμον, μάρτυς, πάσαν αρρωστίαν ιώμενος, τοις ζητούσι την θερμήν σου αρωγήν.

Νεύσον τάις ημών, ικεσίαις, στεφανίτα μάρτυς, παύων των παθών τα ορμήματα, και δωρούμενος ειρήνην τοις πιστοίς.

Στύλος ακλινής, της Νικομηδέων Εκκλησίας, και φωστήρ αυτής εκλαμπρότατος, ανεδείχθης, στεφηφόρε αθλητά.

Έχων την μορφήν, του σεπτού πρεσβύτου Ερμολάου, σοι, Παντελεήμον, ο Κύριος, Ιησούς ενεφανίσθη εν δεινοίς.

Ως φωτός πηγήν, εθεώρει σε, Παντελεήμον, και ως του Θεού φίλον γνήσιον, ο τυφλός ο αναβλέψας υπό σου.

Πλούτον γονικόν, διεμοίρασας, Παντελεήμον, τοις πτωχοίς πόθων πλούτον άσυλον, θησαυρίσαι, θαυμαστέ, εν ουρανοίς.

Άνθος μυριστόν, ανεφάνης της Νικομηδείας, και θαυμάτων δένδρον πολύκλωνον, αθλητά σοφέ και ιαματικέ.

Νύκτα ζοφεράν, αγνωσίας του πατρός σου, μάκαρ, ω Παντελεήμον, εδίωξας, μεταστρέψας άπαν φρόνημα αυτού.

Την σην κεφαλήν, αποτέμνων, ω Παντελεήμον, ο εχθρός αντί όμβρων αίματος, γάλα είδεν αναβλύζον θαυμαστώς.

Επικαλεσθείς, του Χριστού το όνομα ιάσω, τον τυφλόν δυνάμει της πίστεως, θαυμαστέ Παντελεήμον ιατρέ.

Λάμψον μοι το φως, της σης ενάρετου πολιτείας, και των θαυμασίων σου, άγιε, όπως άδω σου τους άθλους ευλαβώς.

Εύρομεν σαφώς, σε ως θείον ρύστην και προστάτην, εν δεινοίς ταχύ καταφεύγοντες, ταις πρεσβείαις σου, Παμμάκαρ, προς Θεόν.

Ηθλησας στερρώς, και μαρτύρων ηριθμήθης νέφει, της Νικομήδειας ωράϊσμα, και πιστών, Παντελεήμον, θησαυρέ.

Μνήμην ιεράν, των σεπτών σου άγοντες αγώνων, τον σε ενισχύσαντα Κύριον, μεγαλύνομεν απαύστως, αθλητά.

Δόξα. Τριαδικόν.
Ου Τριας κλεινή, σιωπώ γεραίρειν σου το κράτος, Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα πανάγιον, εις αιώνα εκ μυχίων της ψυχής.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Νίκας κατ' εχθρών, τοις σοις δούλοις δώρησαι, Παρθένε, τοις σε ασιγήτως δοξάζουσιν, ως μητέρα του Κυρίου και Θεού.

Στάσις γ . Ήχος Γ´. Αι γενεαί πάσαι
Ακροστιχίς: ΑΣΜΑΣΙ ΣΤΕΦΩΜΕΝ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

Αι γενεαί πάσαι• μακαρίζομέν σε• κλεινέ Παντελεήμον.

Στεφάνοις αφθαρσίας• σε ήμειψεν, θεόφρον• Χριστός, ο πάντων Κτίστης.

Μητρός, Παντελεήμον• ηγάπησας την πίστιν• μισήσας την πατρώαν.

Ανέτειλας ως άστρον• Παντελεήμον θείε• εν τη Νικομηδεια.

Σταγόσι σου αιμάτων• ηγίασας την χθόνα• της σης σεπτής πατρίδος.

Ιάσεων υπάρχεις• Παντελεήμον μάκαρ• αδάπανον ταμείον.

Σωτήριον σε όπλον• κεκτήμεθα και ράβδον Παντελεήμον θείε.

Τυφλόν σοι προσελθόντα• ιάσω τη δυνάμει• Χριστού, Παντελεήμον.

Ευβούλης γόνος θείος• ύπηρξας, αθλοφόρε Χριστόν της σεβομένης.

Φωτοειδής επώφθης• αστήρ ψυχάς αυγάζων• πιστών, Παντελεήμον.

Ουρανοφρόνως, μάρτυς• διήνυσας τον βίον• αγωνισθείς νομίμως.

Μετά Θεόν σε ρύστην• θερμόν, Παντελεήμον, κεκτήμεθα εκ πόνων.

Ελπίς πασχόντων πέλεις• εξ ανιάτων νόσων• Παντελεήμον μάρτυς.

Ναός Θεού εδείχθης• πανάσπιλος και σκεύος• σεπτέ, του Παρακλήτου.

Περιχαρώς υπέδυς• του μαρτυρίου τρίβους• στερρέ Παντελεήμον.

Αξίως εδιδάχθης• την πίστιν, αθλοφόρε• παρά του Ερμολάου.

Νεκρόν τον υπ' εχίδνης πληγέντα, θεοφόρε, ανέστησας ευχαίς σου.

Των παρανόμων θράσος• κατέβαλες τω σθένει• τω σω, Παντελεήμον.

Εξεπαιδεύθης, μάκαρ• ιατρική τη τέχνη• παρά του Ευφροσύνου.

Λαμπρώς επιτελούντες• την σην, θεόφρον, μνήμην• αιτούμεθα ευχάς σου.

Ελέησον και σώσον• εκ θλίψεων τους πίστει• υμνούντάς σε, τρισμάκαρ.

Ηυπρέπισας αιμάτων• ροαίς σου Εκκλησίαν• Χριστού, Παντελεήμον.

Μισήσας τα του κόσμου• εδώρησας σον πλούτον• πτωχοίς, Παντελεήμον.

Ου παύσω ανυμνείν σου• κλυτέ Παντελεήμον• τους άθλους εις αιώνας.

Δόξα. Τριαδικόν.
Νοσούντά με, Τριας μου• Πατήρ, Υιέ και Πνεύμα• θεράπευσον εν τάχει.
Και νυν. Θεοτοκίον.
Ανήροτε Παρθένε• ελέησον τον κόσμον• λιταίς του αθλοφόρου.