tag:blogger.com,1999:blog-60088857275046221422024-03-14T00:29:55.900-04:00Αμαρτωλών Σωτηρία Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comBlogger733125tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-40921434177242854542021-08-01T19:07:00.005-04:002021-08-01T19:07:42.666-04:00 Εὐλογία κατὰ τὴν θεία Λειτουργία ( Ἅγιος Γαβριὴλ ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="517" data-original-width="340" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-_HIspyfTLWg/YQcpG0AvMnI/AAAAAAAAq0Y/kmXNedNnXVY32t0Azq_m6-pBtDNRvTZUwCLcBGAsYHQ/w244-h320/%25E1%25BC%258D%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%2593%25CE%25B1%25CE%25B2%25CF%2581%25CE%25B9%25E1%25BD%25B4%25CE%25BB%2B%25E1%25BD%2581%2B%25CE%25B4%25CE%25B9%25E1%25BD%25B0%2B%25CE%25A7%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25E1%25BD%25B8%25CE%25BD%2B%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BB%25E1%25BD%25B8%25CF%2582.jpg" width="244" /></div>Ἄν γνωρίζατε πόση εὐλογία ἔρχεται κατὰ τὴν θεία Λειτουργία, θὰ μαζεύατε μέχρι καὶ τὴν σκόνη ἀπὸ τὸ πάτωμα τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ πλύνετε μ’ αὐτὴ τὸ πρόσωπό σας.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;">Ἅγιος Γαβριὴλ ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς</span> <br /></span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-25548370037207072802021-06-30T08:22:00.002-04:002021-06-30T08:22:17.795-04:00 Συγκλονιστικό θαύμα της Παναγίας και οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός <div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="717" data-original-width="1024" height="258" src="https://1.bp.blogspot.com/-SMXMcL24r88/YNxhwy3T2eI/AAAAAAAAqxo/-VACQReaU5ke9Dummx7YmcOOmMs1mTmcACLcBGAsYHQ/w368-h258/Agioi%2BAnargyroi%2B%25282%2529-1.jpg" width="368" /></div><span style="font-size: x-large;"></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Διηγείται μια γυναίκα: <br /> "Το όνομα μου είναι Αθηνά Παππά. Στις 24-10-08 ο υιός μου Σπυρίδων είχε ένα σοβαρότατο τροχαίο. Είχε χτυπήσει στο κεφάλι και είχα αιματώματα στον εγκέφαλο, νεκρά κύτταρα τα οποία δεν αναπλάθονται ποτέ ξανά και θλάση στο κέντρο του εγκεφάλου.Ήταν στην εντατική του Ν.Ν.Α επί 29 πραγματικά πολύ δύσκολες μέρες διότι ήταν σε κώμα, διασωληνωμένος γιατί δεν μπορούσε ν’ αναπνεύσει και επιπλέον είχε αρχίσει η εσωτερική σήψη στα όργανά του. Το αποκορύφωμα ήταν η 45-λεπτη ανακοπή που έκανε 3 ημέρες πριν την γιορτή της Παναγίας (τα εισόδια της Θεοτόκου). Απ’ την ανακοπή του έμεινε ανεπάρκεια στην καρδούλα του, που θα την είχε για όλη του την ζωή. <br /></span></div></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο γιός μου ήταν 16 χρονών όταν συνέβη το τροχαίο. Εμείς πλέον δεν ξέραμε τι να παρακαλέσουμε τον Θεό. Οι γιατροί είπαν ότι αν ζήσει θα μείνει φυτό γιατί το χτύπημα στον εγκέφαλο είναι σ’ ένα σημείο όπου απ’ εκεί φεύγουν όλες οι πληροφορίες.Μετά την ανακοπή και ενώ ήταν σε κώμα συνέχισε να βαραίνει. Δεν ανέπνεε, δεν λειτουργούσαν τα όργανά του, του έβαζαν αίμα και είχε πάρει και λοίμωξη όπου είχε 40 πυρετό. Παρακαλούσαμε τον Θεό με τον άντρα μου να τον αναστήσει, δεν ξέραμε τι να πρωτοπαρακαλέσουμε. Την επόμενη μέρα απ’την ανακοπή κάναμε ακόμη μία λειτουργία στον Άγιο Σπυρίδωνα, την εκκλησία που ήταν μέσα, στον προαύλιο χώρο του Ν.Ν.Α. Η λειτουργία τελείωσε στις 10 περίπου το πρωί. Όταν άνοιξε το επισκεπτήριο στις 13.00 μάθαμε ότι είχε περάσει ο πνευματικός μας κύριος Στέφανος Νταλιάνης και διάβασε το παιδί μας στην εντατική κατόπιν εντολής του πατρός Παΐσίου και Ευμενίου που έχουν κοιμηθεί. Μπήκαμε στο δωμάτιο του και ώ του θαύματος το παιδί απ’ τον λαιμό και κάτω ήταν αναστημένο. Ο πυρετός ήταν 36,6, τα νεφρά του δούλευαν κανονικά, είχε πολλά ούρα και κόπρανα και ανέπνεε μόνος του χωρίς μηχάνημα. Επιπλέον η καρδιά του δούλευε μόνη της χωρίς το μηχάνημα. <br />Οι γιατροί μας είπαν: πρόκειται για θαύμα. Ξαφνικά πήρε μπρος και εκτός από το κεφάλι του (ήταν σε κώμα) όλο του το σώμα δούλευε ρολόι. Αν συνεχίσει έτσι, μας είπαν, σε 2 ημέρες θα βγει από την εντατική. Όσο για τον εγκέφαλο μας είπαν θα μείνει φυτό…<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Σε δύο ημέρες ξημέρωναν τα εισόδια της Θεοτόκου. Το πρωί κάναμε λειτουργία πάλι στον Άγιο Σπυρίδωνα και φύγαμε να πάμε στο Τζάνειο νοσοκομείο, διότι εκεί θα μετέφεραν το γιο μας. Καθώς πηγαίναμε στο Τζάνειο άρχισα να φωνάζω υστερικά. «Έκλαψε η Παναγία και θέλω να μου φέρετε τα δάκρυά της. Κλαίει για τον Σπύρο μου». Η αδερφή μου και ο άντρας μου προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν, όμως εγώ ήμουν ανένδοτη και πολύ εχθρική μαζί τους γιατί δεν με πίστευαν. Φώναζα συνεχώς ότι κλαίει η Παναγία κάπου στον Ορωπό για τον Σπύρο μου αλλά όλοι με θεωρούσαν τρελή. Δεν ήξερα τι έλεγα όμως επέμενα πολύ. Σε σημείο που μ’ άκουγαν οι γιατροί του Τζανείου και οι ασθενείς και προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν. Εγώ ανένδοτη. Ωστόσο η ώρα περνούσε και το ασθενοφόρο που μετέφερε το παιδί μας απ’ το Ν.Ν.Α δεν φαινότανε πουθενά. Εγώ γκρίνιαζα για τα δάκρυα της Παναγίας, μ’ έπιασε ανησυχία επειδή αργούσε να ‘ρθει το παιδί. Στις 1.30 περίπου το μεσημέρι έφτασαν. Εγώ έκλαιγα πολύ και παρακαλούσα τους συγγενείς να μου φέρουν τα δάκρυα της Παναγίας μέχρι που είδα το φορείο με τους γιατρούς που συνόδευαν το παιδί μας να έρχονται… Οι γιατροί ήταν χαμογελαστοί… Το παιδί είχε ξυπνήσει καθ’ οδόν προς το Τζάνειο γι’ αυτό άργησαν να μας το φέρουν…<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Είδαμε το παιδί μας ξύπνιο και δεν το πιστεύαμε. Τα μάτια του ήταν στη θέση τους και το αιμάτωμα που είχε στα μάτια είχε εξαφανιστεί. Είχε ξυπνήσει και είχε ξυπνήσει καλά. Ακόμη βέβαια δεν ξέραμε τι θα λειτουργούσε απ’ το σώμα του και τι όχι διότι μόνο μας κοιτούσε… Είχε ακόμη τραχειοστομία και την γαστροστομία…<br /><br /> Μόλις τακτοποιήσαμε το παιδί στο δωμάτιο εγώ άρχισα πάλι να φωνάζω και να μαλώνω με όλους. «Κλαίει η Παναγία για τον Σπύρο μου», τους έλεγα. Πηγαίνετε να μου φέρετε τα δάκρυά της. Κανείς δεν με καταλάβαινε, κανείς δεν με πίστευε. Κανείς δεν μου έδινε καμία σημασία… Σε 2 ώρες περίπου και ενώ περιποιόμουν το γιο μου χτύπησε το κινητό μου και ήταν μια φίλη η οποία με ρώτησε σε ποιο νοσοκομείο και σε ποιο δωμάτιο είμαστε για να ‘ρθει. Μόλις ήρθε της λέω: «Μου ‘φερες τα δάκρυα της Παναγίας»; Εκείνη με κοίταξε κάπως και μου είπε ότι η πεθερά της είχε πάει εκδρομή στον Ορωπό αλλά πρώτα πέρασε απ’ την εκκλησία ν’ ανάψει ένα κερί. Εκεί έμαθε ότι η εικόνα της Παναγίας μυροβλύζει και κάθε χρόνο που είναι τα εισόδια της Θεοτόκου ανοίγουν την εικόνα και παίρνουν το μύρο. Πήρε μύρο για κείνη και θυμήθηκε και μένα και ζήτησε απ’ τον ιερέα και για μένα. Το ‘δωσε στη νύφη της κι εκείνη έτρεξε και μου το ‘φερε. Παίρνω το μύρο απ’ τα χέρια της και χωρίς δεύτερη σκέψη το κάνω χαπάκι και του το βάζω με τη σύριγγα απ’ την γαστροστομία που είχε στο στομάχι. Εκεί ηρέμησα και δικαιώθηκα κιόλας στους συγγενείς μου.<br /><br /> Το ίδιο βράδυ γύρω στις 1.30 μπήκαν 2 γιατροί στο δωμάτιο οι οποίοι στάθηκαν πάνω απ’ το παιδί το κοίταξαν κάτι είπαν μεταξύ τους και έφυγαν. Είπα στην αδερφή μου να τρέξει στο διάδρομο να τους προλάβει νε μας πουν τι είδανε, όμως εκείνη δεν τους είχε δει. Την επόμενη το πρωί που πήγα να κοινωνήσω στην εκκλησία του Τζανείου είδα ότι η εικόνα των Αγίων Αναργύρων και οι γιατροί που είχαν έρθει ήταν τα ίδια πρόσωπα. Απ’ εκείνη την ημέρα τ’ αποτελέσματα ήταν θεαματικά. Ο Σπύρος μου έβγαλε την τραχειοστομία, την γαστροστομία, επικοινωνούσε και σε μία εβδομάδα δειλά-δειλά περπατούσε. Ο υπέρηχος της καρδιάς έδειξε ότι έχει καινούρια καρδιά και η μαγνητική εγκεφάλου έδειξε ότι το παιδί μας δεν είχε χτυπήσει ποτέ. Βγήκαμε την ημέρα του Αγ. Σπυρίδωνος απ’ το νοσοκομείο περπατώντας. Οι γιατροί μας είπαν: Δεν ξέρουμε που πιστεύετε αλλά όλ’ αυτά η επιστήμη δεν μπορεί να τα εξηγήσει.<br /><br /> Πρέπει ακόμη να πώ ότι ο σταυρός που έφερε ο πνευματικός μας στην εντατική και σταύρωσε το παιδί μας κοκκίνισε. Η Παναγία σκέπασε το παιδί μας και τόσο ταπεινοί είναι οι Άγιοι μας όπου ανάστησαν το Σπύρο μας και σήμερα είναι εντελώς καλά." </span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-77161266328014119452021-05-21T22:16:00.000-04:002021-05-21T22:16:00.596-04:00ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ <div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-EhLiDYR8G4A/YKhpRoBlxkI/AAAAAAAAql4/2tS3JX_fDQYsxBXYV0dk7b_eqnmuAwJ9wCLcBGAsYHQ/s2048/%25CE%2591%25CE%2593%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A5%2B%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%2598%25CE%25A5%25CE%259C%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A5%2B%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%2B%25CE%259C%25CE%2595%25CE%2593%25CE%2591%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A5-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1366" data-original-width="2048" height="264" src="https://1.bp.blogspot.com/-EhLiDYR8G4A/YKhpRoBlxkI/AAAAAAAAql4/2tS3JX_fDQYsxBXYV0dk7b_eqnmuAwJ9wCLcBGAsYHQ/w366-h264/%25CE%2591%25CE%2593%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A5%2B%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%2598%25CE%25A5%25CE%259C%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A5%2B%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%2B%25CE%259C%25CE%2595%25CE%2593%25CE%2591%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A5-1.jpg" width="366" /></a></div>Ευλογήσαντος του Ιερέως λέμε το «Κύριε Εισάκουσον» μεθ' ο το Θεός Κύριος και τα επόμενα τροπάρια </span><br /></div><div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ήχος δ'. Ο υψωθείς </b></u></span><br /> Της ευθυμίας ο φερώνυμος πάτερ, της εν Χριστώ με ευθυμίας δοχείον, ανάδειξον ταις θείαις σου Ευθύμιε ευχαίς, ίνα ευγνωμόνως σε, εν ψαλμοίς μεγαλύνω και ευσήμω στόματι ανακράζω τοιαύτα: χαίροις Οσίων κλέος το λαμπρόν και μοναζόντων σεπτόν ακροθίνιον. <br /><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Της ευθυμίας ο φερώνυμος πάτερ, της εν Χριστώ με ευθυμίας δοχείον, ανάδειξον ταις θείαις σου Ευθύμιε ευχαίς, ίνα ευγνομόνως σε, εν ψαλμοίς μεγαλύνω και ευσήμω στόματι ανακράζω τοιαύτα: χαίροις Οσίων κλέος το λαμπρόν και μοναζόντων σεπτόν ακροθίνιον. <br /><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Ου σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ει μη γαρ συ προϊστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερύσατο εκ τοσούτων κινδύνων, τις δε διεφύλαξεν εως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών. <br /><br /> Ο Ν' ψαλμός και ο Κανών του Οσίου φέρων ακροστοιχίδαν εν τοις Θεοτοκίοις και τη θ' ωδή «Κωνσταντίνου» <br /><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ωδή α'. Ήχος πλ. δ'. Υγράν διοδεύσας </b></u></span><br /></span></div><span style="font-size: x-large;"> </span><div> <span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Ευθύμιε πάτερ αγγελικώς, βιώσας εν κόσμω, θείων έτυχες δωρεών, και δόξης ηξίωσαι αφράστου, εν ουρανοίς συν Οσίων τοις τάγμασι. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Τρωθείς τη αγάπη του Ιησού, ηγήσω τα πάντα όναρ Όσιε και σκιάν, διο της αυτών πάτερ μερίμνης ταις σαις πρεσβείαις τους παίδας σου λύτρωσαι. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Φωνή υπακούσας τη Θεϊκή, καλώς επορεύθης την ευθείαν πάτερ οδόν, ήν δίδου καμοί καλώς βαδίζειν σαις ικεσίαις τρισμάκαρ Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Κινδύνοις χειμάζομαι χαλεποίς και θλίψις με έχει Παντευλόγητε Μαριάμ, συ δ' η γηγενών παραμυθία, τον σον οικέτην καλώς παραμύθησον. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ωδή γ'. Συ ει το Στερέωμα </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Όσιε Ευθύμιε, των λογισμών των θλιβόντων με, απάλλαξον θείαις σου πρεσβείαις, προς Χριστόν ον εδόξασας. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Δίδου μοι ταπείνωσιν, δίδου μοι πάτερ κατάνυξιν, δίδου σωτηρίας μοι τον πόθον, σαις λιταίς, ώ Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Φρόνημα το άστατον, εκ της ψυχής μου εκρίζωσον ευχών σου αγίων τη αξίνη, Θεοφόρε Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Ω Μήτερ Πανάμωμε, τον κεκλεισμένον Παράδεισον, διήνοιξας ου καμέ πολίτην, ταις ευχαίς σου ανάδειξον. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Διάσωσον τους υμνητάς σου Ευθύμιε Θεοφόρε, από κινδύνων δεινών και κακώσεων, ταις προς τον Κτίστην πρεσβείαις σου ευπροσδέκτοις. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Επίβλεψον εν ευμενία Πανύμνητε Θεοτόκε επι την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι, της ψυχής μου το άλγος. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: #2b00fe;"><u><b>Αίτησις και το Κάθισμα <br /> Ήχος β'. Πρεσβεία θερμή </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Πρεσβεία τη ση, Ευθύμιε μακάριε, ημάς τους πιστώς υμνούντας σε διάσωσον, συμφορών και θλίψεων, και παντοίων άλλων κακώσεων. Τη γαρ Οσία πάτερ σου ζωή, Χριστόν τον Θεόν ημών εδόξασας. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ωδή δ'. Εισακήκοα Κύριε </b></u></span><br /></span></div><div> <span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Χαμερπές έχων φρόνημα, εν τη γή τρισμάκαρ δεινώς καθέλκομαι, αλλά συ ουν με ανάστησον, ταις αγίαις ευχαίς σου Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Της ψυχής κατερρύπωσα, τον λευκόχρουν πάτερ χιτώνα πταίσμασι, αλλά σύ αυτόν Ευθύμιε, τη αγία σου χάριτι κάθαρον. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Την ειρήνην σου δώρησον, ώ Χριστέ τω κόσμω σεπταίς δεήσες, Ευθυμίου του Θεόφρονος, του ψυχή ολική σε ποθήσαντος. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Νοσημάτων και θλίψεων, ρύσαι τους οικέτας σου Μητροπάρθενε, τους κυρίως Θεοτόκον σε ανυμνούντας αει και γεραίροντας. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ωδή ε'. Φώτισον ημάς </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Στήριξον ημάς, των ευχών σου το στηρίγματι, του εχθρού γαρ του δεινού ταις προσβολαίς, παμμακάριστε Ευθύμιε κλονούμεθα. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Θλίψις με δεινή, περιέσχε ώ Ευθύμιε, ήν εκδίωξον ταις Θείαις σου λιταίς, συμπαθείας γαρ υπάρχεις μάκαρ έμπλεως. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Δάκρυα Χριστέ, μετανοίας δος τω δούλω σου, ικεσίαις Ευθυμίου του σοφού, του εν γή ασκητικώς σε μεγαλύνατος. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Σώσον με Αγνή, εκ παντοίων περιστάσεων, τον Σωτήρα γαρ εκύησας Χριστόν, απειράνδρως και αφράστως Μητροπάρθενε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ωδή στ'. Την δέησιν εκχεώ</b></u></span> <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Δεσμοίς με της αμαρτίας έδησεν, ο εχθρός ο παλαμναίος δολίως, και εν ειρκτή παναθλία κρατούμαι, ην τοις εμοίς κατεσκεύασα πταίσμασι, σπεύσον ούν πάτερ και γενού, λυτρωτής μου ταις Θείαις πρεσβείαις σου. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Ανήλθες των αρετών τη κλίμακι, προς ουράνιον Ευθύμιε ύψος, ένθα Χριστός τω στεφάνω της νίκης, την κεφαλήν σου ενδόξως κατέστεψεν, όθεν στεφάνωσον ημάς, αρετών τω στεφάνω πρεσβείαις σου. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Ο τόκος σου ευθυμίας πρόξενος, τοις γονεύσι σου εγένετο πάτερ, όθεν λιταίς σου Ευθύμιε θείαις, της εν Χριστώ ευθυμίας με πλήρωσον, ίνα αυτόν δοξολογώ και γεραίρω τα ξένα σου τρόπαια. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Τεκούσα τον της ειρήνης πρύτανιν, σοι προσφεύγω Μαριάμ ανακράζων, το των πολέμων Θεόνυμφε νέφος τας των ανθρώπων καρδίας εκάλυψεν, ό της σης χάριτος φωτί, ικετεύω Παρθένε διάλυσον. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Διάσωσον τους υμνητάς Ευθύμιε Θεοφόρε, από κινδύνων δεινών και κακώσεων, ταις προς τον Κτίστην πρεσβείαις σου ευπροσδέκτοις. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άχραντε η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ' εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: #2b00fe;"><u><b>Αίτησις και το Κοντάκιον <br /> Ήχος β'. Τοις των αιμάτων </b></u></span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Καταλιπών τα εν κόσμω ως πάνσοφος, υπερκοσμίων χαρίτων ηξίωσαι, διο σε τρισμάκαρ Ευθύμιε, ανευφημούμεν και πόθω κραυγαζομεν, ιλέωσαι πάτερ τον Κύριον. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Προκείμενον Ήχος δ </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος του Οσίου αυτού <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Στίχος: Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον, εν ταις εντολές αυτού <br /> θελήσει σφόδρα. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ε Υ Α Γ Γ Ε Λ Ι Ο Ν</b></u></span> <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: #2b00fe;"><u><b>Εκ του κατά Ματθαίον (ΙΑ'. 27-30) </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Ταις του σου Οσίου, πρεσβαίαις Ελεήμων, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Ταις της Θεοτόκου, πρεσβαίαις Ελεήμων, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Στίχος: Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος <br /> των οικτιρμών σου εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Όλην αποθέμενος, την κοσμικήν πραγματείαν, ως εχέφρων Όσιε, του Χριστού τοις ίχνεσι, ηκολούθησας και καλώς ώδευσας, την ευθείαν τρίβον, δι' ήλθες προς την άφθαρτον πόλιν Ευθύμιε, ένθα των σων πόνων απέλαβες τα γέρα και ηρίθμησαι, τοις των Ασωμάτων στρατεύμασι. Όθεν τους τελούντας, την μνήμην σου την πάντιμον πιστώς, ταις ιεραίς σου δεήσεσι, τω Χριστώ προσάγαγε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Σώσον ο Θεός των λαόν σου… <span style="color: red;"><u><b><br /></b></u></span></span><span style="color: red;"><u><b> </b></u></span><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><u><b><br /> Ωδή ζ'. Οι εκ της Ιουδαίας </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Αθυμίας με πάτερ, περιέχει η ζάλη, Θείε Ευθύμιε, ην θείαις σου πρεσβείαις, εκδίωξον εν τάχει, απ' εμού του οικέτου σου, της ευθυμίας γαρ συ, επώνυμος υπάρχεις. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Αμαράντινον στέφος, τη σεπτή κορυφή σου, Χριστός επέθηκε, βραβεύσας σου τους πόνους ούς δι' αυτόν ανδρείως εν ασκήσει υπήνεγκας.Αυτόν ουν πάτερ αεί, υπέρ ημών δυσώπει. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Νοσημάτων ποικίλων, συμπτωμάτων παντοίων, και πάσης θλίψεως, απάλλαξον τους πίστει, τιμώντας σε βαθεία, και βοώντας τω Κτίσαντι ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Αειπάρθενε Κόρη, γηγενών προστασία, η ακαταίσχυντος, εν βίου τη πορεία, καμέ τον σον οικέτην, ικετεύω προστάτευσον, εξ ορατών τε εχθρών, και αοράτων άμα. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ωδή η'. Τον Βασιλέα </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Κατανοήσας, των εν τω βίω πραγμάτων, το επίκηρον Ευθύμιε Θεόφρον, έσπευσας συνάψαι σαυτόν Χριστώ προθύμως. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Τας αλγηδόνας, της παναθλίας ψυχής μου, τη βοτάνη των αγίων ευχών σου, ίασαι και σώσον, Ευθύμιε τρισμάκαρ. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Τη συντονία, των εναρέτων σου τρόπων, ευηρέστησας Ευθύμιε τον Κτίστην, όν ως παρρησίαν πλουτών αεί δυσώπει. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Νοός μου Κόρη, την χαλεπήν σκοτομήνην, διασκέδασον τη ση αγλαΐα, η το φως του κόσμου, τεκούσα απειράνδρως. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ωδή θ'. Κυρίως Θεοτόκον </b></u></span></span><span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Τους πίστει ευφημούντας, σε ψαλμοίς και ύμνοις, της εν Χριστώ σωτηρίας αξίωσον, ο της ερήμου πολίτης Θείε Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Ισχύν Χριστέ παράσχου, ημίν τοις παναθλίως, πολεμουμένοις κακία του δράκοντος, του Ευθυμίου πρεσβείαις, του σου θεράποντος. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών <br /> Νοσούντα με κατ' άμφω Όσιε Κυρίου, της θεραπείας αξίωσον δέομαι, συ ιατρός γαρ υπάρχεις πάντων πανάριστος. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι <br /> Ο Όσιος Κυρίου ο δεδοξασμένος, ας σοι αιτήσεις προσήνεγκον πλήρωσον, και των της γης φθειρομένων δείξον ανώτερον. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. <br /> Υπερευλογημένη, Άχραντε Μαρία, όν απειράνδρως εκύησας Κύριον υπέρ ημών εκδυσώπει, οία φιλεύσπλαχνος. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: #2b00fe;"><u><b>Το Άξιον εστί και τα Μεγαλυνάρια </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Χαίροις μοναζόντων η καλλονή, ασκητών η δόξα, και Οσίων η χαρμονή, χαίροις εκκλησίας, Χριστού το Θείον κλέος, σε ουν ανευφημούμεν, πάτερ Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Χριστού το θελήματι νουνεχώς , υπείκων Θεόφρον, κόσμου έλιπες τα τερπνά, και την τεθλιμμένην εβάδισας πορείαν καρτερικώς εν κόσμω Θείε Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Εκ της Αρμενίας ώσπερ αστήρ, εξήστραψας πάτερ, και ακτίσι σων αρετών, των φαεινοτάτων, την Οικουμένην πάσαν, λαμπρώς καταφωτίζεις Θείε Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δάκρυσι, νηστείαις και προσευχές, Όσιε καθάρας φιλοπόνως την σην ψυχήν, οίκος λαμπρός ώφθης Τριάδος της Αγίας, διό σε ανυμνούμεν πάτερ Ευθύμιε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Της σαρκός το βρίθος ασκητικώς, Όσιε λεπτύνας ανεπτέρωσας σην ψυχήν, προς της απαθείας, Ευθύμιε το ύψος, διό θείων χαρίτων, εδείχθης τέμενος. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Σαυτόν καθοπλίσας τη του Σταυρού, σοφέ παντευχία, ως εχέφρων και νουνεχής, φοβερός εφάνης, εχθροίς τοις αοράτοις, Ευθύμιε Θεόφρον ούς και ετρόπωσας. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Ευθύμιε κλέος των ασκητών, και Ανδρέα πάτερ ο της Κρήτης θείος ποιμήν, συν τω Ιωάννη τω Βαπτιστή απαύστως Χριστόν υπέρ του κόσμου καθικετεύετε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Πάσαι των αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Το Τρισάγιον και το Απολυτίκιον. <br /> Ήχος γ'. Θείας Πίστεως.</b></u></span> <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Θεία χάριτι ηγλαϊσμένος, θείον ήνυσας εν κόσμω βίον, των μοναζόντων το κλέος Ευθύμιε, της κοσμικής εκφυγών γαρ συγχύσεως, ασκητικώς τον εχθρόν κατεπάλαισας, Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Είτα εκετενής παρά του Ιερέως και απόλυσις μεθ' ήν ψάλλομεν το κάτωθι τροπάριον. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: red;"><u><b>Ήχος β'. Ότε εκ του ξύλου </b></u></span><br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Κόσμου τα ηδέα και τερπνά, έλιπες Χριστόν αγαπήσας, τελειωτάτω νοΐ, χαίρων δε κατώκησας, εν τη ερήμω σοφέ, ένθα θείοις παλαίσμασι, και πόνοις ατρύτοις, ανδρικώς ενίκησας, τον πολυμήχανον. Όθεν της αυτού κακουργίας, λύτρωσαι ημάς ευχαίς σου, Όσιε Ευθύμιε μακάριε. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Δέσποινα πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου. <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Ο Ιερεύς: Δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Ο Χορός: Αμήν. </span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-51666276319004819102021-04-28T20:27:00.007-04:002021-04-28T20:27:46.874-04:00Μεγάλη Παρασκευή Πρωί: «Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος» ( ἐπίσκοπος Αυγουστίνου Καντιώτη )<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: x-large; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="333" src="http://1.bp.blogspot.com/-Bvaz2rG8BEY/U1A5MO7gEmI/AAAAAAAAsSo/2apOh8U1qpA/w465-h333/THE_CRUCIFIXION-web.jpg" width="465" /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Μεγάλη Παρασκευὴ εἶνε σήμερα, ἀγαπητοί μου συναμαρτωλοὶ ἀδελφοί, ἡμέρα ἱερὰ γεμάτη ἀναμνήσεις, ἡμέρα ποὺ προκαλεῖ ῥίγη συγκινήσεως καὶ δάκρυα. Ἂς βγάλουμε τὴν ὥρα αὐτὴ ἀπὸ τὴν καρδιὰ καὶ τὸ μυαλό μας κάθε ἰδέα γήινη, κάθε ῥυπαρὴ σκέψι καὶ λογισμό, ἂς καθαρίσουμε τὴ διάνοιά μας, καὶ μὲ τὰ φτερὰ τῆς φαντασίας ἂς διασχίσουμε τὶς ἀποστάσεις καὶ τοὺς αἰῶνες, κι ἂς ἐπισκεφθοῦμε νοερὰ τοὺς Ἁγίους Τόπους.<br />Μπορεῖ κανεὶς νὰ πάῃ ἐκεῖ κι ὅμως νὰ μὴν εἶνε ἐκεῖ, καὶ μπορεῖ νὰ μὴν πάῃ σωματικὰ στοὺς Ἁγίους Τόπους κι ὅμως νά ᾽νε ἐκεῖ ψυχικά.Ἂς βρεθοῦμε λοιπὸν τώρα μὲ τὴ σκέψι μας στὸ μέρος ἐκεῖνο ποὺ λέγεται Κρανίου τόπος ἢ Γολγοθᾶς· ἐκεῖ ποὺ παίχθηκε τὸ δρᾶμα τῶν δραμάτων, ἐκεῖ ποὺ δόθηκε ἡ μεγάλη μάχη μεταξὺ φωτὸς καὶ σκότους, ἀληθείας καὶ ψεύδους. Ἐκεῖ, στὸ Γολγοθᾶ, εἶνε τώρα ὁ ἐσταυρωμένος Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.<br />Θεαταὶ τῆς θυσίας του εἶνε πολλοί. Ἀπ᾽ τὸν οὐρανὸ τὰ τάγματα τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, τὰ Χερουβὶμ καὶ Σεραφίμ, ποὺ ἀπὸ τὰ θεωρεῖα τῆς αἰωνιότητος βλέπουν τὸ δρᾶμα, ἀγανακτοῦν κ᾽ εἶνε ἕτοιμοι μὲ τὶς πύρινες ῥομφαῖες τους νὰ σαρώσουν τοὺς δημίους.Θεαταὶ ἀπ᾽ τὴ γῆ εἶνε ὁ ὄχλος ἐκεῖνος, ποὺ πρὶν τέσσερις μέρες, τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων, ἐκραύγαζε «Ὡσαννά» (Ματθ. 21,9. Μᾶρκ. 11,9-10. Ἰω. 12,13) καὶ τώρα εἶνε κάτω ἀπ᾽ τὸ σταυρὸ γιὰ νὰ ἐμπαίξῃ.Θεαταὶ εἶνε ἀκόμα οἱ εἰδωλολάτρες στρατιῶτες , τὸ ἀπόσπασμα ποὺ μὲ ἐπὶκεφαλῆς τὸν ἑκατόνταρχο (λοχαγό) ἔλαβε ἐντολὴ ν᾽ ἀνεβῇ στὸν Κρανίου τόπον καὶ νὰ ἐκτελέσῃ τὴν ἀπόφασι τοῦ Ἰουδαϊκοῦ δικαστηρίου. Οἱ ἀγροῖκοι αὐτοὶ ῾Ρωμαῖοι, ποὺ ἔχουν λάβει μέρος σὲ μάχες καὶ συνήθισαν νὰ βλέπουν τὸ ἀνθρώπινο αἷμα νὰ χύνεται, εἶνε ἀδιάφοροι· ἢ μᾶλλον ὄχι ἀδιάφοροι, ἀλλὰ συνεχίζουν τὸν ἐμπαιγμὸ ποὺ ἔκαναν μέσα στὸ πραιτώριο τοῦ Πιλάτου.<br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Παρακολουθοῦν τὴν ἐκτέλεσι, παίζουν ζάρια κάτω ἀπ᾽ τὸ σταυρό, καὶ πίνουν ποτά…Ἀλλὰ ξαφνικὰ ὁ μεσαῖος ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἐσταυρωμένους, ὁ Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, ἑλκύειτὴν προσοχή τους. Βλέπουν ὅτι διαφέρει ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Ἐκεῖνοι βλαστημοῦν, καταριῶνται τὴ μέρα ποὺ γεννήθηκαν, ἐκσφενδονίζουν ὕβρεις σὲ ὅλους, ἐνῷ ὁ Ἐσταυρωμένος αὐτὸς σιωπᾷ . Ἡ σιωπή του εἶνε μυστηριώδης, σιωπὴ ποὺ προκαλεῖ συγκίνησι. Σιωπᾷ ὁ Χριστός.Κι ὅταν ἀνοίγει τὰ ἄχραντα χείλη του γιὰ νὰ πῇ τοὺς ἑπτὰ λόγους τοῦ σταυροῦ , τὰ λόγια του αὐτὰ δὲν εἶνε κατάρες, εἶνε εὐλογίες, λόγια ποὺ προκαλοῦν βαθειὰ ἐντύπωσι σὲκάθε ἀκροατὴ καὶ θεατή. Αὐτὰ τὰ λόγια τὰ πρόσεξαν οἱ σταυρωταὶ τοῦ Χριστοῦ μας. Οἱ στρατιῶτες τοῦ ἀποσπάσματος ἄκουσαν τὸ «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. 23,34) , ἄκουσαν τὸ «Διψῶ» (Ἰω. 19,28) , ἄκουσαν τὸ «Ἠλὶ Ἠλί, λιμᾶ σαβαχθανί;» «Θεέ μου Θεέ μου, ἱνα τί με ἐγκατέλιπες;» (Ματθ. 27,46. Μᾶρκ. 15,34) , ἄκουσαν καὶ τὸ «Τετέλεσται» (Ἰω. 19,30).<br />Ὅλα αὐτὰ τὰ ἄκουσαν καὶ διαλογίζονταν· Ποιός νά ᾽νε αὐτὸς ἆραγε; αὐτὸς διαφέρει τελείως ἀπὸ τοὺς ἄλλους καταδίκους… Κι ὅταν μετὰ τὸ μεσημέρι εἶδαν τὸν ἥλιο νὰ σκοτεινιάζῃ, τὸ σκοτάδι ν᾽ ἁπλώνεται σ᾽ ὅλη τὴν κτίσι, τὴ γῆ νὰ σείεται καὶ τὰ μνήματα ν᾿ ἀνοίγουν, τότε πλέον πίστεψαν.<br />Δὲν τοὺς ἔμεινε κανένας δισταγμὸς ἢ ἀμφιβολία, καὶ μαζὶ μὲ τὸν ἑκατόνταρχο εἶπαν κατατρομαγμένοι· «Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος» (Ματθ. 27,54)· αὐτὸς πραγματικὰ δὲν εἶνε τυχαῖος, ἔχει ὑπερφυσικὴ προέλευσι, εἶνε Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Θεὸς ἀληθινός.<br />Ἀπὸ τότε ποὺ εἶπε τὰ λόγια αὐτὰ ὁ ἑκατόνταρχος ἔχουν περάσει –μετρῆστε–εἴκοσι περίπου αἰῶνες. Καὶ ἡ μαρτυρία - ὁμολογία αὐτὴ δὲν ἔμεινε μόνη· ἐπαναλαμβάνεται καὶ συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Πολλές, ἀναρίθμητες μαρτυρίες λένε, ὅτι ὄντως ὁ Χριστὸς εἶνε Θεός, Θεάνθρωπος . Ἔχουμε ἀποδείξεις; Ἔχουμε. Ποιές εἶν᾽ αὐτές; Ἀναφέρω μερικές·<br />⃝«Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος». Τὸ φωνάζειπρῶτα - πρῶτα ἡ διδασκαλία του. Ἀνοῖξτε τὰκείμενα ὅλων τῶν θρησκειῶν, διαβάστε τὰ βιβλία τῶν φιλοσόφων, ἀκοῦστε τοὺς λόγους τῶν μεγαλυτέρων ῥητόρων· θὰ δῆτε, ὅτι ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ ὑπερτερεῖ, εἶνε ὑπέροχη. Δὲν ἀρνοῦμαι, ὅτι κι ἄλλοι εἶπαν σπουδαῖα πράγματα· ἀλλὰ τὰ λόγια τους μοιάζουν μὲ μικρὰ ψήγματα χρυσοῦ ἀνακατεμένα μέσα σ᾽ ἕνα ὄγκο εὐτελῶν μετάλλων· μοιάζουν μὲ μικρὰ φῶτα, πυγολαμπίδες θὰ ἔλεγα, μπροστὰ στὸν ἥλιο. Τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ εἶνε φῶς καὶ ζωή, κ᾽ ἔκαναν πάντα μεγάλη ἐντύπωσι.<br />Ἐχθρικοὶ ἀκροαταί του ἀναγκάστηκαν νὰ ὁμολογήσουν· «Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος,ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος» (Ἰω. 7,46) . Ἂς προάγεται τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα, ὅπως εἶπε κάποιος, ἂςπροχωροῦν οἱ ἐπιστῆμες, ἂς γίνωνται ἀνακαλύψεις· ποτέ ἡ ἀνθρωπότης δὲν θὰ φθάσῃ τὸ ὕψος τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ κάποιος ἄλλος εἶπε· Δὲν ξέρω ἂν σὲ ἄλλους πλανῆτες κατοικοῦν λογικὰ ὄντα· ἀλλὰ καὶ ἂν ὑποθέσουμε ὅτι ὑπάρχουν καὶ κατοικοῦν ἐκεῖ, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχουν θρησκεία ἀνώτερη ἀπὸαὐτὴν ποὺ κήρυξε ὁ Χριστός.<br />⃝ «Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος» · τὸ φωνάζειἡ διδασκαλία του, τὸ φωνάζουν καὶ τὰ θαύματά του. Τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ! Ὅπου ἅ-πλωνε τὰ ἄχραντα χέρια του, ὅπου ἀκουγό-ταν ἡ θεϊκὴ προσταγή του, ἐκεῖ ὁ ἄνεμος σταματοῦσε, ἡ τρικυμισμένη θάλασσα γαλήνευε,τὰ δαιμόνια ἔφευγαν, τυφλοὶ ἔβλεπαν, κουφοὶ ἄκουγαν, μουγγοὶ μιλοῦσαν, λεπροὶ καθαρίζονταν, παράλυτοι σηκώνονταν, κι αὐτοὶ ἀκόμα οἱ νεκροὶ ἀνασταίνονταν ἀπὸ τοὺς τάφους. Θαύματα πραγματικά, ὄχι φανταστικά.Θαύματα ποὺ ἔγιναν ὄχι νύχτα καὶ σὲ κάποια ἀθέατη γωνιά, ἀλλὰ μπροστὰ σὲ πλῆθος μάτια, μερικὲς φορὲς καὶ ἐχθρῶν, ποὺ τὰ ἔβλεπαν καὶ κατάπληκτοι ἔλεγαν· «Οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν»(Μᾶρκ. 2,12) . Τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ εἶνε ἀνα-ρίθμητα. Κι ἂν ἡ θάλασσα γίνῃ μελάνι κι ὁ οὐ-ρανὸς χαρτὶ καὶ τὰ δέντρα μολύβια, δὲν φτά-νουν γιὰ νὰ ἱστορηθοῦν τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.<br />⃝ «Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος» . Τὸ φωνάζειἀκόμα ὁ ἄψογος βίος του. Ὁ Χριστὸς εἶνε ἅγιος, ὄχι μὲ ἔννοια σχετικὴ ὅπως πολλοὶ ἄνθρωποι, ἀλλὰ μὲ ἔννοια ἀπόλυτη. Εἶνε ἐκεῖνος στὸν ὁποῖο δὲν ὑπάρχει καμμία κακία ἢ ἐλάττωμα, δὲν «εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ» (Ἠσ. 53,9 = Α΄ Πέτρ. 2,22) , ἐκεῖνος ποὺ ἡ ζωή του λάμπειἀπὸ κάθε πλευρά, ἐκεῖνος ποὺ ἡ ἀρετή του «ἐκάλυψεν οὐρανούς» (Ἀμβ. 3,3) . Ποιά ἀρετὴ τοῦ Χριστοῦ ν᾽ ἀναφέρουμε πρώτη; τὴ φτώχεια καὶ ἁπλότητά του, ποὺ κανείς ἄλλος δὲν ἔζησετόσο ταπεινὰ ὥστε νὰ μὴν ἔχῃ «ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ» (Ματθ. 8,20); τὴν πραότητα καὶ ἀνεξικακία του ἀπέναντι στοὺς ἐχθροὺς καὶ σταυρωτάς του; τὸ θάρρος καὶ τὴν ἀφοβία του ἐνώπιον τῶν ἀρχόντων καὶ τοῦ Πιλάτου ὅταν διεκήρυττε τὴν ἀλήθεια; τὴν ταπείνωσί του, μέχρι ση-μείου νὰ σκύψῃ νὰ πλύνῃ τὰ πόδια τῶν μαθητῶν του; ἢ πρὸ παντὸς τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ὑποφέρουν; Ὅλα αὐτὰ συνθέτουν τὴ μεγαλειώδη εἰκόνα τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ μας στὴ γῆ. Μερικοὶ προ-σπάθησαν νὰ τοῦ βροῦν ἐλαττώματα· ἔψαξαντὰ Εὐαγγέλια, πίεσαν τὸν ἐγκέφαλό τους, μὰ δὲν μπόρεσαν νὰ βροῦν ψεγάδι. Ὁ ἥλιος ἔχειτὶς κηλῖδες του, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ ἀκηλίδωτος ἥλιος. Εἶνε ἐκεῖνος ποὺ εἶπε «Τίς ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;» (Ἰω. 8,46) , καὶ τὸ ἐρώτημά του μένει ἀναπάντητο διὰ μέσου τῶν αἰώνων.<br />⃝ «Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος» , τὸ ἀποδεικνύουν ἡ διδασκαλία του, τὰ θαύματά του, ἡ ἁγιότης τοῦ βίου του, τὸ ἀποδεικνύει τέλος ἡ μαρτυρία τῶν αἰώνων. Δὲν τὸ μαρτυρεῖ μόνο ὁ ἑκατόνταρχος· τὸ μαρτυροῦν οἱ γενεὲς γενεῶν τῶν ἁγίων· μικρὰ παιδιὰ σὰν τὸν ἅγιο Κήρυκο ποὺ κρατοῦν στὴν ἀγκαλιὰ οἱ μητέρες, σεμνὲς παρθένες, ἁπλοϊκοὶ ἰδιῶτες ὅπως οἱ ψαρᾶδες, σοφοὶ ἐπιστήμονες· ὅλοι ὁμολογοῦν, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε Θεὸς ἀληθινός.<br />Θεαταὶ κ᾽ ἐμεῖς σήμερα, ἀγαπητοί μου, τοῦ πάθους τοῦ Σωτῆρος μας. Πῶς παρακολουθοῦμε τὸ θεῖο δρᾶμα; Ὅπως οἱ ἄγγελοι μὲ ἀγάπη καὶ λατρεία, ἢ ὅπως ὁ ὄχλος ποὺ ξέχασε τὰ «Ὡσαννά» καὶ φώναζε «Σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν»; (Ἰω. 19,6) . Ἂς τὸ παρακολουθοῦμε ὅπως ὁ ἑκατόνταρχος, ποὺ ἄφησε τοὺς δισταγμούς, πίστεψε καὶ τὸν ὡμολόγησε Υἱὸ Θεοῦ.Ἂν ὑπάρχῃ κάποιος ποὺ ἔχει κάποια ἀμφιβολία γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἔχειπαρὰ νὰ τὸν πλησιάσῃ, νὰ ἐξετάσῃ, νὰ ἐρευνήσῃ μὲ εἰλικρίνεια . Καὶ τότε σὰν τὸν ἑκατόνταρχο θὰ ὁδηγηθῇ ἀπὸ τὰ πράγματα νὰ ὁμο-λογήσῃ κι αὐτός, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε «ἀληθῶς Θεοῦ Υἱός» , ὅτι εἶνε τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ τρία πρόσωπα τῆς ἁγίας Τριάδος, ὅτι εἶνε ὁ Θεάνθρωπος Λυτρωτής· ὅν, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.<br />(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος-<br />Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης τὴν 24-4-1981.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-71285275936125150682021-03-20T23:37:00.003-04:002021-03-20T23:37:38.841-04:00Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο<div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1584" data-original-width="1600" src="https://1.bp.blogspot.com/-jsn9PqpKcaQ/YFZ4S75genI/AAAAAAAAqgM/l30LhmzZrBcW4uEThTbU-7xdd_7ah9KWACLcBGAsYHQ/s320/%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B14.jpg" width="320" /></div><span style="font-size: x-large;"></span></div><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ α´. Ἦχος α´. ᾨδὴν ἐπινίκιον .</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b> </b></span>Ὑμνήσωμεν ἅπαντες, πίστει καὶ πόθῳ, Μαρίαν τὴν ἄχραντον, Βάτον ἀκατάφλεκτον, ἥν εἶδε πάλαι Μωσῆς, καὶ ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ, πάντες δοξάσωμεν.<br /><br />Μαρία Πανάχραντε, Θεοκυῆτορ, Σὲ Ῥάβδον γινώσκομεν, τὴν Ἀαρωνίτιδα· ἐβλάστησας γὰρ σαρκί, ἄνευ σπορᾶς τὸν Ἰησοῦν· διό Σε δοξάζομεν.<br /><br />Νομὴν τὴν φερέσβιον, πᾶσι παρέχει, ἡ Στάμνος ἡ φέρουσα, μάννα τὸ οὐράνιον, Στήλη φωτίζουσα φῶς, τὸν νέον Κόρη Ἰσραήλ· διὸ Σὲ δοξάζομεν.<br /><br />Ὁ Κύριος ἔδειξε, Σὲ Πλατυτέραν, Οὐρανῶν Πανάχραντε, θρόνον τε Χερουβικόν, ἐν ὢ αὐτὸς ὁ Χριστός, ἐπανεπαύσατο· διὸ πιστῶς Σε δοξάζομεν.<br /><br />Νεφέλη ὁλόφωτε, Σὺ φωτιεῖς μου, τὸν νοῦν τὸν ἐν πάθεσιν, ἡδονῶν σκοτούμενον· ὡς γὰρ Αὐγὴ μυστική, φέρεις τὸν ἥλιον Χριστόν, μεθ᾿ Ὅν σὲ δοξάζομεν.<br /><br />Ἀνάκτων τὸ καύχημα, Νύμφη τοῦ Λόγου, ἀνύμφευτε Ἄνασσα, δεῖξόν με ἀνώτερον, τῶν ἐν ἐμοὶ κραταιῶς, βασιλευόντων μου παθῶν, ἵνα δοξάζω Σε.<br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ γ΄. Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b> </b></span>Δεῦτε πάντες εὐφημήσωμεν, τὴν Χαρὰν τοῦ κόσμου, ὅτι σωτηρία, πᾶσιν ἐπεφάνη, τοῖς πάλαι αἰχμαλώτοις, ἀλόγοις ἐν πάθεσι, καὶ τὴν ἀπάθειαν διδοῦσα, ἅπαντας πιστοὺς ἐστερέωσε .<br /><br />Ὢ Παρθενικὸν ἀπάνθισμα! Τὸ τῆς παρθενίας, καύχημα καὶ κλέος, καὶ μητέρων δόξα· Σοὶ γὰρ τῆς παρθενίας, τὰ κλεῖθρα ἐφύλαξε, Χριστὸς ἐκ Σοῦ Κόρη τεχθείς, καὶ πάντας πιστοὺς ἐστερέωσε.<br /><br />Σὺ εἶ λογικὸς Παράδεισος, πάντες Σὲ ὑμνοῦμεν, Λιμὴν τῶν ἐν ζάλῃ, κλυδωνιζομένων, θαλάσσης κυμαινούσης, τοῦ βίου πλωτήρων τε· σῶσον Παρθένε τῶν δεινῶν, ἅπαντας πιστοὺς καὶ στερέωσον.<br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ὅλος οὐρανόθεν ἤλυθεν, ὁ Λόγος τοῖς κάτω, καὶ Σκηνὴν ἁγίαν, καὶ καθαρὰν εὑρών Σε, ὅλως ἐν Σοὶ Παρθένε, ἀῤῥήτως κατῴκησεν, οὐδόλως τῶν ἄνω ἀπών· σῶσόν με, διὸ καὶ στερέωσον.<br /><br />Ἴδεν Ἰακώβ Σε Κλίμακα, οὐρανοῦ Παρθένε, δι᾿ ἧς καὶ κατέβη, ὁ Θεὸς τῶν ὅλων, καὶ σάρκα τὴν βροτείαν, ἀῤῥήτως προσείληφε, καὶ καθηγίασεν αὐτήν, καὶ τῷ Πατρὶ φίλην κατέστησε.<br /><br />Κάθαρσιν ψυχῆς καὶ σώματος, δὸς κἀμοὶ Παρθένε· Σὺ γὰρ ἐκκαθαίρεις, μολυσμοὺς πταισμάτων, ὅτι Κολυμβήθρα, σωτήριος δείκνυσαι, δι’ ἧς σωζόμεθα πιστοί, καὶ σωτηρίᾳ στερεούμεθα<br /><br /><span style="color: red;"><b>Κάθισμα. Ἦχος πλ. δ´. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.</b></span><br />Ἡλιόμορφον ἅρμα τὸ τοῦ Δαβίδ, πορφυρόστρωτος κλίνη τοῦ Σολομών, τόμος θεοχάραχτος, Ἠσαΐου καὶ ἔμψυχος, σκηνὴ τοῦ Μωϋσέως, καὶ τεῖχος ἀδάμαντος, Σὺ τοῦ Ἀμῶς ὑπάρχεις, λυχνία χρυσήλατος, ἡ τοῦ Ζαχαρίου, Δανιήλ τε τὸ ὄρος, πυξίον κροκόλευκον, Ἀββακοὺμ καὶ τὸ ἔξοχον, Προφητῶν περιήχημα. Πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει, Παρθένε τὸν τόκον Σου.<br /><br /><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ δ΄. Ἐν Πνεύματι προβλέπων.</b></span><br />Ἀνέτειλεν ἐν κόσμῳ, λαμπρότατος Ἀστήρ, ἡ Παρθένος Μαριάμ, ἐμφαίνουσα πιστοῖς, δικαιοσύνης τὸν ἥλιον Χριστὸν Δεσπότην, καὶ καταυγάζουσα πόθῳ πάντας κραύγαζει, δόξα Σοι Ἁγνὴ Θεοδόξαστε <br /><br />Ἰδοὺ πάντες Σὲ ἔγνωμεν, Λυχνίαν φωτεινήν, τὴν τὸ φῶς ἀστράπτουσαν, τὸ θεῖον τοῖς πιστοῖς, καὶ Ὁδηγὸς σωτηρίας Σὺ Ἁγνὴ ὑπάρχεις· διὸ πρὸς φῶς ὁδήγησον κἀμέ Σοι κράζειν· δόξα Σοι Ἁγνὴ Θεοδόξαστε.<br /><br />Νεφέλην ὀμβροτόκον, Σὲ εἶδε Γεδεών, τὸν ὄμβρον, ἧς χάριτος κατέχουσα Χριστόν· ὄμβρησον οὖν τὴν καρδίαν μου ἐξηραμμένην, Ἁγνὴ Θεοδόξαστε.<br /><br />Ὅρος τὸ κατάσκιον, ὅ εἶδεν Ἀββακούμ, Σὺ ὑπάρχεις Δέσποινα, Μητρόθεε Ἁγνή, ἐσκιασμένη τῷ Πνεύματι τῷ Ἁγίῳ· σκέπασον οὖν μὲ τῇ χάριτι βοᾶν Σοι· δόξα Σοι Ἁγνὴ θεοδόξαστε.<br /><br />Ναὸν ἡγιασμένον, κηρύττομεν Ἁγνή, ἐν ᾧ σαρκὶ κατῴκησεν, ὁ Ὕψιστος Θεός, συνομιλήσας ἀνθρώποις· διὸ Παρθένε, ναὸν αὐτοῦ κἀμὲ ποίησον, ἵνα κράζω· δόξα Σοι Ἁγνὴ Θεοδόξαστε <br /><br />Πύλην Σὲ κεκλεισμένην, εἶδεν Ἰεζεκιήλ, δι᾿ ἧς διῆλθε Χριστός, καὶ ὤφθη ἐν σαρκί, ἐσφραγισμένην φυλάξας Σε αὖθις Κόρη· διὸ καὶ Πύλην γεραίρομεν σωτηρίας· δόξα Σοι Ἁγνὴ Θεοδόξαστε.<br /><span style="color: red;"><b><br />ᾨδή ε΄. Τὴν Σὴν εἰρήνην δὸς ἡμῖν.</b></span><br />Ἀνύμφευτον Πανάχραντον, Μητέρα τοῦ Θεοῦ, πάντες οἱ πιστοὶ Σὲ πόθῳ δοξάζομεν, καὶ μεγαλύνομεν τὸν τόκον Σου· χαῖρε Μήτηρ Κυρίου· χαῖρε δεδοξασμένη.<br /><br />Ῥητρεύειν οὐ δύναται, γλῶττα οὐδενός, βρότειος Παρθένε τὸ μέγιστον θαῦμά Σου· τὸν Ὑψιμέδοντα γὰρ τέτοκας, τὸν δόντα σωτηρίαν, πᾶσι τοῖς Σὲ τιμῶσι.<br /><br />Θεμέλιον τῆς πίστεως, καὶ Ὄχημα, ἐν ᾧ Χριστὸς ὁ Βασιλεὺς ἀνεπαύσατο, καὶ τὴν ἡμῶν πίστιν ἐστερέωσε, κηρύττομέν Σε πάντες, Ὑπερευλογημένη.<br /><br />Ἐλπὶς καὶ καταφύγιον, ἁπάντων εὐσεβῶν, πέφυκας Παρθένε Ἁγνὴ Θεοδόξαστε· διὸ βοῶ Σοι ὁ πανάσωτος, σῶσόν με, Κόρη, σῶσον τὸν Σὸν ἀχρεῖον δοῦλον.<br /><br />Νοός μου τὴν κατήφειαν, ἐκδίωξον Ἁγνή, ἀπόπλυνον τὸν ῥύπον τῆς συνειδήσεως· Σὺ γὰρ Λουτὴρ ὑπάρχεις σωτήριος· ὦ γλυκύτατη Κόρη, σῶσόν με τὸν Σὸν δοῦλον.<br /><br />Εὐλογημένη Πάναγνε, Δοχεῖον καθαρόν, τοῦ πᾶσαν ἐν δρακὶ τὴν κτίσιν κατέχοντος, δοχεῖον καμέ τῆς Αὐτοῦ χάριτος, ἔργασαι τὸν Σὸν δοῦλον, ὦ γλυκύτατη Κόρη.<br /><br /><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ στ´. Τὸν Προφήτην Ἰωνᾶν.</b></span><br />Μακαρίζω Σε Ἁγνή, τὴν Καθέδραν τοῦ Θεοῦ, ἥν ἡγίασεν Αὐτός, καὶ καθήσας ἐπὶ Σέ, παρέχεται τὴν σωτηρίαν, τοῖς Σὲ δοξάζουσι.<br /><br />Ἄσμασι μελῳδικοῖς, ἀνυμνοῦμέν Σε λαμπρῶς, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ· Καταφύγιον τερπνόν, ἁπάντων γὰρ πιστῶν ὑπάρχεις, τῶν δοξαζόντων Σε.<br /><br />Ῥητορεῦσαι ἀτονεῖ, πᾶσα γλῶσσα εὐπρεπής, μεγαλεῖά Σου Ἁγνή· Σὺ γὰρ πέφυκας ἡμῖν, Πηγὴ ζωῆς καὶ σωτηρίας, τοῖς Σὲ δοξάζουσι.<br /><br />Ἰδοὺ τέθεικεν ἡμῖν, ὁ τῆς κτίσεως Σωτήρ, τὴν Μητέρα Ἑαυτοῦ, Τράπεζαν ὡς μυστικήν, ἐκτρέφουσαν τῷ θείῳ ἄρτῳ, τοὺς προσιόντας πιστῶς.<br /><br />Ἀνυμνοῦμεν εὐσεβῶς, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, Κρατῆρα τῆς ζωῆς, τὸν προχέοντα ἡμῖν, τὰ νάματα τῆς σωτηρίας, ἥν προσκυνήσωμεν.<br /><br />Μεσιτείαν τῶν πιστῶν, ἔγνωμεν πρὸς τὸν Θεόν, τὴν Πανάχραντον Ἁγνήν, ἥν καὶ προσβαλλόμεθα, μεσίτριαν πρὸς τὸν Σωτῆρα, τοῦ ἐλεῆσαι ἡμᾶς.<br /><br /><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ ς΄. Ἡ κάμινος Σωτὴρ ἐδροσίζετο.</b></span><br />Ἁγνὴν Περιστερὰν τὴν ἀμόλυντον, τὴν τὸν Θεὸν ἀφράστως κυήσασαν, ὑμνήσωμεν συμφώνως, τὸ τῶν Πατέρων ἀγλάϊσμα.<br /><br />Γηθόμενοι πιστῶς εὐφημήσωμεν, τὸ Καύχημα πιστῶν, τὴν Πανάσπιλον, Μητέρα τοῦ Ὑψίστου, καὶ Θεοῦ τῶν Πατέρων ἡμῶν.<br /><br />Νικήσαντες τὰ πάθη τοῦ σώματος, αὐξήσωμεν ψυχῆς τὰ χαρίσματα· ἡ Νίκη γὰρ ἐπέστη, κατ᾿ ἐχθρῶν, ἡ Παντάνασσα.<br /></span></div></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Γέφυρα Θεοῦ ἡ πανθαύμαστος, τοὺς ἐκ τῆς γῆς πιστοὺς ἡ μετάγουσα, πρὸς οὐρανὸν ὑπάρχεις, Σὺ Πανάγια Θεόνυμφε.<br /><br />Μεγάλως ἐδοξάσθης Πανάμωμε· ὅτι ἐν Σοί κατοίκησε Κύριος, ὁ μὴ χωρῶν ἐν πᾶσι, Χώραν δὲ Αὐτοῦ Σὲ κατέστησε.<br /><br />Ἐν Σῇ γαστρὶ οἰκήσας ὁ Ὕψιστος, ὡς ἔμψυχον Παστάδα Σὲ ἔδειξε, καὶ ἡγίασέ Σε Θεός, ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.<br /><br /><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ η΄. Ὅν φρίττουσιν Ἄγγελοι.</b></span><br />Λαοὶ τὴν Πανάχραντον, αἰνέσωμεν λαμπρῶς, Πλάκαν τὴν θεόγραφον, ἥ δέδοται Μωσῇ, ἐν ἡ ἐπεγράφη, ἐν δακτύλῳ Πατρός, Χριστὸς Θεοῦ Λόγος, ὁ ζῶν εἰς τοὺς αἰῶνας.<br /><br />Εὐκλείας ἐν ᾄσμασι, τιμῶμέν Σε Ἁγνή, τὸν Πόκον τὸν ἔνδροσον, ὃν εἶδε Γεδεών, ἐν ᾧ οὐρανόθεν, καταβὰς ὁ Χριστός, ἐδρόσισε πάντας, τῆς σωτηρίας δρόσον.<br /><br />Τὸ μέγα Μυστήριον, τοῦ τόκου Σου Ἁγνή, Ὅρος ἀλατόμητον, προεῖδε Δανιήλ, ἀνάνδρως τεκοῦσαν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ· διό Σε ὑμνοῦμεν, πιστοὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.<br /><br />Ἰδοὺ πᾶσιν ἤνθησε τὸ Ῥόδον Ὠσηέ, μυρίζουσα ἅπαντας, μυστήριον ὀσμήν, ἡ μόνη Παρθένος, ἡ τεκοῦσα Χριστόν, Ἥν περ εὐλογοῦμεν, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.<br /><br />Ὁλκὰς ἀγλαόμορφος, ἐπέφανες ἡμῖν, δι᾿ ἧς ἡ μετάβασις ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, πιστοῖς ἐγεγόνει, ὡς τεκοῦσα Θεόν· διὸ Σὲ ὑμνοῦμεν, Ἁγνὴ, εἰς τοὺς αἰῶνας.<br /><br />Σιὼν Θεοῦ ἔμψυχον, καὶ Πόλιν μυστικήν, ἐφ᾿ ἥν κατεσκήνωσεν, ἀῤῥήτως ὁ Θεός, Σὲ εἶδε Παρθένε, Ζαχαρίας ποτέ, καὶ Σὲ ἀνυμνοῦμεν, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.<br /><br />Καλῶς Σε προέφησε, Λαβίδα μυστικήν, τὸν ἄνθρακα φέρουσαν, τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ, Χριστὸν τὸν Σωτῆρα, Ἠσαΐας ποτέ, καὶ χεῖρα τεταμένην, Ἰεζεκιὴλ Σὲ εἶδε.<br /><br /><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ θ´. Τὴν φωτοφόρον νεφέλην.</b></span><br />Ἀγαλλιώμεθα πάντες, οἱ μετὰ πόθου τιμῶντες, τὴν Θεομήτορα πιστοί, τὴν Λαμπάδα τὴν θείαν, τὴν ἀναλάμψασαν τὸ φῶς, τῆς θείας λαμπρότητος, καὶ ἕλκουσαν, εἰς ὁδὸν σωτηρίας, τοὺς ἐν πλάνῃ διατρίβοντας αἰσχρῶς.<br /><br />Λευχειμονείτω ἡ κτίσις, καὶ πᾶσα βρότειος φύσις· τέτευχε γὰρ τὸν θησαυρόν, χαρισμάτων τῶν θείων, τῆς ἀμβροσίας καὶ ζωής, τὴν ἄμωμον Δέσποινα πλουτίζουσαν, τοὺς Αὐτὴν προσκυνοῦντας, μετὰ πόθου σωτηρίας πλουτισμόν.<br /><br />Λύτρωσις Κόρη γενοῦ μοι, τῷ πλανηθέντι προβάτῳ, περιπεσόντι τοῖς λῃσταῖς, καὶ δεινῶς πληγωθέντι· ἐπισυνάγαγε κἀμέ, εἰς θεῖα σκηνώματα ἡ τέξασα, τὸν Ποιμένα τὸν μέγαν, τῶν προβάτων ἡ Αὐλὴ τῶν λογικῶν.<br /><br />Ὡραῖος Πάναγνε πέλει, καὶ ὑπερπόθητος πᾶσιν, ὁ ἀγεώργητος καρπός, Ὅν ἐβλάστησας Κόρη· ἐπαγγελίας γὰρ ἡ Γῆ, καὶ τὸ Κλῆμα τῆς ζωῆς Σὺ πέφυκας, ἡ τεκοῦσα τὸν βότρυν, σωτηρίας οἶνον στάζοντα ἡμῖν.<br /><br />Νῦν ἐνεδύθημεν κλέος, Θεοῦ τῆς υἱοθεσίας, καὶ ἁμαρτίας τὴν ἀχλύν, ἐκδεδύμεθα πάντες· τῆς βασιλείου γὰρ στολῆς, κατηξίωσεν ἡμᾶς ἡ μόνη Ἁγνή, τὸ Διάδημα κάλλους, σωτηρίας ὡς τεκοῦσα τὸν Θεόν.<br /><br />Ἁμαρτιῶν μου τὸν ζόφον, καὶ σκοτασμὸν τῆς ψυχῆς μου, λάμπρυνον μόνη Ἀγαθή, καὶ χαρᾶς πλήρωσόν με· Σὲ γὰρ ὁ Ἰεζεκιήλ, ἑώρακε Σάπφειρον λαμπρότατον, ὥσπερ θρόνον βαστάζουσαν, ἐν κόλποις τὸν φιλάνθρωπον Θεόν.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-2597535526714010572021-03-12T08:53:00.005-05:002021-03-14T08:52:05.231-04:00 Οταν πάρεις ευλογία απ᾿ τον Γέροντα, μη φοβάσαι τίποτα… ( Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης )<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-4cQh9vipBck/YEtyVZr0ZXI/AAAAAAAAqeo/jIHDhq3TXqA_WHMid7XK7fG0cmHThlCswCLcBGAsYHQ/s246/%25CE%2593%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582%2B%25CE%2595%25CF%2586%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BC%2B%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="204" data-original-width="246" height="204" src="https://1.bp.blogspot.com/-4cQh9vipBck/YEtyVZr0ZXI/AAAAAAAAqeo/jIHDhq3TXqA_WHMid7XK7fG0cmHThlCswCLcBGAsYHQ/w307-h204/%25CE%2593%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582%2B%25CE%2595%25CF%2586%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BC%2B%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B5.jpg" width="307" /></a> <br /></div></div><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«Είπε ο Γέροντας, είπε ο Θεός. Το στόμα του Γέροντος είναι
το στόμα του Χριστού» έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ ο
Κατουνακιώτης.</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Σου είπε ο Γέροντας Μη φοβάσαι; Μη φοβάσαι! Αν κάνεις
διάκριση σ᾿ ο,τι σου λέει ο Γέροντας, δεν είσαι υποτακτικός, είσαι
ελεγκτής του Γέροντος».</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο παπα Εφραίμ συνέχιζε, ως εξής:</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«Όση ευλάβεια έχετε, όση αυταπάρνηση έχετε, όση πίστη έχετε εις τον Γέροντά σας, τόσο και περισσότερο λαμβάνετε.</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Εις τον κόσμο αποθνήσκοντας ένας πατέρας έχει μία
περιουσία, ας υποθέσουμε τώρα, εκατό δραχμές. Αφήνει τέσσερα παιδιά. Στα
τέσσερα παιδιά θα διανείμει είκοσι πέντε, είκοσι πέντε, και είκοσι
πέντε. Όλοι θα πάρουν από είκοσι πέντε δραχμές. Η κληρονομία του πατρός
των.</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Στο πνευματικό δεν ισχύει αυτό, όχι. Ένας έχει πίστη,
ευλάβεια αυταπάρνηση, σεβασμό στον Γέροντά του είκοσι βαθμούς, είκοσι
βαθμούς θα πάρει πνευματική δύναμη. Ο άλλος έχει δύο, δύο θα πάρει·
άλλος έχει ογδόντα, ογδόντα θα πάρει.</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αυτό το λέει και το Ευαγγέλιο. Ο Χριστός είπε: «Ο δεχόμενος
υμάς εμέ δέχεται, και ο δεχόμενος εις όνομα μαθητού, μισθόν μαθητού
λήψεται, ο δεχόμενος εις όνομα προφήτου, μισθόν προφήτου θα πάρει»
(Ματθ. 10,41). Αυτό είναι το πνευματικό. Όση ευλάβεια έχεις εις τον
Γέροντα…</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αυτή τη μετάνοια την οποία βάζεις εις τον Γέροντα,
«ευλόγησον, Γέροντα», ξέρετε πόση δύναμη έχει; Δεν μπορείτε να την
φαντασθείτε εσείς. Αυτός που την πέρασε, αυτός γνωρίζει.</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Δεν έχεις ευλογία να πας ένα βήμα αν δεν πάρεις ευλογία απ᾿
τον Γέροντα. Όταν πάρεις ευλογία απ᾿ τον Γέροντα, μη φοβάσαι τίποτα.
Βάλε μετάνοια, φίλησε το χέρι του Γέροντά σου και πήγαινε και γίνε
αστροναύτης πάνω στη σελήνη· μη φοβάσαι, διότι σε σκεπάζει η ευχή, η
υπακοή σε σκεπάζει».</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης</span></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-14884323492614541942021-02-25T09:12:00.004-05:002021-02-25T09:12:29.015-05:00 Οἱ καρποί τής καρδιακής προσευχής κατά τόν Ρουμᾶνο Γέροντα Κλεόπα Ἠλία. <div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="532" data-original-width="350" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-irtpIMm0TiI/YDewDvZU9KI/AAAAAAAAqds/6LbXP_YKet87bdSHq42TMRyC33ydZMOLgCLcBGAsYHQ/w265-h320/ec9.jpg" width="265" /></div></div></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«"Ολες οί αρετές βοηθούν τόν νοϋ νά άποκτήση τήν θεία άγάπη, άλλά περισσότερο άπό όλα ή καθαρά προσευχή. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Πρώτος καρπός τῆς προσευχῆς είναι ή προσοχή καί δεύτερος ἡ σεμνότης. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αύτοί οι δύο καρποί, άν καί φαίνονται πολύ μικροί, όμως εκδηλώνονται πρίν άπό τούς άλλους στόν άγωνιστή τής ἱεράς προσευχής. Αποκτούνται μέ τήν έξάσκησι τής νοεράς μνήμης τοϋ Ιησού. Τό ἔργο αὐτό εἶναι άνώτερο άπό τήν άνάγνωσι τών ψαλμών, τήν ψαλμωδία καί τίς άλλες προφορικές προσευχές.<br /></span></div><div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Τρίτος καρπός είναι ή ταπείνωσις.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Ό τέταρτος καρπός είναι ή συγκέντρωσις τών σκέψεών μας. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο πέμπτος είναι ή εύλάβεια. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο έκτος είναι ό φόβος τοϋ Θεοϋ. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο έβδομος ή μνήμη τοϋ θανάτου. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο όγδοος ή ειρήνη τών λογισμών. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο ένατος ή θερμότης τής καρδιάς. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο δέκατος ή συγκέντρωσις τής προσοχής στήν καρδιά. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο ένδέκατος καρπός είναι ή συνεχής παρακολούθησις στά σφάλματα καί τίς άμαρτίες μας, άπό τήν μνήμη τών όποιων αύξάνεται μέσα μας ή ταπείνωσις καί μετατρέπεται σέ πένθος. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ό δωδέκατος καρπός είναι ή αισθησις τής παρουσίας τοϋ Θεοϋ, τοῦ θανάτου, τής μελλούσης κρίσεως καί οί σκέψεις γιά τά βάσανα τής κολάσεως.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Ό δέκατος τρίτος καρπός είναι ή άπομάκρυνσις καί τό μίσος τοϋ νοῦ μας γιά κάθε τί άπολαυστικό έργο αύτοῦ τοῦ κόσμου καί ή παραμονή του στήν καρδιά μας. Διότι μέ αύτή τήν συνήθεια τής βυθίσεως καί παραμονής τοϋ νοῦ στήν καρδιά μας, αύτή ή ίδια ή καρδιά αποκρούει καί μισεί όλες τίς αισθητές ἀπολαύσεις καί τά έργα τών έμπαθών άνθρώπων. Ό άνθρωπος πού θά συνηθίση νά κρατά τόν νοϋ του στήν καρδιά, ἀκολουθεῖ τά λόγια τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος πού λέγει: «Κλείσε τήν θύρα τοϋ κελλιοϋ σου γιά τό σώμα, τήν θύρα τοΰ στόματος σου γιά νά μή συνομιλής μέ άλλους άνθρώπους καί τήν έσωτερική θύρα γιά τήν άπόκρουσι τών κακών πνευμάτων».<br /> Ό δέκατος τέταρτος καρπός εἶναι Ὅτι άρχίζει ή καρδιά καί άποκτά τό πένθος καί τά δάκρυα. Λέγη ό άγιος Μάρκος ό Ασκητής: ΄Πῶς νά μή κλαύση καί νά μήν λυπηθή όταν βλέπη ό χριστιανός τό νοερό μέρος τής ψυχής γεμάτο άπό λογισμούς άλαζονείας, άπό άσεβεῖς έπιθυμίας, άπό σκέψεις βλασφημίας καί διαβολικές προτροπές;</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Ό δέκατος πέμπτος καρπός εἶναι ότι μέ τήν επιστροφή τοϋ νοῦ στήν καρδιά, ό εσωτερικός κόσμος τοϋ άνθρώπου γίνεται σάν ένας καθαρός καθρέπτης, κατά τόν άγιο Κάλλιστο Ξανθόπουλο, στόν όποιον ό νοϋς βλέπει πολύ καθαρά τίς πονηρές διαθέσεις τής καρδιάς του, τίς προσβολές καί τίς παγίδες τών ακαθάρτων πνευμάτων. </span></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
Ό δέκατος έκτος καρπός είναι ή έξομοίωσις τής φύσεώς μας μέ τήν
καθαρότητα τού Θεού πού γίνεται μέ τήν ενέργεια τοϋ Παναγίου Πνεύματος.
Διότι, όπως οί θείοι Πατέρες εύρήκαν μερικούς τρόπους καί φυσικές
μεθόδους γιά νά καθαρίσουν τήν άνθρώπινη φύσι άπό τά παρά φύσιν πάθη, τά
όποια εισήλθαν σ' αύτήν, όπως είναι ή νηστεία, ή άγρυπνία, ή χαμευνία,
ή κλίσις τών γονάτων, οί έδαφιαίες μετάνοιες, ή έγκράτεια καί άλλες
άσκήσεις τού σώματος, κατά τόνϊδιο τρόπο εύρήκαν καί αύτή τήν τέχνη τής
έπιστροφής τοΰ νοϋ στήν καρδιά γιά νά καθαρίζωνται πληρέστερα καί
γρηγορώτερα τόσο ό νοϋς όσο καί ή καρδιά. Αύτά τά δύο μέρη τής
άνθρωπίνης ύπάρξεως είναι πολύ λεπτά καί εύάλωτα στό κακό καί συγχρόνως
μέ τήν είσοδο σ' αύτά τής άμαρτίας, έπηρεά ζονται καί τά άλλα μέρη καί
μέλη τοΰ σώματος" διότι πρώτα προσβάλλονται τά λεπτότερα μέρη καί
κατόπιν τά μεγαλύτερα. Γι' αύτό, έάν καθαρισθούμε άπό τά πρώτα,
καθαρίζεται ολοκληρωτικά ή φύσις μας άπό τά πάθη καί έτσι διευκολύνουμε
τόν έαυτό μας νά δεχθή τήν χάρι καί τήν ένέργεια τοϋ Θείου Πνεύματος.
Αύτή ή τέχνη μάς καθαρίζει εύκολώτερα άπό οποιαδήποτε άλλη έργασία,
επειδή έχει σάν έργο καί άπασχόλησι τήν μεγαλύτερη, καθολικώτερη καί
περιεκτικώτερη άπό όλες τίς άλλες ά ρετή, δηλ. τό νά άγαπά ό άνθρωπος
τόν Θεό μέ όλη του τήν ψυχή, τήν καρδιά, τήν δύναμι καί τήν διάνοιά του
(πρβλ. Ματθ. 22,37). Γιά τήν έκπλήρωσι ιδιαίτερα αύτής τής εντολής, άλλά
καί γιά όλες τίς άλλες, προσφέρεται στόν άνθρωπο ή ύπερφυσική χάρις του
Θεοϋ γιά τήν ύπέρ φύσιν ζωή.<br /></span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
Ό δέκατος έβδομος καρπός τής νοεράς καί καρδιακής προσευχής εΐναι ό
νοϋς νά συνηθίση νά μπαίνη στήν καρδιά καί νά όμιλή μέ τόν ένδιάθετο
λόγο, νά βλέπη τόν έαυτό του καί όλες τίς δυνάμεις του καί αύτή ή
βύθισις στήν καρδιά τοϋ νοϋ δέν μένει χωρίς εύτυχία καί πνευματική
χαρά. "Οπως κάποιος, όταν άπουσιάση γιά λίγο άπό τό σπίτι του καί πάλι
έπιστρέψη, χαίρεται καί εύθυμεῖ διότι άξιώθηκε νά ίδή τήν σύζυγο του
καί τά παιδιά του, έτσι συμβαίνει καί μέ τόν νοϋ. Μέ αύτή τήν νοερά έκ
τής καρδίας προσευχή, μπορεί ό άνθρωπος νά φυλάγη τόν νοϋ καί τήν
καρδιά του, έάν δέν έφθασε άκόμη στήν τελεία καθαρότητα καί απάθεια,
διότι αύτό είναι πολύ δύσκολο στόν κόσμο καί μάλιστα άκόμη καί στήν
έρημο καί στήν ήσυ χία λόγω τής φιλαυτίας καί τής πλάνης τοΰ γένους μας,
όπως λέγη ό θειος πατήρ Ιωάννης τής Κλίμακος, άλλά μποροῦμε νά
άγωνιζώμεθα, όσο είναι δυνατόν, γιά τήν κάθαρσι άπό τά πάθη μας. Διότι ό
Θεός έδωσε στόν άνθρωπο τήν έντολή νά φυλάγη τήν καρδιά του άπό τά
πάθη καί τίς κακές σκέψεις, λέγοντας: «Πρόσεχε σεαυτώ μή γένηται ρήμα
κρυπτόν έν τή καρδία σου καί άνόμημα» (Δευτ. 15,9.)</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Ό δέκατος όγδοος καί
μεγαλύτερος καρπός τής προσευχής είναι ή άπόκτησις τής αγάπης του Θεοϋ, ή
όποία είναι μητέρα όλων τών άρετών, επειδή είναι τό πλήρωμα όλων τών
άγαθών έργων, καί μέσα στήν άγάπη τοϋ Θεοϋ περιέχεται καί ή άγάπη πρός
τόν πλησίον, κατά τήν μαρτυρία τοϋ Εύαγγελιστοϋ Ιωάννου πού λέγει: «Ό
άγαπών τόν Θεόν άγάπά καί τόν πλησίον αύτοϋ» (Ίωάν. 4,23). Καί σ' αύτές
τίς δύο εντολές, δηλ. στήν άγάπη πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλησίον,
περιέχεται όλος ό νόμος καί οί προφήτες (Ματθ. 22,40). Αυτοί λοιπόν καί
άλλοι πολλοί είναι οί καρποί τής καρδιακής προσευχής, όπότε, μακάρια
είναι ή ψυχή έκείνη πού εργάζεται μυστικά αύτή τήν άγία προσευχή. Αύτός
πού προσεύχεται μυστικά καί άληθινά στήν κάμαρα τής καρδιάς του καί
συνομιλεί έκεῖ μέ τόν Νυμφίο Χριστό, θά άμειφθή στά φανερά άπό τόν
Επουράνιο Πατέρα μας.<br />
Μετάφρασις ἀπό τά ρουμανικά.</span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
Από Πατέρα Δαμασκηνό Γρηγοριάτη.</span></div></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-68803937692468314932021-01-19T19:55:00.001-05:002021-01-19T19:55:04.833-05:00Θα έλθει ο καιρός που κοντά σε κάθε πιστό θα είναι σαράντα άπιστοι και θα τον ικετεύουν να τους σώσει ( Άγιος Σεραφείμ της Βιρίτσα )<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="630" height="226" src="https://1.bp.blogspot.com/-BQccDG9fRsI/YAd_QWOh6MI/AAAAAAAAqZY/MB_eAedkVqQjinzOotMAi33KgG3ngkuUQCLcBGAsYHQ/w349-h226/%25CE%2586%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BC%2B%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CE%2592%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25B1.jpg" width="349" /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"></span><span style="font-size: x-large;">«Θα έλθει ο καιρός που κοντά σε κάθε πιστό θα είναι σαράντα άπιστοι και θα τον ικετεύουν να τους σώσει».</span><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Άλλοτε, ο ‘Άγιος είπε:</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«Πάντα και για όλα, ακόμα και για τις θλίψεις, να ευγνωμονείς τον Κύριο και την Παναγία».</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Και, εξάλλου:</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«Ο Κύριος έχει δύναμη να αναδείξει τους εργάτες, αν εμείς
θα Τον παρακαλάμε. </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ας προσευχόμαστε και ας Τον ικετεύουμε και τότε από
τις πέτρες θα αναδείξει ο Κύριος τους εκλεκτούς Του».</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Άγιος Σεραφείμ της Βιρίτσα</span></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-2599929773549915362021-01-01T17:43:00.000-05:002021-01-01T17:43:04.652-05:00 Παρακλητικός Κανών εις τους Αγίους Δέκα Μάρτυρες της Κρήτης<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-BSaulPgXZVs/X--lTNZrkXI/AAAAAAAAqWA/4ECYTGThe5IBgEU9lrLgjCQUebrb8OKWQCLcBGAsYHQ/s2048/%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582%2B%25CE%2594%25CE%25AD%25CE%25BA%25CE%25B1%2B%25CE%259C%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1569" data-original-width="2048" height="245" src="https://1.bp.blogspot.com/-BSaulPgXZVs/X--lTNZrkXI/AAAAAAAAqWA/4ECYTGThe5IBgEU9lrLgjCQUebrb8OKWQCLcBGAsYHQ/w376-h245/%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582%2B%25CE%2594%25CE%25AD%25CE%25BA%25CE%25B1%2B%25CE%259C%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B1.jpg" width="376" /></a></div>†Εορτάζουν στις 23 Δεκεμβρίου </b></span><br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Άγιος Θεόδουλος από τη Γορτυνία της Κρήτης.<br /> Άγιος Σατορνίνος από τη Γορτυνία της Κρήτης.<br /> Άγιος Εύπορος από τη Γορτυνία της Κρήτης.<br /> Άγιος Γελάσιος από τη Γορτυνία της Κρήτης.<br /> Άγιος Ευνικιανός από τη Γορτυνία της Κρήτης.<br /> Άγιος Ζωτικός από την Κνωσό.<br /> Άγιος Αγαθόπους από το λιμένα Πανούρμου.<br /> Άγιος Βασιλειάδης (ή Βασιλείδης) από την Κυδωνιά.<br /> Άγιος Ευάρεστος από το Ηράκλειο.<br /> Άγιος Μόβιος (ή Πόμπιος, ή Πόντιος) από το Ηράκλειο. </b></span><br /><br /><span style="color: red;"><b>Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ἀρχόμεθα άναγινώσκοντες τόν ΡΜΒ’ (142) Ψαλμόν.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b> </b></span><br /> Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησιν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσον μου ἐν τῆ δικαιοσύνη σοῦ καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσον μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπον σου ἀπ’ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μοῦ ἐξελοῦ μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. Δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μοῦ τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθείᾳ. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τῆ δικαιοσύνη σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμι. <br /><br />Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: #2b00fe;"><b>Στίχος ἀ’. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: #2b00fe;"><b> </b></span><br /> Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: #2b00fe;"><b>Στίχος β’. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν με, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὑτούς.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: #2b00fe;"><b> </b></span><br /> Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> <span style="color: #2b00fe;"><b>Στίχος γ’. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: #2b00fe;"><b> </b></span><br /> Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. <br /><br />Καὶ τὸ εξής· <br /><br /><span style="color: red;"><b>Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b> </b></span><br /> Οἱ ἐν τῇ Κρήτῃ παμφαέστατοι λύχνοι, τῆς φωταυγείας τοῦ Χριστοῦ οἱ ἀκτῖσι, πυρσεύοντες τὴν σύμπασαν ἀνδρείᾳ πολλῇ, Μάρτυρες Δεκάριθμοι, τῶν παθῶν τὴν ὁμίχλην, ἀφ’ ἡμῶν διώξατε, καὶ εἰρήνην κατ’ ἄμφω, τοῖς καταφεύγουσιν ὑμῶν ταῖς λιταῖς, σημειοφόροι, γενναῖοι βραβεύσατε. <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: #2b00fe;"><b> </b></span><br /> Οὐ σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τὰς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰμὴ γὰρ Σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δὲ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ Σοῦ, Σοὺς γὰρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Εἶτα ὁ Ν’ (50) Ψαλμός.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b> </b></span><br /> Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καί ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καί τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπὶ σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τό θυσιαστήριόν Σου μόσχους. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Εἶτα ὁ Κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς·<br /> Δέκα Μαρτύρων αἰτοῦμαι πρεσβείαις. Χ. Μ. Μ. <br /><br /><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.</b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b> </b></span><br /> Δοχεῖα τοῦ Πνεύματος διαυγῆ, φωστῆρες τῆς Κρήτης, Δέκα Μάρτυρες θαυμαστοί, ἡμῶν τὰς δεήσεις ὡς Κυρίῳ, νῦν παρεστῶτες ἐν πόλῳ προσδέξασθε. <br /><br />Ἐξ ὕψους Δεκάριθμοι συμπαθῶς, Κυρίου ὁπλῖται, ἐπιβλέψατε καὶ ταχύ, παρέχετε πάντοτε εἰρήνην, ψυχῆς τοῖς πόθῳ ὑμῖν προσπελάζουσι. <br /><br />Κοινοῖς μελῳδήμασιν τοὺς ὑμῶν, τιμῶντες καμάτους, Δέκα πάντιμοι Ἀθληταί, βοῶμεν· ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις, πιστοῖς κατ’ ἄμφω ὑγείαν δωρήσασθε. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Θεοτοκίον.</b></span><br /> Ἀπείρανδρε Μῆτερ τοῦ Λυτρωτοῦ, δεινῶς συνεχούσης, ῥῦσαι θλίψεως τοὺς πιστῶς, ὡς οἶκον φωτόλαμπρον Κυρίου, Σὲ ἀνυμνοῦντας ἑκάστοτε Δέσποινα. <br /><br /><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ γ΄. Οὐρανίας ἁψῖδος.</b></span><br /> Μὴ ἐλλίπῃς πρεσβεύειν ὑπὲρ ἡμῶν Εὔπορε, σὺν τῷ Βασιλείδῃ τῷ θείῳ, καὶ Ἀγαθόποδι, ὡς ἂν γεραίρω ἀεί, τὴν φωτοφόρον σου μνήμην, καὶ τὴν τῶν συνάθλων σου, ἄριστον ἔνστασιν. <br /><br />Ἀθλητὰ Σατορνῖνε καὶ Ζωτικὲ πάνσοφε, σὺν τῷ Θεοδούλῳ τῷ θείῳ, καὶ τῷ παμμάκαρι, Πομπίῳ κάραν συνθλᾶν, τοῦ μαινομένου ὡς ταύρου, μισοκάλου δαίμονος, μὲ ἀξιώσατε. <br /><br />Ῥῦσαι πάντας λιταῖς σου ταῖς σωστικαῖς Ἅγιε, Εὐνικιανὲ τοὺς τιμῶντας, σοῦ τὸ μαρτύριον, καὶ τῶν συνάθλων τῶν σῶν, ἀνευφημοῦντας τοὺς πόνους, ἐν ὀδύναις ἄνεσιν, τούτοις δωρούμενος. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Θεοτοκίον.</b></span><br /> Τὸν Θεὸν καὶ Σωτῆρα Χριστιανῶν τέξασα, τὸν τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου, αἴροντα Δέσποινα, τὰς ἀλγηδόνας ἡμῶν, ταῖς πρὸς Υἱόν Σου πρεσβείαις, κούφισον ἰάτειρα, πάντων ἀνάργυρε. <br /><br />Διάσωσον, Δεκὰς Μαρτύρων ἐν Κρήτῃ ἀνδρειοφρόνως, τῆς ἀθλήσεως ἀτραποὺς ἡ πίστει ὁδεύσασα, ἀπὸ κινδύνων καὶ βλάβης ἡμᾶς ταχέως. <br /><br />Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν, καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος. <br /><span style="color: red;"><b><br />Αἲτησις καὶ τὸ Κάθισμα.</b></span><br /> <span style="color: #2b00fe;"><b>Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.</b></span><br /> Πρεσβείας ὑμῶν Εὐάρεσε Γελάσιε, Εὐνικιανὲ Θεόδουλε καὶ Πόμπιε, Ἀγαθόπους πάντοτε, Σατορνῖνε ἔνδοξε Εὔπορε, καὶ Βασιλείδῃ σὺν τῷ Ζωτικῷ, ἐν βίου τοῖς κλύδωσιν αἰτούμεθα. <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.</b></span><br /> Ὕδωρ ἄϋλον βλύσατε, εὐφροσύνης θείας σβεννῦον φλόγωσιν, τῶν παθῶν ἡμῶν Δεκάριθμοι, Ἀθληταὶ τῆς Κρήτης καλλωπίσματα. <br /><br />Ῥείθροις μάκαρ Γελάσιε, καὶ γενναῖε Μάρτυς Χριστοῦ Εὐάρεστε, θεϊκῆς ἡμᾶς χρηστότητος, τοὺς ὑμῖν προσπίπτοντας δροσίσατε. <br /><br />Ὡς λαμπτὴρ δεκαπύρσευτος, καὶ πλειὰς Δεκάριθμοι οὐρανόφωτος, Ἀθληταὶ πιστοὺς φωτίσατε, ἐν νυκτὶ ζοφώδει τοὺς καθεύδοντας. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Θεοτοκίον.</b></span><br /> Νικητὰς ἐν τοῖς σκάμμασι, δεῖξον Θεοτόκε τοῦ βίου ἅπαντας, εὐλαβῶς Σε μακαρίζοντας, καὶ ἐπιζητοῦντας τὰς πρεσβείας Σου. <br /><br /><span style="color: red;"><b>ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.</b></span><br /> Ἄθλους τοὺς ὑμῶν, οὕσπερ ἔτλητε γεραίροντες, κατ’ ἀπίστων Δέκα Μάρτυρες Χριστοῦ, τὰς θερμὰς ὑμῶν λιτὰς ἀπεκδεχόμεθα. <br /><br />Ἵνα μυστικῶς, ἀνυμνῶ ὑμᾶς Θεόδουλε, Σατορνῖνε Ἀγαθόπους Ζωτικέ, καὶ Γελάσιε ἰσχύν μοι δότε ἄνωθεν. <br /><br />Τόμῳ ἱερῷ, τῆς ζωῆς ἡμᾶς ἐγγράψατε, Βασιλείδῃ μάκαρ Εὐνικιανέ, καὶ Εὐάρεστε ὑμῖν ἀεὶ τοῖς σπεύδουσιν. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Θεοτοκίον.</b></span><br /> Ὄμβρισον ἡμῖν, τοῦ Υἱοῦ Σου μέγα ἔλεος, ἵνα μέλπωμεν ᾠδαῖς Σὴν ἀρωγήν, συμπαθείας στηλογράφημα Παντάνασσα. <br /><br /><b><span style="color: red;">ᾨδὴ στ΄. Τὴν δέησιν.</span></b><br /> Ὑφέρποντος, παμβεβήλου ὄφεως, τῆς κακίας ῥύσασθέ με φωστῆρες, τῆς Κρήτης θεῖοι Εὐάρεστε μάκαρ, θεόφρον Εὔπορε σῶφρον Γελάσιε, καὶ Πόμπιε ταῖς πρὸς Χριστόν, ἀσιγήτοις ὑμῶν παρακλήσεσι. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Μανίας με, ἀνεικάστου σώσατε, τοῦ ἀρχαίου πτερνιστοῦ Ἀγαθόπους, σὺν Ζωτικῷ, Βασιλείδῃ Πομπίῳ, καὶ Σατορνίνῳ Θεόδουλε Εὔπορε, σεπτὲ καὶ Εὐνικιανέ, ἵνα ὕμνοις ὑμᾶς στέφω πάντοτε. <br /><br />Αἰτήσασθε, κόσμου ἀπολύτρωσιν, ἐκ δεσμῶν τῶν μεριμνῶν ἐν τῷ βίῳ, ὡς παῤῥησίαν κατέχοντες πλείστην, Χριστῷ Γελάσιε Πόμπιε Εὔποτε, ἀλκίφρον Εὐνικιανέ, Βασιλείδη κλεινὲ καὶ Θεόδουλε. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Θεοτοκίον.</b></span><br /> Ἰάσεων, κολυμβήθραν ἔδειξε, Σὲ Χριστὸς ὁ Σὸς ὑπέρλαμπρος Τόκος, Θεοκυῆτορ ἁγνὴ καὶ χειμάῤῥουν, παντοειδῶν ἰαμάτων θεόνυμφε, εἰς ὃν λουόμενοι δεινῆς, ἀῤῥωστίας τὸν ῥύπον διώκομεν. <br /><br />Διάσωσον, Δεκὰς Μαρτύρων ἐν Κρήτῃ ἀνδρειοφρόνως, τῆς ἀθλήσεως ἀτραποὺς ἡ πίστει ὁδεύσασα, ἀπὸ κινδύνων καὶ βλάβης ἡμᾶς ταχέως. <br /><br />Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Αἲτησις καὶ τὸ Κοντάκιον.</b></span><br /> <span style="color: #2b00fe;"><b>Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.</b></span><br /> Τῆς Κρήτης λύχνοι Δεκάριθμοι πάμφωτοι, οἱ μαρτυρίου βολίσιν ἐκλάμψαντες, ἡμῶν τὴν σκοτείαν διώξατε, ταῖς ὑμετέραις πρεσβείαις πρὸς Κύριον, δεόμεθα δῆμε ὑπέρτιμε. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Προκείμενον<br /> Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.</b></span><br /> <span style="color: #2b00fe;"><b>Στίχ. Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ Αὐτοῦ, ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος. </b></span><br /><br />Εὐαγγέλιον, ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (Κεφ. ια’ 12-19 ).<br /> Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· Προσέχετε ἀπό τῶν ἀνθρώπων· ἐπιβαλοῦσι γὰρ ἐφ᾿ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν, καὶ διώξουσι, παραδιδόντες εἰς συναγωγὰς καὶ φυλακάς, ἀγομένους ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνας, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου· ἀποβήσεται δὲ ὑμῖν εἰς μαρτύριον. Θέσθε οὖν εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι· ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν. Παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων, καὶ συγγενῶν, καὶ φίλων, καὶ ἀδελφῶν· καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· καὶ θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται· ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν. <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Δόξα.</b></span><br /> Ταῖς τῶν Ἀθλοφόρων πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. <br /><span style="color: #2b00fe;"><b><br />Καὶ νῦν.</b></span><br /> Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Στίχ. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός…</b></span><br /> <span style="color: red;"><b>Προσόμοιον.</b></span><br /> <span style="color: #2b00fe;"><b>Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι</b></span>.<br /> Ὅμιλε Δεκάριθμε, τῶν ἐν τῇ Κρήτῃ Μαρτύρων, Ζωτικὲ Θεόδουλε, Ἀγαθόπους Εὔπορε παναοίδιμε, εὐσταλὲς Πόμπιε, Σατορνῖνε μάκαρ, Βασιλείδη θεοφόρητε, σεπτὲ Εὐάρεστε, Εὐνικιανὲ καὶ Γελάσιε, προστάται καὶ ἀκέστορες, πέλετε πιστῶν ἐν ταῖς θλίψεσιν· ὅθεν δυσωποῦμεν, ὑμᾶς· μὴ διαλίπητε ἡμῖν, Χριστῷ πρεσβεύοντες πάντοτε, χάριν πέμψαι ἄφθονον. <br /><br />Σῶσον ὀ Θεός τὸν λαό σου… <br /><span style="color: #2b00fe;"><b><br />ᾨδὴ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.</b></span><br /> Πληρωτὴν τῶν Ἁγίων ἐντολῶν καὶ ἐργάτην με ἀναδείξατε, ὡς ἂν τῆς Βασιλείας, τῆς ἄνω κληρονόμος, ὁ πολύτλας γενήσωμαι, τῆς Κρήτης πανευσθενεῖς, Χριστοῦ ὁπλῖται Δέκα. <br /><br />Ῥώμην δίδοσθε θείαν κατ’ ἐχθρῶν ἀοράτων ἡμῖν Εὐάρεστε, θεόφρον Σατορνῖνε, Θεόδουλε φωσφόρε, Ζωτικέ τε Γελάσιε, καὶ Βασιλείδη στεῤῥέ, Κυρίου στρατιῶται. <br /><br />Εὐσταλῶς Ἀθλοφόρων τῆς Δεκάδος Μαρτύρων τὰ κατορθώματα, γεραίρων ἀνακράζων· Κυρίου στρατηλάται, ταῖς ὑμῶν κατατάξατε, κἀμὲ ἁγίαις λιταῖς, εἰς οὐρανῶν στρατείαν. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Θεοτοκίον.</b></span><br /> Συνοχῆς τῶν ἐφόδων τοῦ ἐχθροῦ Θεοτόκε ἡμᾶς ἐκλύτρωσαι, τοὺς πίστει ἐκζητοῦντας, τὰς θείας Σου πρεσβείας, πρὸς Ὃν ἔτεκες Κύριον, Θεὸν καὶ Πλάστην ἡμῶν, ὑπερευλογημένη. <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>ᾨδὴ η΄. Τὸν Βασιλέα.</b></span><br /> Βυθοῦ ἁγνοίας, ἐκ ζοφερᾶς σοὺς ἱκέτας, ἐξαγάγετε Ἅγιοι Δέκα, τοὺς ὑμῶν αὐχένος, τομὴν ἀνευφημοῦντας. <br /><br />Ἔργοις ἀμέμπτοις, εὐαρεστεῖν τῷ Κυρίῳ, ἐνισχύσατε Μάρτυρες Δέκα, τοὺς ἐκδεχομένους, ὑμῶν τὰς ἱκεσίας. <br /><br />Ἰδοὺ προσπίπτω, ὑμῖν αἰτούμενος χάριν, τὴν ὑμῶν καλλιμάρτυρες Δέκα, Κρήτη θεοφόροι, σεμνοὶ καὶ στεφανῖται. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Θεοτοκίον.</b></span><br /> Ἀγαλλιᾶται, τῶν εὐσεβῶν ἡ χορεία, Σὲ προστάτιν κατέχουσα θείαν, ἐν τοῦ βίου ζάλαις, ἁγνὴ Θεοκυῆτορ.<br /> <span style="color: #2b00fe;"><b>ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον. </b></span><br /><br />Σαρκίου ἀλγηδόνας, παύσατε πρεσβείαις, ὑμῶν Θεόδουλε Πόμπιε Εὔπορε, σὺν Ζωτικῷ Βασιλείδῃ καὶ Ἀγαθόποδι. <br /><br />Χαρίτων πλήσατέ με, θείων Σατορνῖνε, σὺν Γελασίῳ Εὐάρεστε πάντιμε, καὶ τῆς Εὐνίκης ἐπώνυμε τρισμακάριστε. <br /><br />Μὴ παύσασθε φρουροῦντες, τοὺς ὑμῶν τοὺς τάφους, ἀσπαζομένους Δεκάριθμοι Μάρτυρες, τοὺς ἐν Γορτύνῃ κειμένους θεοειδέστατοι. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Θεοτοκίον.</b></span><br /> Μαρτύρων παναρίστων, κλέϊσμα Παρθένε, καὶ πανευῶδες τοῦ κόσμου θυμίαμα, μή με παρίδῃς ἐν ὥρᾳ φρικτῇ τῆς Κρίσεως. <br /><br />Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν Σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν. <br /><br />Καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια,<br /> Χαίρετε ἀλκίφρονες Ἀθληταί, οἱ τομὴν αὐχένος, ὑπομείναντες σθεναρῶς, ἐν τῇ νήσῳ Κρήτῃ, διὰ Χριστοῦ τὴν πίστιν, Δεκάριθμοι φωστῆρες, ἀειφεγγέστατοι. <br /><br />Χαίρετε Γελάσιε Ζωτικέ, Σατορνῖνε μάκαρ, εὐσταλὲς Εὐνικιανέ, σὺν τῷ Βασιλείδῃ, Πομπίῳ Εὐαρέστῳ, Εὐπόρῳ Θεοδούλῳ, καὶ Ἀγαθόποδι. <br /><br />Ῥύσασθε ἐκ λύμης τοῦ πονηροῦ, τοὺς ὑμᾶς τιμῶντας, πάσης βλάβης τε καὶ ὀργῆς, δῆμε Ἀθλοφόρων, Δεκάριθμε τῷ ὄντι, οἱ ἐν τῇ νήσῳ Κρήτῃ, στέφη δεξάμενοι. <br /><br />Τοὺς ὑμῶν τοὺς τάφους πανευλαβῶς, προσκυνοῦντας Δέκα, παναοίδιμοι Ἀθληταί, ῥύσασθε κινδύνων, καὶ τῆς ζωῆς τῆς ἄνω, ὑμῶν ταῖς ἱκεσίαις, καταξιώσατε. <br /><br />Χαίροις δῆμε πάντιμε καὶ σεπτέ, Ἀθλητῶν Κυρίου, δένδρα σύγκαρπα ἀρετῶν, καὶ ἀνδρείας πλείστης, Δεκάριθμοι ἀστέρες, οἰ φρυκτωροῦντες πάντας, θείοις πυρσεύμασι. <br /><br />Στύλοι ἀδιάσειστοι τῆς Χριστοῦ, Ἐκκλησίας Δέκα, Ἀθλοφόροι τὰς κεφαλάς, σπάθαις παρανόμων, ἐκύψατε ἀσμένως, καὶ ὤφθητε Μαρτύρων, θείων ἀκρότητες. <br /><br />Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Τὸ Τρισάγιον</b></span><br /> Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).<br /> Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,<br /> καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. <br /><br />Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. <br /><br />Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.<br /> Δόξα Πατρί… <br /><br />Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ. <br /><br />Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. <br /><br /><b><span style="color: #2b00fe;">καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.</span></b><br /> Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς. <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Δόξα.</b></span><br /> Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν ὡς εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου καί τό ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα. <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Καί νῦν.</b></span><br /> Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν. <br /><span style="color: #2b00fe;"><b><br />Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ’ ἣν ψάλλομεν τα ἑξῆς</b></span><br /><br /><span style="color: red;"><b>Ἦχος β’. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.</b></span><br /> Δῆμε, παναρίστων Ἀθλητῶν, Μάρτυρες Δεκάριθμοι θεῖοι, οἱ ἐν τῇ Κρήτῃ λαμπρῶς, μαρτυρίου στέφανον, ἀναδησάμενοι, ἐκ χειρῶν τοῦ παντάνακτος, Χριστοῦ δυσωπεῖτε, πάντοτε δεόμεθα, λυτροῦσθαι θλίψεων, πόνων, καὶ παθῶν δυσφορήτων, τοὺς ἀνευφημοῦντας ἐκθύμως, ἄθλησιν ὑμῶν τὴν πανσεβάσμιον. <br /><br />Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως. <br /><br />Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς Σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου. Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν,<br /> Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς.<br /> Ἀμήν.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-35846616842255898542021-01-01T08:35:00.000-05:002021-01-01T08:35:05.010-05:00Χαιρετισμοί εις τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Μηνά.<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="337" data-original-width="250" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-w73FrbNiBjU/X-8k61Aaz0I/AAAAAAAAqVs/ndjWIZX_IDYv1xvMIUypdbrgW1t9ddC-wCLcBGAsYHQ/w267-h320/agios%2Bminas.jpg" width="267" /></div><span style="font-size: x-large;"></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.</b></span><br /> Τὸν Καλλιμάρτυρα Μηνᾶν ἀνευφημήσωμεν, ὡς στρατηλάτην εὐσταλῆ καὶ γενναιόφρονα, ὑπομείναντα αἰκίας, πικρὰς βασάνους, τοῦ σαρκίου καῦσιν καὶ αὐχένος ἔκτμησιν, ἑκουσίως δι’ ἀγάπην τοῦ Παντάνακτος, πόθῳ κράζοντες· <span style="color: #2b00fe;"><b>Χαῖροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /></span></div><span style="font-size: x-large;"> </span><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>Οἱ Οἶκοι.</b></span><br /> Ἄριστε τοῦ Ὑψίστου στρατιᾶς στρατηγέτα, Μηνᾶ Μεγαλομάρτυς ἀλκίφρον, ὁ κηρύξας Χριστὸν ὡς Θεὸν καὶ καθυπομείνας σθεναρῶς ἔκτμησιν τῆς ὑπερτίμου κάρας σου, ἐπάκουσον ἡμῶν βοώντων· <br /><br />Χαῖρε, Αἰγύπτου ὁ θεῖος γόνος·<br /> χαῖρε, τοῦ πόλου ὁ κληρονόμος.<br /> Χαῖρε, στρατιώτης γενναῖος καὶ εὔτολμος·<br /> χαῖρε, ὁ ὁπλίτης Χριστοῦ θείας πίστεως.<br /> Χαῖρε, ὅτι ἐκαθάρισας ἐν τῷ ὄρει σεαυτόν·<br /> χαῖρε, ὅτι διεκόσμησας τῶν Ἀγγέλων τὸν χορόν.<br /> Χαῖρε, ὁ τῶν εἰδώλων καταισχύνας τοὺς λάτρεις·<br /> χαῖρε, ὁ χριστωνύμων κατευφράνας τὰς τάξεις.<br /> Χαῖρε, λιμὴν Χριστοῦ ἀγαπήσεως·<br /> χαῖρε, πηγὴν ὁ βλύσας χρηστότητος.<br /> Χαῖρε, αὐχένος τομὴν ὑπομείνας·<br /> χαῖρε, σὸν σθένος ψυχῆς καταδείξας. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Βλάστημα γῆς Νειλῴας εὐθαλές, γενναιόφρον Μηνᾶ, καλλιμαρτύρων ἀκρότης, καθαιρέτης εἰδώλων στεῤῥὸς καὶ τῆς εὐσεβείας ζηλωτὴς πέφηνας, ὁ καθ’ ἑκάστην Κύριον δοξάζων καὶ Αὐτῷ κραυγάζων· <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Ἀλληλούϊα. </b></span><br /><br />Γνώμων, Μηνᾶ, ἀνδρείας, ψυχικῆς εὐσθενείας καὶ θάῤῥους ἐποφθεὶς θείαν κλῆσιν ἐμεγάλυνας τὴν τοῦ Χριστοῦ, σῇ στεῤῥᾷ ἐνστάσει καὶ λαμπροῖς σκάμμασι· διό σε μακαρίζοντες βοῶμέν σοι ἀξιοχρέως. <br /><br />Χαῖρε, ἡ σάλπιγξ τῆς ἀριστείας·<br /> χαῖρε, ὁ ὄρπηξ τῆς εὐσεβείας.<br /> Χαῖρε, στρατηλάτης Χριστοῦ γενναιότατος·<br /> χαῖρε, πανοπλίτης τῆς πίστεως ἄλκιμος.<br /> Χαῖρε, νίκας ὁ δωρούμενος εὐσεβέσι κατ’ ἐχθρῶν·<br /> χαῖρε, λύπας ὁμηγύρεως ὁ σκεδάζων εὐσεβῶν.<br /> Χαῖρε, ἀπολεσθέντων ὁ εὑρέτης πραγμάτων·<br /> χαῖρε, ἐμπεριστάτων ἀντιλῆπτορ μερόπων.<br /> Χαῖρε, σταδίου πίστεως πρώταθλος·<br /> χαῖρε, Κυρίου φίλος ἐράσμιος.<br /> Χαῖρε, ἰσχὺν οὐρανίαν δεικνύων·<br /> χαῖρε, πολλὴν παῤῥησίαν ὁ ἔχων. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br />Δεῦτε Μηνᾶν, Στρατάρχην στρατιᾶς τοῦ Ὑψίστου ἀήττητον ἐν μάχαις, ἐκθύμως μελῳδήσωμεν πάντες πιστοὶ, ὡς σταδίου πρῶτον, τὸν πυρπολούμενον Χριστοῦ ζήλῳ τῆς πίστεως, ᾯ ᾖδε καθ’ ἑκάστην πόθῳ· <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Ἀλληλούϊα. </b></span><br /><br />Ἔνδοξε καλλιμάρτυς, νικητὰ τῶν εἰδώλων, Μηνᾶ, Κοτυαείου Φρυγίας ἐν τοῖς ὄρεσιν ἀποσυρθεὶς μετ’ ἀποταγὴν τοῦ σοῦ ἀξιώματος θηρσὶ συνοίκεις, ἔνδοξε, πρὸς ὃν οἱ εὐσεβεῖς βοῶμεν· <br /><br />Χαῖρε, ὀρέων οἰκῆτορ θεῖος·<br /> χαῖρε, ὡραίων ἀγώνων πύργος.<br /> Χαῖρε, ὁ προκρίνας θηρσὶ συναυλίζεσθαι·<br /> χαῖρε, ὁ ποθήσας στεῤῥῶς ἀγωνίζεσθαι.<br /> Χαῖρε, ἄνθος εὐωδέστατον εὐτολμίας ψυχικῆς·<br /> χαῖρε, εὖχος θεοφίλητον ἀγωγῆς ἀθλητικῆς.<br /> Χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης ἀθλοφόρων ἀκρότης·<br /> χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις στεφηφόρων λαμπρότης.<br /> Χαῖρε, ἐχθροῦ ὁ μέγας ἀντίπαλος·<br /> χαῖρε, Χριστοῦ λευκάνθεμον πίστεως.<br /> Χαῖρε, ἀγώνων ὁ πρώταθλος θείων·<br /> χαῖρε, παγκάλων ὁ ἔνοικος δόμων. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br />Ζόφωσιν διαλύσας τῶν εἰδωλοφρονούντων, Μηνᾶ, ἐνστάσεώς σου ἀκτίσι παῤῥησίᾳ Χριστόν τὸν Θεόν, ἐν σταδίου μέσῳ, ἀθλητὰ τίμιε, ἐκήρυξας καὶ ἤνοιξας τὰ στόματα πιστῶν κραυγάζειν· <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Ἀλληλούϊα. </b></span><br /><br />Ἤνοιξεν ὄμματά σου ὁ Χριστός, καλλιμάρτυς, μετὰ τὴν ἑκουσίαν φυγήν σου βασιλέως ἐκ φαύλου στρατοῦ τιμωροῦντος πάντας εὐσεβεῖς, ἔνδοξε, ὁρᾶν πᾶσαν ἀλήθειαν· διό σοι εὐλαβῶς βοῶμεν· <br /><br />Χαῖρε, ὁ πέλυξ τῶν κακοδόξων·<br /> χαῖρε, ἡ σάλπιγξ τῶν αἰωνίων.<br /> Χαῖρε, ὁδοδείκτης Χριστοῦ θείας πίστεως·<br /> χαῖρε, στεφανίτης ἀρίστης ἀθλήσεως.<br /> Χαῖρε, κλέϊσμα περίδοξον στεῤῥοψύχων ὁπλιτῶν·<br /> χαῖρε, σέμνωμα πολύτιμον ἀηττήτων ἀθλητῶν.<br /> Χαῖρε, ὁ ἀποῤῥίψας τῶν εἰδώλων τὴν πλάνην·<br /> χαῖρε, ὁ καταπτύσας τοῦ ἀλάστορος μῆνιν.<br /> Χαῖρε, εἰκὼν ψυχῆς γενναιότητος·<br /> χαῖρε, κανὼν ἀνδρείας εὐθύτατος.<br /> Χαῖρε, ἐν ἄθλοις Θεὸν ὁ δοξάσας·<br /> χαῖρε, ἐν πόνοις ἐχθρὸν ὀ συντρίψας· <br /><br /><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br />Θέλων Θεὸς ἀμεῖψαι σῆς ψυχῆς εὐτονίαν καὶ πίστιν σου, Μηνᾶ ἀθλοφόρε, ἔδειξέ σε θαυμάτων κρουνόν, ἰαμάτων ῥεῖθρον διειδές, πάντιμε, καὶ προστασίας τέμενος τῶν πίστει ἀκλινεῖ βοώντων· <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Ἀλληλούϊα. </b></span><br /><br />Ἵλεων σοῖς ἱκέταις τὸν Σωτῆρα τῶν ὅλων ἀπέργασαι, Μηνᾶ καλλιμάρτυς, σαῖς δεήσεσιν ὡς ἀθλητῶν ἀκρεμὼν καὶ φάρος τηλαυγὴς πίστεως, ὁ ἅπασι δωρούμενος τὰ πρόσφορα τοῖς ἐκβοῶσι· <br /><br />Χαῖρε, ἐπόπτης σῶν ὑμνηπόλων·<br /> χαῖρε, ὀλέτης τῶν δαιμονίων.<br /> Χαῖρε, ὁ ἀκούων πιστῶν τῶν δεήσεων·<br /> χαῖρε, ὁ σκεδάζων ἀχλὺν τῶν στενώσεων.<br /> Χαῖρε, τάχιστος προσφύγων σου ἐν κινδύνοις ἀρωγός·<br /> χαῖρε, ἄγρυπνος συστήματος τῶν προσφύγων σου φρουρός.<br /> Χαῖρε, ὅτι τὰς λύπας ἱκετῶν σου διώκεις·<br /> χαῖρε, ὅτι τὰς πάγας τοῦ ἐχθίστου συντρίβεις.<br /> Χαῖρε, πυξὶς Θεοῦ ἀγαπήσεως·<br /> χαῖρε, ῥανὶς νοσούντων ἰάσεως.<br /> Χαῖρε, πιστῶν ἐν δεινοῖς ἀντιλῆπτορ·<br /> χαῖρε, ἡμῶν ἐν ἀνάγκαις συλλῆπτορ· <br /><br /><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br />Κλέϊσμα, Στρατηλάτα, τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας, Μηνᾶ Μεγαλομάρτυς, σαρκίου καθυπέμεινας ξέσιν στεῤῥῶς, ῥαβδισμούς, αἰκίας, σῶν πληγῶν ἔκκαυσιν καὶ κάρας σου ἀπότμησιν, ὁ ἄχρι τελευτῆς σου ψάλλων· <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Ἀλληλούϊα. </b></span><br /><br />Λάμπων ὡς καλλιμάρτυς εὐσθενὴς καὶ γενναῖος ἐνώπιον ἀκτίνων ἡλίου, κατηγλάϊσας πάντας, Μηνᾶ, σῆς ἀνδρείας φέγγει καὶ βολαῖς ἄθλων σου, δι’ ὧν πιστοὺς ἐφώτισας τοὺς πίστει σοι βοῶντας ταῦτα· <br /><br />Χαῖρε, τὸ ἄστρον τῆς εὐσεβείας·<br /> χαῖρε, τὸ ῥόδον στεῤῥοψυχίας.<br /> Χαῖρε, ὁ φωτίσας σοῖς πόνοις τὰ σύμπαντα·<br /> χαῖρε, ὁ φαιδρύνας Μαρτύρων τὰ τάγματα.<br /> Χαῖρε, αὔγασμα ὑπέρφωτον ἀγαπήσεως Χριστοῦ·<br /> χαῖρε, σύντριμμα καὶ ἥττημα τοῦ ἀρχαίου πτερνιστοῦ.<br /> Χαῖρε, ὁ στρατηλάτης ἐν σταδίῳ πρωτάρχων·<br /> χαῖρε, δωρεοδότης θεϊκῶν δωρημάτων.<br /> Χαῖρε, βουνεύροις, οἴμοι, τυπτόμενος·<br /> χαῖρε, τριχίνοις σάκκοις τριβόμενος.<br /> Χαῖρε, τομὴν κάρας ὁ ὑπομείνας·<br /> χαῖρε, ἡμῖν χάριν ὁ καταδείξας· <br /><br /><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br />Μάρτυς δεδοξασμένε, δι’ ὃν γάνυται πᾶσα Χριστοῦ ἡ Ἐκκλησία καὶ χαίρει, ἐλλαμπόμενος αἴγλῃ, Μηνᾶ, εὐτολμίας, θάῤῥους καὶ θερμῆς πίστεως, ἐφώτισας καθεύδοντας ἐν σκότει ἀγνωσίας ψάλλειν· <br /><br /><b><span style="color: #2b00fe;">Ἀλληλούϊα. </span></b><br /><br />Νίκης, Μηνᾶ, στεφάνῳ κεφαλήν σου τιμίαν ἐκόσμησε Χριστὸς χρυσοπλόκῳ καὶ θαυμάτων ἀπείρων κρουνὸν ἔδειξέ σε, Μάρτυς, οὗ ψυχὴν ἔφλεξε ἀρίστης φλὸξ ἀθλήσεως, διό σοι ἐν χαρᾷ φωνοῦμεν· <br /><br />Χαῖρε, στρουθὸς τοῦ Κοτυαείου·<br /> χαῖρε, λαμπρὸς ἀθλητὴς Κυρίου.<br /> Χαῖρε, στρατηλάτα Χριστοῦ παρατάξεως·<br /> χαῖρε, καταπέλτα τυράννων ἐπάρσεως.<br /> Χαῖρε, τάνυσιν σοῦ σώματος ἐπὶ ξύλου ὑποστάς·<br /> χαῖρε, ἔκκαυσιν σαρκίου σου ὑπομείνας ὡς λαμπάς.<br /> Χαῖρε, ὅτι ἀνδρείως κεφαλὴν ἀπετμήθης·<br /> χαῖρε, ὅτι ἀξίως οὐρανόθεν ἐστέφθης.<br /> Χαῖρε, λαμπρῶν ἀγώνων ἀκρώρεια·<br /> χαῖρε, πολλῶν θαυμάτων ἐκτύπωμα·<br /> Χαῖρε, πλησθεὶς οὐρανίου ἰσχύος·<br /> χαῖρε, βολὶς θείου σθένους καὶ θάῤῥους. <br /><br /><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br />Ξένως ἐν Ἡρακλείῳ καταπλήττεις τῆς Κρήτης ἐχθροὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Πάσχα καὶ ταχὺ διασῴζεις πιστοὺς ἐξ αὐτῶν μανίας, εὐσθενὲς Ἅγιε, Μηνᾶ, ὧν χείλη ἤνοιξας Κυρίῳ εὐλαβῶς κραυγάζειν· <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Ἀλληλούϊα. </b></span><br /><br />Ὅπλα ἐνδεδυμένος θείας πίστεως, Μάρτυς Μηνᾶ, περιφανὲς στρατηλάτα, ἀσεβούντων τυράννων ὀφρὺν ἐπηρμένην, σθένει σου ψυχῆς, Ἅγιε, ἐπάτησας καὶ ἄθλοις σου κατηύφρανας τοὺς σοὶ βοῶντας· <br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Χαῖρε, ὁ πρώταθλος τοῦ σταδίου·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ὁ μέτοχος Δείπνου θείου.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ὁ ἐχθίστου συντρίψας τὰ ἔνεδρα·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ἐξ Ὑψίστου δεξάμενος τρόπαια.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ὅτι ἔσχες σύμμαχον τοῦ Κυρίου τὸν Σταυρόν·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ὅτι τὸν εὐΐλατον ἐμεγάλυνας Θεόν.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ὁ τῶν εἰδώλων καθελὼν τὴν ἀπάτην·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ὁ τῶν Μαρτύρων πανσθενῆ δείξας ῥώμην.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ὀφθεὶς θεμέλιον πίστεως·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, πλησθεὶς δραγμάτων τῆς χάριτος.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, Χριστοῦ ὁ ζηλώσας τὸ πάθος·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ἐχθροῦ ὁ συντρίψας τὸ μένος. </span><br /><br /><span style="color: red;"><b><span style="font-size: x-large;">Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </span></b></span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Πέλεις Χατζηγεώργη, ἀσκητοῦ πανοσίου, Μηνᾶ θαυματουργέ, διασώστης ἐκ ῥαφίδος, λαθὼν ἣν αὐτοῦ προσοχῆς κατέπιεν αὐτός, Μάρτυς καλλίνικε, τοῦ ψάλλοντος ἐν εὐλαβείᾳ· </span><br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b><span style="font-size: x-large;">Ἀλληλούϊα. </span></b></span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ῥύστης τῶν πολεμούντων εὐσεβῶν ἐν Αἰγύπτῳ κατὰ τῶν ἐχθρικῶν στρατευμάτων ἀνεδείχθης, Μηνᾶ θαυμαστέ, ἐν ἐσχάτοις χρόνοις, ἀθλητὰ ἔνδοξε, λαμπρῶς μεγαλυνόντων σε καὶ πίστει ἀκλινεῖ βοώντων· </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Χαῖρε, τὸ νῖκος τῶν εὐσεβούντων·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, τὸ τεῖχος ἐμπεριστάτων.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, γενναιότητος πύργος ἀσάλευτος·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, τῆς κακότητος πλάνου ἀντίπαλος.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ζήλῳ πυρπολούμενος ἀγαπήσεως Χριστοῦ·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, πόθῳ ἐμπνεόμενος μαρτυρίου ἀνδρικοῦ.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ὁ στρατιώτης στρατιᾶς τοῦ Κυρίου·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ὁ καθαιρέτης τῆς ὀφρύος δολίου.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, κιθάρα θάῤῥους ἡδύχορδος.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, κινύρα τόλμης γλυκύλαλος.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ὀλέτης τῶν λίθους σεβόντων·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, προστάτης πιστῶν σε τιμώντων· </span><br /><br /><span style="color: red;"><b><span style="font-size: x-large;">Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </span></b></span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Σῴζεις τὴν Καστορίαν ἐξ ἐχθρῶν ἐπιβούλων, Μηνᾶ, τὴν σὲ σεπτὸν πολιοῦχον, ἀντιλήπτορα, θεῖον φρουρὸν καὶ προστάτην ἔχουσα ταχύν, ὄλβιε, ἐν πειρασμοῖς καὶ θλίψεσιν καὶ σπεύδουσαν Θεῷ βοῆσαι· </span><br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b><span style="font-size: x-large;">Ἀλληλούϊα. </span></b></span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Τρόπαιον ἐξ Ὑψίστου τῶν χειρῶν ἀπεδέξω, Μηνᾶ Μεγαλομάρτυς, καὶ χάριν μεσιτεύειν ἀεὶ πρὸς Αὐτὸν ὑπὲρ τῶν τιμώντων τοὺς σεπτοὺς ἄθλους σου οὓς ἔτλης ὑπὲρ πίστεως, καὶ πόθῳ ἱερῷ βοώντων· </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Χαῖρε, τὴν πίστιν ὁ μεγαλύνας·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, τὴν πλάνην ὁ καταισχύνας.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ἱερεῖον Χριστοῦ θείας πίστεως·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ἐκμαγεῖον πολύτιμον χάριτος.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ἄνθρωπε οὐράνιε, σὺν Ἀγγέλοις ὁ οἰκῶν·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ἔνδοξε μεγάλαθλε, ὁ πολίτης οὐρανῶν.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, εἰδωλοφρόνων τὴν ὀφρὺν καταλύσας·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, εὐσεβοφρόνων τοὺς χοροὺς ἀγλαΐσας.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, πιστῶν συλλήπτωρ καὶ πρόμαχος·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, ἡμῶν φρουρὸς ἑτοιμότατος·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Χαῖρε, ἐχθρὸν δυσμενῆ θριαμβεύσας·</span><br /><span style="font-size: x-large;"> χαῖρε, λαὸν εὐσεβῆ ἀγλαΐσας. </span><br /><br /><span style="color: red;"><b><span style="font-size: x-large;">Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </span></b></span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ὕμνοις, Μηνᾶ γενναῖε καὶ ᾠδαῖς μελιῤῥύτοις, τὴν πάντιμόν σου στέφομεν μνήμην καὶ τιμῶντές σε ὡς ἐν δεινοῖς ταχινὸν προστάτην, ἐν χορῷ σπεύδομεν σῇ χάριτι ἑκάστοτε, οἱ πίστει τῷ Θεῷ βοῶντες· </span><br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b><span style="font-size: x-large;">Ἀλληλούϊα. </span><br /></b></span><br /><span style="font-size: x-large;">Φέγγει σῶν θαυμασίων Ἐμπορίου κατοίκους φωτίζεις Ἑορδαίας, ἀλκίφρον, ὧν τὸν ζόφον ἐλαύνεις, Μηνᾶ, ἀναγκῶν παντοίων, πειρασμῶν, θλίψεων καὶ πάσης περιστάσεως, μεγάλαθλε, πρὸς ὃν βοῶμεν· </span><br /></div></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Χαῖρε, ταχὺς ἀσθενῶν ἀκέστωρ·<br /> χαῖρε, θερμὸς εὐσεβῶν συλλήπτωρ.<br /> Χαῖρε, ὁ φωτίσας σοῖς ἄθλοις τὰ σύμπαντα·<br /> χαῖρε, ὁ συντρίψας τυράννων συστήματα.<br /> Χαῖρε, λάμψις Θείας Χάριτος ἡ φωτίζουσα πιστούς·<br /> χαῖρε, παῦσις τῆς κακότητος σκοτιζούσης τοὺς ἐχθρούς.<br /> Χαῖρε, τῆς εὐσεβείας τηλαυγέστατος φάρος·<br /> χαῖρε, τῆς ἀριστείας ὁ κλεινὸς ἑῳσφόρος.<br /> Χαῖρε, φωστὴρ Χριστοῦ ἀγαπήσεως·<br /> χαῖρε, χρωστὴρ πολύχρωμε πίστεως·<br /> Χαῖρε, λαμπὰς σταδίου πρωτάθλων·<br /> χαῖρε, ἱκμὰς ἀπείρων χαρίτων· <br /><br /><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br />Χαῖρε, ὁ μαργαρίταις ἀηττήτων σου ἄθλων καὶ πλήθους θαυμασίων σαπφείροις τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, Μηνᾶ, στεφανῖτα Μάρτυς, θαυμαστῶν πρόξενε, διακοσμῶν ἀείποτε, τὴν ψάλλουσαν ἐν κατανύξει· <br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Ἀλληλούϊα. </b></span><br /><br />Ψάλλοντές σου, Στρατάρχα, τὴν πολλὴν παῤῥησίαν, ἣν ἔχεις ὡς ἀήττητος Μάρτυς, πρὸς Θεόν, τὸν Σωτῆρα ἡμῶν, ὡς κρουνὸν τιμῶμέν σε, Μηνᾶ πάνσοφε, ἰάσεων ἀστείρευτον καὶ κράζομεν ἐν εὐλαβείᾳ· <br /><br />Χαῖρε, τὸ ῥεῖθρον τῶν ἰαμάτων·<br /> χαῖρε, τὸ βάθρον τῶν θαυμασίων.<br /> Χαῖρε, ἀσθενῶν ἰατὴρ ὁ θεόσδοτος·<br /> χαῖρε, εὐσεβῶν ἀντιλῆπτορ ἀνύστακτος.<br /> Χαῖρε, ὅτι πάντας ἄνωθεν τοὺς πιστοὺς ἐπιτηρεῖς·<br /> χαῖρε, ὅτι τοὺς ἱκέτας σου ἀενάως εὐλογεῖς.<br /> Χαῖρε, ὁ ἁγιάζων τοὺς λαμπρῶς σε τιμῶντας·<br /> χαῖρε, ὁ κατευφραίνων τοὺς ἀεί σε ὑμνοῦντας.<br /> Χαῖρε, φρουρὸς στενόντων ἀνύστακτος·<br /> χαῖρε, λαμπρὸς τῆς χάριτος πρόβολος.<br /> Χαῖρε, ἱκέτης Θεοῦ ὑπὲρ πάντων·<br /> χαῖρε, προστάτης τῶν ἐμπεριστάτων. <br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br />Ὦ Μηνᾶ Στρατηλάτα στρατιᾶς τοῦ Κυρίου πανένδοξε καὶ χάριτος ῥεῖθρον (ἐκ γ΄) διειδές, ἐπευλόγει ἀεὶ καὶ ἐν δίναις πάντας ἀσθενεῖς στήριζε, τοὺς πίστει σοι προσφεύγοντας καὶ ψάλλοντας ἐν εὐλαβείᾳ· <br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>Ἀλληλούϊα. </b></span><br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>Καὶ αὖθις τὸ Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ </b><b>Ὑπερμάχῳ.</b></span><br /> Τὸν Καλλιμάρτυρα Μηνᾶν ἀνευφημήσωμεν, ὡς στρατηλάτην εὐσταλῆ καὶ γενναιόφρονα, ὑπομείναντα αἰκίας, πικρὰς βασάνους, τοῦ σαρκίου καῦσιν καὶ αὐχένος ἔκτμησιν, ἑκουσίως δι’ ἀγάπην τοῦ Παντάνακτος, πόθῳ κράζοντες· <span style="color: red;"><b>Χαίροις, Χάριτος σκήνωμα. </b></span><br /><br /><span style="color: red;"><b>Δίστιχον.</b></span><br /> Σὺν Ναθαναὴλ καὶ Εὐστρατίῳ ᾖσε,<br /> χαῖρέ σοι, Μηνᾶ στεῤῥόφρον, Χαραλάμπης.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-55272797792852781512020-12-17T04:46:00.001-05:002020-12-17T04:46:10.951-05:00Ο Μοναχός που ήθελε να δει την Παναγία<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" height="290" src="https://1.bp.blogspot.com/-x38Ck537ZeI/X9souhoMp2I/AAAAAAAAqUc/5nPsFqxe7ns-RQVi3fDNdbEpc2mvcqV_ACLcBGAsYHQ/w446-h290/monk%2Band%2Bpanagia-3.jpg" width="446" /></div><span style="font-size: x-large;">Κάποτε ένας Μοναχός, παρακαλούσε θερμά, για πολύ καιρό την Παναγία: <br /><br /><span style="color: red;"><b>«Παναγία μου καλή, σε παρακαλώ, αξίωσέ με να σε δω και ας χάσω το ένα μου μάτι!». </b></span><br /><br />Πράγματι, η Παναγία παρουσιάστηκε στον Μοναχό και εκείνος έχασε το ένα του μάτι. <br /><br />Ήταν όμως τόσο γλυκιά η μορφή Της, που ένιωσε μεγάλη κατάνυξη και ο Μοναχός άρχισε πάλι να την παρακαλάει: <br /><br /><span style="color: red;"><b>«Παναγία μου καλή, ας σε ξαναδώ και ας χάσω και το άλλο μου μάτι!». </b></span><br /><br />Και πράγματι, αξιώθηκε ο Μοναχός να ξαναδεί την Παναγία. <br /><br />Όμως αντί να χάσει και το άλλο του μάτι, η Σπλαχνική και Πανάχραντη Μητέρα του Θεού, του χάρισε και το πρώτο μάτι! <br /><br />Και ο Μοναχός δεν σταματούσε να δοξάζει το Χριστό και την Παναγία και να βρέχει τη γη με δάκρυα ευγνωμοσύνης, χαράς και μετανοίας. <br /><br />Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-60314838787881408092020-11-24T18:53:00.006-05:002020-11-25T11:29:46.879-05:00Εἶμαι ἐντάξει, δέν ἔχω κάνει κάποια ἁμαρτία... ( Δημητρίου Παναγόπουλου (Ιεροκήρυκος) )<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dAqEYV2I720/X72c6jYXznI/AAAAAAAAqQA/eZeHd-Jwk-wVvJtNstz9qUgcrG_bmbAugCLcBGAsYHQ/s660/%25CE%2594%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25AE%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="660" height="284" src="https://1.bp.blogspot.com/-dAqEYV2I720/X72c6jYXznI/AAAAAAAAqQA/eZeHd-Jwk-wVvJtNstz9qUgcrG_bmbAugCLcBGAsYHQ/w409-h284/%25CE%2594%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25AE%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="409" /></a></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«Ἀκοῦμε πολλούς νά λένε : Εἶμαι ἐντάξει, δέν ἔχω κάνει κάποια ἁμαρτία. Εἶναι μεγάλη ἁμαρτία ὅσοι τό λένε αὐτό. <br />
Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί πλανῶνται καί εἶναι ὁ σατανᾶς μέσα τους καί λένε,
ὅτι εἶναι ἐντάξει. Ὁ ἄνθρωπος ἀπό τή στιγμή πού παραδεχθεῖ ὅτι εἶναι
ἐντάξει, ἤδη δέν εἶναι ἐντάξει. </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Οἱ προτεστάντες καί ὅλοι οἱ αἱρετικοί
παραδέχονται τέτοια πράγματα ὅτι εἶναι ἐντάξει, ἐνῶ ὁ πραγματικά
Ὀρθόδοξος, οὐδέποτε θά παραδεχτεῖ ὅτι εἶναι ἐντάξει καί οὐδέποτε θά
πιστέψει ὅτι εἶναι σεσωσμένος, ἀλλά πράττει αὐτό πού λέει ὁ Θεός καί
ἐλπίζει στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br />
Οὐδέποτε νά παραδεχτεῖτε καί νά πιστέψετε ὅτι εἶστε ἐντάξει, ποτέ!
Αὐτή εἶναι ἡ σωστή στάση, πού πρέπει νά κρατᾶμε στό θέμα αὐτό. Μπορεῖ
κάποιος νά μήν ἔχει χέρια, νά μήν ἔχει πόδια καί νά εἶναι σιωπηλός ὅλη
τή μέρα καί παρ΄ ὅλα αὐτά νά ἁμαρτάνει θανάσιμα μέ τήν διάνοιά του, μέ
τούς λογισμούς του.»</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Δημητρίου Παναγόπουλου (Ιεροκήρυκος)</span></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-71480760437325885232020-11-15T06:07:00.005-05:002020-11-18T18:41:54.438-05:00 Γιατί η ψυχή μοιάζει με τη μυλόπετρα. ( Αββάς Κασσιανός ) <div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-isFoHnCzs5o/X7EL12k7_zI/AAAAAAAAqN0/c_VPEyfJ8SEABnmfQQjbyXsWutOucafYQCLcBGAsYHQ/s236/%25CE%2591%25CE%25B2%25CE%25B2%25CE%25AC%25CF%2582%2B%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="214" data-original-width="236" height="275" src="https://1.bp.blogspot.com/-isFoHnCzs5o/X7EL12k7_zI/AAAAAAAAqN0/c_VPEyfJ8SEABnmfQQjbyXsWutOucafYQCLcBGAsYHQ/w354-h275/%25CE%2591%25CE%25B2%25CE%25B2%25CE%25AC%25CF%2582%2B%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582.jpg" width="354" /></a></div>Ο Αββάς Κασσιανός ταξιδεύει στην έρημο της Αιγύπτου και συνομιλεί με τον Αββά Μωυσή και τον ρωτά γιατί η ψυχή μοιάζει με μυλόπετρα. <br /><br />Αυτή την εσωτερική εργασία την καταλαβαίνουμε καλύτερα αν παρομοιάσουμε την ψυχή με μια μυλόπετρα, την οποία γυρίζει το ρεύμα του νερού συνεχώς γύρω από τον άξονά της, και η οποία ποτέ δεν σταματάει να γυρίζει ενόσω το νερό τρέχει. Αλλά ο μυλωνάς έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει αν θα αλέσει σιτάρι, βρώμη ή ζιζάνια. Ο μύλος υποχρεώνεται να αλέσει ότι του ρίχνει ο μυλωνάς. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Το ίδιο συμβαίνει καί στην ψυχή του ανθρώπου. Μέσα στις δοκιμασίες της ζωής μπαίνει η ψυχή σε κίνηση από τους χειμάρρους των πειρασμών που την κατακλύζουν και δεν μπορεί πια να ελευθερωθεί από το ρεύμα των λογισμών. Η ίδια όμως η ψυχή, με τον αγώνα της και με την προσοχή της, φροντίζει για το είδος των λογισμών που πρέπει να δέχεται ή να απορρίπτει. Διότι, όπως είπαμε παραπάνω, εάν διαρκώς φέρνουμε στη μνήμη μας τις Θείες Γραφές και αν ανεβάζουμε το νου μας ψηλά, ώστε να ασχολείται με πνευματικά πράγματα και να επιθυμεί την τελειότητα και τη μέλλουσα μακαριότητα, επόμενο είναι ότι απ’ αυτή την πνευματική ενασχόληση του νου μας, θα μας έρχονται και πνευματικοί λογισμοί. Και αυτοί οι λογισμοί θα κάνουν το νου να εντρυφά σε ότι είχε πριν μελετήσει. Αν όμως μας καταλάβει η οκνηρία και η απροσεξία, κι αν ξοδεύουμε τον καιρό μας σε άσκοπη φλυαρία ή αν μπλέξουμε στις μέριμνες τούτου του κόσμου και στις μάταιες επιθυμίες, τότε θα ξεφυτρώσουν ζιζάνια, τα οποία στη συνέχεια θα απλωθούν καταστρεπτικά στην καρδιά μας. Και τότε, όπως είπε ο Κύριος και Σωτήρας μας, εκεί όπου είναι ο θησαυρός των έργων μας και των επιδιώξεών μας, εκεί θα βρίσκεται και η καρδιά μας (Ματθ. 6, 21). <br /><br /><span style="font-size: large;">(ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ, “ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ”, ΤΟΜΟΣ Α, Εκδόσεις “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ”)</span></span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-58914654265348024872020-11-10T19:08:00.005-05:002020-11-10T19:08:39.599-05:00 Πως σώθηκαν τα δυο αδελφάκια, Θαύμα της Παναγίας ( Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1330" data-original-width="1500" height="329" src="https://1.bp.blogspot.com/-TwMoD94Gdu4/X6srbQLZvVI/AAAAAAAAqME/kyvyic_HITUrwBdnkLZiNafnaCk1IBKkgCLcBGAsYHQ/w417-h329/collage-8.jpg" width="417" /></div>Ένας μυαλωμένος πατέρας σε ένα χωριό, είχε τοποθετήσει την εικόνα της Παναγίας στο χολ του σπιτιού τους και συμβούλευε τα δύο παιδιά του, όταν βγαίνουν και όταν εισέρχονται στο σπίτι, να κάνουν υπόκλιση στην Παναγία. Τα παιδιά ακολουθούσαν πιστά την συμβουλή του πατέρα τους. </span><br /></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Μια μέρα και ενώ τα παιδιά επέστρεφαν από το σχολείο, είδαν πολλούς συμμαθητές τους να έχουν συγκεντρωθεί πάνω σε μια ξύλινη γέφυρα, για να παρακολουθήσουν από ψηλά τα ορμητικά νερά του ρέματος που περνούσαν κάτω από τη γέφυρα, και πήγαν και αυτά εκεί. </span><br /></div></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Σε μια στιγμή, τα παιδιά άρχισαν να κινούν τη γέφυρα πέρα-δώθε, θέλοντας έτσι να διασκεδάσουν με το δικό τους τρόπο. Κάτω από αυτήν την πίεση, η γέφυρα δεν άντεξε, υποχώρησε και κατέρρευσε! <br /><br />Τα παιδιά βρέθηκαν όλα στο νερό και δυστυχώς πνίγηκαν όλα, εκτός από εκείνα τα δύο αδέρφια! Μεγάλη τραγωδία και πένθος έφερε το γεγονός αυτό στο χωριό. Τα δύο αδέρφια σώθηκαν, χάρη στον κορμό ενός δέντρου, που κείτονταν στην άκρη του ρέματος και από εκεί κρατήθηκαν. <br /><br />Πολλές μάνες που έχασαν τα παιδιά τους, θέλησαν τότε να ρωτήσουν τα διασωθέντα παιδιά, τί ακριβώς συνέβη και πως σώθηκαν αυτά, ενώ τα υπόλοιπα πνίγηκαν. Τα αδέρφια τότε υποστήριξαν, ότι καθώς βρίσκονταν μέσα στο νερό, εμφανίστηκε μια κυρία, που μοιάζει καταπληκτικά με την Παναγία που έχουν στο χολ του σπιτιού τους και τους ώθησε στον κορμό του δέντρου, λέγοντάς τους: <br /><br />– Κρατηθείτε από εκεί! Σε λίγο θα έρθουν οι συγχωριανοί να σας βγάλουν. <br /><br />Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-77499917242629823982020-10-25T22:12:00.000-04:002020-10-25T22:12:00.423-04:00Ευχή Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="615" data-original-width="640" height="358" src="https://1.bp.blogspot.com/-8kHM5WI8hsY/X5YwTKoW-jI/AAAAAAAAqKI/4kTd90wMVFAxbJEUwXyRo4h35s1tspauwCLcBGAsYHQ/w441-h358/agd11.gif" width="441" /></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, προαίωνιε Λόγε τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, ὁ διὰ τῆς χάριτός σου ἐμπνεύσας, ἐν τῇ ψυχῇ τοῦ ἐνδόξου Μάρτυρος Δημητρίου εὐστάθειαν, τοῦ ἀνδρείως καθυπομεῖναι, ἐν πηλίνῳ σώματι, τὰς τῶν τυράννων σφοδρὰς βασάνους διὰ τὸ ὄνομά σου· ἐνίσχυσον δεόμεθά σου καὶ ἡμᾶς, ἵνα δυνηθῶμεν καρτερῶς ὑπομένειν τοὺς διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν γενομένους πειρασμούς, καὶ παντοδαπὰς ἀπειλὰς τοῦ διαβόλου· καὶ καθάπερ τότε καταργήσας τῇ δυνάμει σου διὰ αὐτοῦ, τὰς ἐπινοίας τῶν παρανόμων, ἐχαροποίησας τὰ τῶν Ἀγγέλων τάγματα, οὕτω καὶ νῦν, αὐτοῦ πρεσβεύοντος, εὔφρανον τὰς ψυχὰς ἡμῶν, ῥυσάμενος ἡμᾶς τῆς ἐπικειμένης ἡμῖν πρὸ πολλοῦ πικρᾶς τυραννίας, ὅπως ἂν καὶ ἡμεῖς οἰ ταπεινοί σου οἰκέται, εἰρηναίαν ζωὴν ἄγοντες, καὶ τὴν ἐτήσιον μνήμην αὐτοῦ ἐπιτελοῦντες, καταξιωθῶμεν τῷ ἐλέει σου εὐαρεστῆσαί σοι. </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Ἀμήν.</span></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-15218493467220883762020-10-19T19:43:00.003-04:002020-10-19T19:43:15.482-04:00 Είναι, λοιπόν, απόλυτα σίγουρο ότι οι δαίμονες δεν έχουν καμιά δύναμη πάνω μας, παρά μόνο όταν τους παραδώσουμε το θέλημά μας. ( Γεροντικό )<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1066" data-original-width="1600" height="294" src="https://1.bp.blogspot.com/-jp8LII4DKts/X44kc294yrI/AAAAAAAAqG0/9Pz0B1mh9vkpLRV8w3LQzO9QM3G9NnfKACLcBGAsYHQ/w515-h294/asc24.jpg" width="515" /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Τα πονηρά πνεύματα, βέβαια, μας υποκινούν στο κακό, αλλά δεν μας εξαναγκάζουν και να το πράξουμε. </span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αν μπορούσαν να μας εξαναγκάσουν, τότε δεν θα υπήρχε άνθρωπος που να μην αμάρτανε με κάθε είδους αμαρτία. </span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αλλά, όπως αυτά έχουν τη δυνατότητα να μας βάζουν σε
πειρασμούς, έτσι κι εμείς έχουμε τη δύναμη και την ελευθερία να μην τα
δεχόμαστε. </span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Είναι, λοιπόν, απόλυτα σίγουρο ότι οι δαίμονες δεν έχουν καμιά δύναμη πάνω μας, παρά μόνο όταν τους παραδώσουμε το θέλημά μας.</span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αββάς Κασσιανός</span></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-59719824306644053602020-10-07T19:42:00.001-04:002020-10-07T19:42:10.141-04:00“ΓΕΡΟΝΤΟΛΑΤΡΕΙΑ“ - Ὁ σύγχρονος ἐκ δεξιῶν κίνδυνος τῶν πιστῶν!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="520" data-original-width="578" height="386" src="https://1.bp.blogspot.com/-mdpuLRQFqcY/X35SN9KB49I/AAAAAAAAqFA/YRg2xzvk4Y01PhkvRIqsUfzBMWfQe0O6ACLcBGAsYHQ/w446-h386/monk%2Bprays12.jpg" width="446" /></div><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><em><span style="color: #cc0000;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">Ὁ σύγχρονος ἐκ
δεξιῶν κίνδυνος τῶν πιστῶν! </span></span></span></em></span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Γράφει: Μ.Σ.
ἐκπ/κός</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;"><span style="color: #222222; font-size: x-large;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στήν
ἀρένα αὐτῆς τῆς πρόσκαιρης ζωῆς πού
δέν εἶναι ἀνθόσπαρτος ἀλλά “κοιλάδα
κλαυθμῶνος”, οἱ πιστοί τοῦ Χριστοῦ
ἔχουν νά ἀγωνιστοῦν σκληρά καί νά
ἀντιμετωπίσουν χιλιάδες πειρασμούς
(ἐξωτερικούς κι ἐσωτερικούς), δοκιμασίες
καί θλίψεις, καθώς καί ἀμέτρητους
ἐχθρούς (ἐξόν ἀπό τά πάθη τους καί τόν
κόσμο, τόν Διάβολο καί τήν πληθώρα τῶν
δαιμόνων του).</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;"><span style="color: #0000cc; font-size: x-large;">“<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τὸ
λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν
Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος
αὐτοῦ. ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ
Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι
πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· ὅτι
οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ
σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς
ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ
σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ
πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς
ἐπουρανίοις” (Ἐφεσ. 6, 10-12).</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #cc0000;">Οἱ
πειρασμοί στόν ἄνθρωπο, εἶναι σάν ἕνα
ζευγάρι μάτια. Ὅπως τά μάτια μποροῦν
νά περιστρέφονται κυκλικά καί νά
ἀντιλαμβάνονται ὅ,τι ὑπάρχει σέ ὅλες
τίς κατευθύνσεις, ἔτσι καί οἱ πειρασμοί
μποροῦν νά περιστρέφονται καί νά
ξεπροβάλλουν ἀπό ὅλες τίς κατευθύνσεις.
Κι ὅπως τά μάτια εἶναι τό ἕνα δεξιά
καί τό ἄλλο ἀριστερά, ἔτσι καί οἱ
πειρασμοί προέρχονται ἄλλωτε ἐξ
ἀριστερῶν καί ἄλλωτε ἐκ δεξιῶν. </span>Κι
ὅπως ἐμεῖς μέ τά μάτια βλέπουμε συνεχῶς
πρός τόν κόσμο, ἔτσι καί οἱ πειρασμοί
βλέπουν συνεχῶς πρός ἐμᾶς, ἐμεῖς
εἴμαστε ὁ κόσμος τους. Κι ὄπως τά μάτια
κάποτε κλείνουν γιά νά ξεκουραστοῦν ἤ
νά παραδοθοῦν στόν Μορφέα κι ἔπειτα
πάλι ἀνοίγουν, ἔτσι καί οἱ πειρασμοί.
Κάποιες φορές “κοπάζουν”, “σιγοῦν”,
ἀλλά καί πάλι ὁρμοῦν μέ δύναμη ἐναντίον
μας καί κατά πάνω μας ἀνύστακτα. Κι οὔτε
θά μᾶς ἀφήσουν ἀπολέμητους μέχρι
τελευταίας πνοῆς. Νά μήν θρέφουμε λοιπόν
φροῦδες ἐλπίδες ἐπ’ αὐτοῦ. Ἀντιθέτως,
νά εἴμαστε πάντοτε ξάγρυπνοι καί
ἑτοιμοπόλεμοι στίς ἐπάλξεις.</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">«Γρηγορεῖτε
καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθετε εἰς
πειρασμόν»(Ματθ. 26, 41).</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ἄς
ὑποθέσουμε πώς ἡ ψυχή μας εἶναι μία
θάλασσα.</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οἱ
ἐξ ἀριστερῶν πειρασμοί εἶναι ἡ
ἐπιφάνεια τῆς θαλάσσης. Προέρχονται
ἀπό πάθη πού εἶναι πιό φανερῶς ἁμαρτωλά,
διότι ἐκδηλώνονται ἀποκαλυπτικῶς
πρός τά ἔξω: π.χ. πειρασμός γαστριμαργίας,
πορνείας, ψεύδους, ὀργῆς κ.λ.π..</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #0000cc; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οἱ
ἐκ δεξιῶν πειρασμοί ἀντίθετα, εἶναι
ὁ βυθός τῆς θαλάσσης.</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #0000cc; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Προέρχονται
ἀπό πάθη πού εἶναι πιό κρυφῶς ἁμαρτωλά,
στά ἰδιαίτερα τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς
μας: π.χ. φιλαυτία, ἐγωισμός, ὑπερηφάνεια,
ὐποκρισία κ.λ.π..</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Καί
ἄλλωτε ἐκδηλώνονται λόγῳ ἤ ἔργῳ,
ἀλλά συνήθως κεκαλυμμένα κι ἐπιτηδευμένα
ἀριστοτεχνικῶς, κι ἄλλωτε παραμένουν
τελείως ἀθέατα πρός τούς ἔξω, ἀλλά
εἶναι ὑπαρκτά καί ἐνεργοῦντα ὑποδορίως,
σέ βαθύτερα στρώματα τοῦ πυθμένος τῆς
ψυχῆς μας.</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ἡ
μικρά αὐτή ἀνάλυσις ἔγινε, προκειμένου
νά ἀντιληφθοῦμε σέ πρώτη φάση:</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><ul style="text-align: left;"><li><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">τό
πόσο πιό δόλια λειτουργοῦν οἱ ἐκ
δεξιῶν πειρασμοί σέ σχέση μέ τούς ἐξ
ἀριστερῶν. Τόσο, πού ὄχι μόνο δέν
ἀντιλαμβάνονται τήν πνευματική μας
ἀρρώστεια οἱ γύρω μας (γιά νά προφυλαχθοῦν
δεόντως καί νά μήν κολλήσουν τήν
πνευματική μας ἴωση), ἀλλά καλά-καλά
δέν τούς ἀντιλαμβάνεται καί αὐτός πού
τούς ὑφίσταται στά ἔγκατα τῆς ψυχῆς
του!</span></span></p>
</li></ul><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Καί
σέ δεύτερη φάση:</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><ul style="text-align: center;"><li><p style="margin-bottom: 0.08in;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">γιά
νά ἐπισημάνουμε πώς οἱ ἐκ δεξιῶν
πειρασμοί, ἄν καί πιό ἀθέατοι, εἶναι
ἐπικινδυνότεροι!Κι ὅπως ὁ καθένας
μας ἔχει τήν σκιά του πού τόν ἀκολουθεῖ
πάντα, ἀλλά δέν τῆς δίνει σημασία καί
δέν τήν κυνηγᾶ, ἔτσι καί οἱ ἐκ δεξιῶν
πειρασμοί. Μᾶς ἀκολουθοῦν σάν μία
“ἀσήμαντη” σκιά πού δέν τήν κυνηγᾶμε
εὐθύς ἀμέσως, ἀλλά σκοτεινιάζουν καί
μαυρίζουν σημαντικά τήν ψυχή μας! <span style="color: #cc0000;">Τόσο,
πού μπορεῖ νά ἀντιστραφοῦν οἰ ὅροι
καί αὐτή ἡ σκιά κάποτε νά καταπιεῖ τό
πνευματικό μας σῶμα (τήν ψυχή μας
δηλαδή), νά γίνει αὐτή τό σῶμα μας
καί ἡ ψυχή μας ἀντίθετα, νά γίνει ἡ
σκιά τῶν παθῶν μας! Μάλιστα, ὑπάρχει
μία λαϊκή ρήση πού προέκυψε ἀπό μία
τέτοια ὑπαρξιακή κατάσταση:</span><span style="color: #0000cc;">”ἔγινε
ἡ σκιά τοῦς ἑαυτοῦ του”, λέγεται
λαϊκῶς,</span> γιά κάποιον πού ἔχασε ἀπό
κάποιο πάθος του τήν ὑγιή κατάσταση
τῆς ψυχῆς του καί μαραζώνει σάν μαύρη
σκιά ἀκόμη καί τό σῶμα του.</span></span></p>
</li></ul><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;"><span style="color: red; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τήν
κατά πολύ ὑψηλότερα ἐπικινδυνότητα
τῶν ἐκ δεξιῶν λογισμῶν, ἄν μελετήσουμε
ἐν προσοχῇ, τήν ἐκφράζει καί ὁ Προφήτης
Δαυΐδ στό Ψαλτήριον: “οὐ φοβηθήσῃ ἀπὸ
φόβου νυκτερινοῦ, ἀπὸ βέλους πετομένου
ἡμέρας</span></span><span style="font-size: x-large;"><em><span style="color: red;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">(πειρασμός)</span></span></span></em><span style="color: red;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">,
ἀπὸ πράγματος ἐν σκότει διαπορευομένου,
ἀπὸ συμπτώματος καὶ δαιμονίου
μεσημβρινοῦ. πεσεῖται ἐκ τοῦ κλίτους
σου χιλιὰς καὶ μυριὰς ἐκ δεξιῶν
σου” (Ψαλμ. 90, 5-7).</span></span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σύμφωνα
μέ τά σοφά λόγια τοῦ Προφητάνακτος, ἄν
χιλιάδες πειρασμοί μᾶς ἐπιτίθενται
ἐξ ἀριστερῶν, μυριάδες μᾶς ἐπιτίθενται
ἐκ δεξιῶν! Διότι ὁ ἐξ ἀριστερῶν
πειρασμός, ἐπιτίθεται ἀνοιχτά καί
μετωπικά, ὅπως ὁ φανερός ἐχθρός σέ
ἕναν πόλεμο. Ἐνῶ ὁ ἐκ δεξιῶν πειρασμός,
ἐπιτίθεται αἴφνης μέ σαμποτάζ καί
καμουφλάζ, ὅπως ὁ κρυμμένος ἐχθρός σέ
ἕναν πόλεμο. Ἄρα ὁ δεύτερος ἐχθρός
εἶναι πιό ἐπικίνδυνος καί ἔχει
περισσότερες πιθανότητες, λόγῳ
αἰφνιδιασμοῦ, νά μᾶς κατατροπώσει!</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μέσα,
λοιπόν, στούς κόλπους τῶν χριστιανικῶν
ἐξομολογητηρίων, κατηχητικῶν,
προσκυνημάτων, ἀδελφοτήτων,
κοινοβίων, ἀκόμη καί Μοναστηριῶν,
ἔχει προκύψει ἕνας καθόλου εὐκαταφρόνητος
ἐκ δεξιῶν καμουφλαρισμένος-<wbr></wbr>εὐσεβοφορούμενος
πειρασμός, πού θέτει σέ κίνδυνο τήν
πνευματική πορεία τῶν πιστῶν: ἡ
“Γεροντολατρεία”!</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: red;">Ἡ
Γεροντολατρεία, εἶναι ἕνας ἀρρωστημένος
ἑστιασμός τῆς πνευματικότητος τοῦ
πιστοῦ, μία προσωπολατρεία-εἰδωλολατρεία
πού ἔχει ὡς “ἀντικείμενο προσοχῆς-ἀγάπης
καί λατρείας” τό πρόσωπο ἑνός Γέροντος
(ἤ καί Γερόντισσας), ὑπέρ τό δέον καί
ὄχι τοῦ Χριστοῦ. Λέγοντας “ὑπέρ τό
δέον” σημαίνει, πώς αὐτό τό πρόσωπο
(τοῦ Γέροντος) ἔχει ἀντικαταστήσει
στήν ψυχή τοῦ πιστοῦ τό Πρόσωπο τοῦ
Χριστοῦ καί λατρεύεται στό κρυφό
θυσιαστήριο τῆς καρδιᾶς του ὄχι ὡς
“δείκτης πρός τόν Χριστό”, ἀλλά ὡς
“Χριστός”. Ὄχι ὡς “ὁδηγός πρός τόν
Χριστό”, ἀλλά ὡς “Ὁδός”.</span> Ὄχι ὡς
“θαυματουργό ὄργανο Χριστοῦ”, ἀλλά
ὡς “Θαυματουργός”. Ἕνα εἶδος αὐθεντίας!
Ἄνθρωποι σφῆκες δορυφοροῦν τσαλαβουντώντας
ἀχόρταγα στό “μέλι” του γύρω ἀπό
τό πρόσωπο ἑνός Γέροντος, τόν ὁποῖον
ἔχουν μυθοποιήσει καί ὑπερυψώσει. <span style="color: #0000cc;">Ὅλη
μέρα τόν ἐκθειάζουν καθ’ ὑπερβολήν
ὅπου βρεθοῦν καί ὅπου σταθοῦν. Τόν
διαφημίζουν γιά ἀρετές καί κατορθώματα
(ὑπαρκτά καί μή). Τόν συγκρίνουν μέ
ὅλον τόν ὑπόλοιπο ρασοφόρο κόσμο καί
τόν βγάζουν πρῶτο, ἀνεπανάληπτο καί
μοναδικό!</span></span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #cc0000;">Συμπεριφέρονται
καί ἐκδηλώνονται ὑπερβολικά, ἀκόμη
καί ἀρρωστημένα, ὅπως: τρέχουν νά εἶναι
συνεχῶς δίπλα του σάν σκιά του, δέν τόν
ἀφήνουν νά ἀναπνεύσει, τόν τραβοῦν
κυριολεκτικά ἀπό τό ράσο, θέλουν νά
πιοῦν ἀπό τό ποτήρι του νερό, νά φᾶνε
ἀπό τό πιάτο του κανένα ἀπομεινάρι, νά
“κλέψουν” ἤ νά ἀποσπάσουν ἕνα προσωπικό
του ἀντικείμενο, νά κάνουν πολλά
διακονήματα γιά νά τραβοῦν τήν πολύτιμη
προσοχή καί “καλή γνώμη” του,
ἀνταγωνίζονται-ζηλοφθονοῦνται μέ
ἀδελφούς των πού εἴτε ἀγαπᾶ κι αὐτούς
ὁ Γέρων (καί ἔτσι τούς τόν κλέβουν…),
εἴτε πού τρέχουν μανιωδῶς κι αὐτοί σέ
“ἀγῶνα δρόμου” πράττοντας παρόμοια,
γιά τό ποιός θά φθάσει πρῶτος στήν
καρδιά τοῦ Γέροντα καί ἄλλα πολλά πού
θά ντρεπόταν κανείς νά πεῖ. Μέ ὅλα
αὐτά, ὄχι μόνο καλό δέν τοῦ κάνουν
αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου πού διατείνονται
πώς ἀγαποῦν, ἀλλά μᾶλλον τόν παραδίδουν
χειρότερα στά χέρια τῶν δαιμόνων, οἱ
ὁποῖοι μέ τήν σειρά τους ἀκούγοντας
καί βλέποντας ζηλόφθονα τά καλά λόγια
καί τίς ὑπερχειλίζουσες συναισθηματικές
ἐκδηλώσεις ἀντίστοιχα, δράμουν νά τόν
ἐξοντώσουν πιό μεθοδευμένα…!</span>
<span style="color: #0000cc;">Προσοχή! Ἡ ἄνωθι περιγραφή
δέν σημαίνει πώς δέν θά ἀγαπᾶμε τόν
Γέροντα (ἤ τήν γερόντισσα), πώς δέν θά
ἐκφράζουμε μέ διάκριση καί λεπτότητα
τήν ἀγάπη μας, τήν ἀφοσίωση καί τόν
σεβασμό μας σέ αὐτά τά ἱερά πρόσωπα, ἤ
δέν θά τούς διακονοῦμε ὄποτε τό καλοῦν
οἰ περιστάσεις. </span>Οὔτε σημαίνει πώς
δέν λαμβάνεται σοβαρά ὑπόψιν τό
αὐτεξούσιο καί ἡ ἐλευθερία τοῦ κάθε
πιστοῦ, νά βρίσκει ἀνάπαυση κάπου
περισσότερο ἀπό κάπου ἀλλοῦ. Ὅμως,
ὄπως ἕνας ἀκροβάτης πολύ εὔκολα μπορεῖ
νά γείρει ἀπό τήν μία πλευρά πρός τήν
ἄλλη, νά χάσει τήν ἰσορροπία του καί
νά γκρεμοτσακιστεῖ, γι’ αὐτό προσπαθεῖ
νά ρίχνει τό κέντρο βάρους στήν μέση
καί εὐθεία, ἔτσι συμβαίνει καί στόν
πνευματικό ἀγῶνα, πού ἀποτελεῖ μία
συνεχή ἀκροβασία. Πολύ εὔκολα, ἄν
ἐκκλίνουμε τῆς “βασιλικῆς ὁδοῦ”
(τῆς μεσαίας καί εὐθείας ὁδοῦ, τοῦ
μέτρου), ὅλα τά παραπάνω θά γείρουν στήν
ἄλλη πλευρά τῆς ὑπερβολῆς καί
ἀρρωστημένης ἀγάπης, ὑποταγῆς καί
πνευματικότητας, μέ ἀποτέλεσμα τήν
πτώση!</span></span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ὑπάρχει
δέ ἕνα καίριο σημεῖο πού χρήζει
ἰδιαιτέρας προσοχῆς. Αὐτό εἶναι πώς
ὑπάρχουν πιστοί, οἱ ὁποῖοι δέν μποροῦν
νά ἀναπαυθοῦν σέ κήρυγμα καί κατήχηση
κανενός ἄλλου Γέροντος καί ἀκόμη
χειρότερα, δέν μποροῦν νά ἀναπαυθοῦν
καί νά ἐκκλησιαστοῦν σέ κανέναν ἄλλο
Ναό, παρά μόνο ἐκεῖ πού κηρύττει καί
λειτουργεῖ αὐτός ὁ Γέροντας-φαινόμενο,
ἀπορρίπτοντας καί ἀκυρώνοντας ἔτσι (ἄν
ὄχι στά λόγια, στήν πράξη τό κάνουν)
τόσο τόν Λόγο, ὅσο καί τά Μυστήρια τοῦ
Θεοῦ, ἀπό ὁποιονδήποτε ἄλλο ρασοφόρο!
Μή γίνει σύγχυση ἐδῶ! Αὐτό τό σημεῖο
θέλει προσοχή, ὄχι ὅταν κάνουμε ὑπακοή
στόν Γέροντα πού μᾶς ὑποδεικνύει νά
μήν πᾶμε κάπου (γιά νά μήν ζημιώσουμε
γιά κάποιον λόγο ἤ γιά νά μᾶς κόψει τό
θέλημα), ἀλλά ὅταν πιάνουμε ἐμεῖς στήν
καρδιά μας νἀ μήν μπορεῖ νά ἀντέξει
πνευματικῶς πουθενᾶ ἀλλοῦ
(ἀδικαιολογήτως)! Καί αὐτό τό τελευταῖο
σύμπτωμα εἰδικά, κρούει ἐντονώτερα
τόν κώδωνα τοῦ συναγερμοῦ-κινδύνου
πώς κυκλοφορεῖ μέσα μας μικρόβιο
προσωπολατρείας!</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Διότι
στίς πρῶτες ἀναφερθεῖσες
καταστάσεις-ἐνδείξεις, μπορεῖ νά
ἀντιπαρέλθει κανείς τήν “ἀγάπη”, τήν
“εὐσέβεια” καί τήν “ὑπακοή” πρός τό
πρόσωπο τοῦ Γέροντος καί ἐπιπλέον νά
τίς γαρνίρει καί ἁγιοπατερικῶς (μπορεῖ
ὅμως καί δαιμονικῶς…). Γιατί αὐτές οἱ
λέξεις, ἐνδύουν ἔννοιες χρήζουσες
πολλῆς ἀνάλυσης καί παρατήρησης, τόσο
στό πῶς δημιουργοῦνται, ὅσο καί
στό πῶςἐκδηλώνονται, ὥστε νά εἶναι
πράγματι καλές, κἀγαθές καί ἅγιες!… Στό
τελευταῖο κροῦσμα ὅμως, τί νά ἀντιπαρέλθει
κανείς; Πώς ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου περιορίστηκε
στόν πλανήτη γῆ μόνο σέ ἕνα πνευματικό
πρόσωπο; Καί τί θά γίνει γιά ὅλους
αὐτούς τούς ἀνθρώπους, ἄν κάποτε αὐτός
ὁ Γέρων κοιμηθεῖ, ἀποσυρθεῖ, φύγει,
ὐποστεῖ βαρειά πτώση ἤ συμβεῖ ὁ,τιδήποτε
ἄλλο πού θά τόν ἀπομακρύνει: εἴτε ἀπό
τήν χάρη τοῦ Θεοῦ (μή γένοιτο βέβαια),
εἴτε ἀπό τόν λαό πού μέχρι ἐκείνη τή
στιγμή περιστρεφόταν ὑπερκολλητικῶς
γύρω του; Ἤ τί θά γίνει ἄν αὐτοί
ἀπομακρυνθοῦν γιατί ἀρρώστησαν,
φεύγουν γιά λόγους ἀνωτέρας βίας σέ
ἄλλο τόπο ἤ ὁ,τιδήποτε ἄλλο;<span style="color: blue;">
Ὅλοι αὐτοί οἱ περιστρεφόμενοι δορυφόροι,
θά ὑποστοῦν σόκ, θά χάσουν τόν Θεό (πού
μᾶλλον δέν εἶχαν…), θά πάθουν κατάθλιψη,
θά παρατήσουν τόν πνευματικό ἀγῶνα,
θά βολοδέρνουν ἀπό δῶ κι ἀπό κεῖ; Τί
ἄραγε;…Θεός φυλάξοι!</span></span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: maroon; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οἱ
πιστοί ὅταν δείχνουν τόν Γέροντα, αὐτός
τούς δείχνει τόν Θεό!</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: magenta;">Προσοχή!</span> <span style="color: blue;">Ἡ
ἀγάπη σέ κάποιον Γέροντα, ἡ πνευματική
συναναστροφή μαζί του, ἡ ἀντικειμενική
ἐκτίμηση-ἀναγνώριση τοῦ ἔργου του,
τῆς προσφορᾶς του, ἀκόμη καί τῶν
χαρισμάτων του, εἶναι καλά καί ἅγια,
ἀλλά οὐδέποτε ἀποτελοῦν ἄλλοθι πού
δικαιολογεῖ τήν κλοπή τῆς δόξης τοῦ
Θεοῦ καί τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀγάπης
πρός Αὐτόν, ἡ ὁποία παρεμπιπτόντως
εἶναι καί ἡ πρώτη ἐντολή!</span></span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: magenta;">Ἡ
ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἡ κλονισμένη
ψυχολογία, τά προβλήματα τῆς ζωῆς, μά
προπάντων οἰ ἐμπάθειες, πολλές φορές
προξενοῦν σέ ἕναν πιστό τήν ἔντονη
ἀνάγκη νά ἀκουμπήσει κάπου, νά γλυκαίνει
τόν πόνο του ἤ καί νά θρέφει κρυφίως τά
πάθη του.</span> <span style="color: #cc0000;">Σέ αὐτό τό
λεπτό σημεῖο, μπορεῖ νά γεννηθεῖ ἡ
“Γεροντολατρεία”! </span><span style="color: #0000cc;">Ἄν
αὐτό τό ἀποκούμπι γίνει ἕνας Γέροντας
(εἶναι καί τό σύνηθες λόγῳ τοῦ ὅτι
δύναται ὡς ἄνδρας νά εἶναι καί
Πνευματικός), ἤ μία Γερόντισσα καί ὄχι
ὁ Χριστός δι’ αὐτῶν, τότε τό πρᾶγμα
ὀλισθαίνει καί εἶναι ἀμφίβολο σέ ποιά
πνευματικά ἀπόκρημνα μονοπάτια θά
ὁδηγήσει τόν πιστό.</span> “Πᾶν μέτρον
ἄριστον” ἔλεγαν σοφά οἱ ἀρχαῖοι
ἡμῶν πρόγονοι. Γιά τήν “βασιλική
ὁδό” (τήν μεσαία ὁδό τῆς σύνεσης
καί ὄχι τῆς ὐπερβολῆς) κάνουν λόγο ἐν
Ἁγίῳ Πνεύματι οἱ θεοφόροι Πατέρες. Ἡ
ὑπερβολή στίς συναναστροφές κι
ἐκδηλώσεις, στήν παρρησία, στά λόγια,
στόν μή εἰς Χριστόν πνευματικό ἑστιασμό,
στόν συναισθηματισμό <span style="color: red;">(προσοχή
ἐδῶ, οἱ γυναῖκες κυρίως λόγῳ πιό
εὐαίσθητης φύσεως…)</span>, <span style="color: #ff66ff;">στήν
ἐκτίμηση καί στήν ἐξάρτηση μέ ἕναν
Γέροντα, γίνονται τό στρωμένο χαλί τῆς
Γεροντολατρείας.</span></span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #cc0000; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Καί
τότε, ὁ πιστός ἐκτρέπεται ἀπό τόν στόχο
του πού εἶναι νά γνωρίσει καί νά ἀγαπήσει
τόν Χριστό καί τόν ἀντικαθιστᾶ μέ τήν
ἀνάγκη γνωριμίας καί ἀγαπήσεως ἑνός
Γέροντος. Ἄλλον πᾶμε νά ἀρραβωνιασθοῦμε
σέ αὐτήν τήν ζωή (δηλαδή τόν Νυμφίο
Χριστό) καί νά δώσουμε σέ Αὐτόν ὑπόσχεση
αἰωνίων γάμων γιά τήν ἄλλη ζωή, καί
ἄλλον στήν πορεία αὐτῆς τῆς ἁγίας
“γνωριμίας-σχέσεως” ἀκολουθοῦμε
ἐσφαλμένα, ξεχνώντας καί δαχτυλίδια
καί στέφανα καί δεσμεύσεις καί ὑποσχέσεις.
Θά ἀκουσθεῖ σκληρό, ἀλλά πρόκειται
γιά πνευματική μοιχεία καί πορνεία εἰς
βάρος τοῦ μανιώδους ἐραστῆ μας (κατά
τούς Ἁγίους Πατέρες) Ἰησοῦ Χριστοῦ.</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: blue; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ὁ
Γέρων ταΐζει τίς ψυχές μας μέ χάρη καί
λόγο Θεοῦ, δέν εἶναι ὁ Θεός!</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #0000cc; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ὁ
Γέρων εἶναι τύπος Χριστοῦ, δέν εἶναι
ὁ Χριστός!</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #cc0000;">Στίς
μέρες μας, τό φαινόμενο τῆς Γεροντολατρείας
βρίσκεται σέ ἔξαρση. Ἕχουν ἀναφερθεῖ
ἀκόμη καί ὁλόκληρες ἀδελφότητες, πού
ὁμαδικά ὑπέπεσαν στήν Γεροντολατρεία
</span><span style="color: #0000cc;">(ὑπερβολική ἀγάπη καί
πειθώ) </span><span style="color: #cc0000;">καί κατόπιν ὅλοι
μαζί στήν πλάνη! </span><span style="color: red;">Ὑπάρχουν
βαρύγδουπα ὀνόματα Γερόντων, ἀκόμη
καί στίς μέρες μας, πού βρίσκονται σέ
αὐτήν τήν ὁμαδική λυπηρή κατάσταση,
εὐτυχῶς λίγα. </span><span style="color: #0000cc;">Ἡ
Γεροντολατρεία εἶναι μία φρενήρης
ψυχοβλαβής κατάστασις, πού θέλει πολύ
ἀνάλυση στό κατά πόσο δημιουργεῖται
καί ὑφίσταται μονόπλευρα</span><span style="color: red;">
(ἀπό τούς πιστούς μόνο δηλαδή), ἤ
ἐνδεχομένως θρέφεται καί ἀπό τήν ἄλλη
πλευρά (τόν Γέροντα) ἀπό ἐμπαθῆ
ἤ ἄλλα αἴτια. Λυπηρόν.</span></span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: #0000cc; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ἴσως
τά περισσότερα προβλήματα κι ἀδιέξοδα,
ἡ χλιαρότερη πίστη καί ἡ πνευματική
ἀφροντισιά μας, οἱ μεγαλύτεροι καί
δαιμονικότεροι πειρασμοί, ἡ ψυχολογική
ἀνασφάλεια, ἡ συναισθηματική ἀνάγκη,
μά κυρίως σέ πρώτη καί περίοπτη θέση
πάντα τά πάθη μας, ὠθοῦν μερίδες
καί μονάδες πιστῶν στήν εἰδωλοποίηση
ἑνός Γέροντα-ἀντικαταστάτη μέ τήν θέση
τοῦ ἀπόντος ἤ ἀνεπαρκοῦς φίλου, τοῦ
“κακοῦ” συντρόφου, τοῦ ἀπόντος ἤ
ἀνεπαρκοῦς γονέα, τοῦ παιδιοῦ κλπ, μά
προπάντων μέ τήν θέση τοῦ Ζῶντος καί
Ἀληθινοῦ Θεοῦ, τόν Ὁποῖον δέν κάνουν
τόν κόπο νά βροῦν καί νά ἀγαπήσουν
ἀνυποκρίτως ἐν ἀληθείᾳ.</span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">
</span></div><p style="margin-bottom: 0.08in; text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: x-large;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ὁ
Θεός νά δώσει, σέ ὅλους ἐμᾶς τούς
ἀδύναμους πιστούς καί στούς ἀγαπητούς
Γέροντες (καί δι’ εὐχῶν τους), ὥστε νά
καλλιεργοῦμε τήν ἁγιοπνευματική ὑγιή
ἀγάπη πού πάντα δείχνει πρός τόν Θεό,
τόσο μεταξύ μας, προπάντων δέ τήν
ὁλοκληρωτική ἀγάπη μέ τόν ἴδιο τόν
Θεό, ὧ ἡ δόξα, ἡ τιμή καί ἡ προσκύνησις,
νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν
αἰώνων. Ἀμήν</span></span></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-14533799892085770552020-10-01T09:12:00.004-04:002020-10-01T09:12:17.260-04:00 Κάποιος Γέροντας αρρώστησε βαριά και του κόπηκε η όρεξη. ( Ανθολόγιο Γεροντικών κειμένων )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1365" data-original-width="2048" height="318" src="https://1.bp.blogspot.com/-ntr3asFSW10/X3XVlR9rR2I/AAAAAAAAqDI/-0E8lwjF7iQzXZ_CBMpxWrfDo1YBdH7awCLcBGAsYHQ/w457-h318/asc17.jpg" width="457" /></div>Κάποιος Γέροντας αρρώστησε βαριά και του κόπηκε η όρεξη. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο υποτακτικός του, για να τον ευχαριστήσει, τον παρακάλεσε να του επιτρέψει να του φτιάξει μια μικρή πίτα. Μπροστά στην επιμονή του νέου, υποχώρησε ο Γέροντας και τον άφησε. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Από την βιασύνη του ο υποτακτικός έκανε λάθος κι αντί για μέλι έριξε στην πίτα λινέλαιο, που μεταχειρίζονταν στο εργόχειρό τους. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μόλις έβαλε λίγο στο στόμα του ο Γέροντας, κατάλαβε το λάθος του υποτακτικού, αλλά για να μην τον λυπήσει, δεν είπε τίποτε. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Βίασε τον εαυτό του να φάει, αλλά ήταν αδύνατον. Το λινέλαιο έχει αηδιαστική γεύση. Βλέποντάς τον ανόρεκτο ο νέος, τον πίεζε να φάει. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Για να τον πείσει, έβαλε κι αυτός λίγο στο στόμα του, λέγοντας: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Είναι πολύ ωραίο. Να, τρώω κι εγώ. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μα αμέσως κατάλαβε το λάθος που είχε κάνει κι έβαλε τις φωνές: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Αλίμονο, σε θανάτωσα, Αββά. Και δεν μου έλεγες τίποτε τόση ώρα; </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Μην στενοχωριέσαι, παιδί μου, του είπε με καλοσύνη ο Όσιος. Αν ήθελε ο Θεός να φάω πίτα, θα είχες βάλει μέσα μέλι. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ανθολόγιο Γεροντικών κειμένων</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-76678159199661018472020-09-19T10:10:00.005-04:002020-09-19T10:10:59.198-04:00 Ο ευσεβισμός ενός οικογενειάρχη και το «Πάτερ Ημών» ( Αββάς Σιλουανός )<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="374" data-original-width="500" height="366" src="https://1.bp.blogspot.com/-sOi2Zpp8Efg/X2YQ4FwneJI/AAAAAAAAqBA/w7Kkt7z5sIAVUIAEh9lNwDeAVkFAqFV_gCLcBGAsYHQ/w490-h366/meta52.jpg" width="490" /></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ένας ευσεβής οικογενειάρχης από την Ανατολή, ο Γεώργιος, επισκέφθηκε τον αββά Σιλουανό, για να τον συμβουλευτεί σχετικά με κάτι που τον απασχολούσε. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Τον τελευταίο καιρό είχε προβλήματα με έναν γείτονά του, που του έκανε ζημιές στο κτήμα του. Για όλες τις ταλαιπωρίες ο Γεώργιος έκανε υπομονή και τις ξεπερνούσε με την προσευχή του στο Θεό. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Όσο περνούσαν όμως οι μέρες ο γείτονας γινόταν όλο και χειρότερος. Η υπομονή του Γεωργίου στο τέλος εξαντλήθηκε και πήρε την απόφαση να πάει το γείτονά του στα δικαστήρια. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Θέλησε να ρωτήσει γι’ αυτό τον αββά Σιλουανό. Στην εξομολόγησή του ο Γεώργιος αποκάλυψε στο Γέροντα το πρόβλημά του και την απόφασή του να πάει τον σκληρόκαρδο γείτονα στα δικαστήρια. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο γέροντας, σιωπηλός και ατάραχος, του λέει: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Κάνε όπως θέλεις, παιδί μου. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Δεν νομίζεις όμως, Γέροντα, ότι αν τιμωρηθεί αυστηρά θα ‘ναι πιο δίκαιο; </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Κάνε ό,τι σε αναπαύει, απάντησε ο Γέροντας με αδιαφορία. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Θα ‘ναι καλύτερα και για την ψυχή του, ε Αββά; Ρώτησε ο Γεώργιος, μα ο Γέροντας δεν απάντησε. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Τότε λοιπόν να πηγαίνω σιγά-σιγά, είπε ο Γεώργιος, να μην κουράζω άλλο την αγάπη σου. Θα φύγω για το δικαστή κατευθείαν. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">– Στάσου λίγο, παιδί μου. Μη βιάζεσαι τόσο, είπε ο Γέροντας. Έλα να προσευχηθούμε πρώτα, να ευλογήσει ο Θεός την πράξη σου. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Σηκώθηκε ο Γέροντας και πήρε τον Γεώργιο και στάθηκαν μπροστά στην εικόνα του Παντοκράτορα. Αφού έκανε τον σταυρό του ο Αββάς, άρχισε να λέει: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">«Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου ελθέτω η βασιλεία σου γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και μη αφίης ημίν τα οφειλήματα ημών, ως ουδέ ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών». </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Στα τελευταία αυτά λόγια της προσευχής του αββά Σιλουανού ο Γεώργιος φώναξε: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-Μα, γέροντα, δε λέει έτσι η Κυριακή Προσευχή. Μήπως κάνετε κάποιο λάθος; </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-Πραγματικά, παιδί μου, δεν λέει έτσι η Κυριακή Προσευχή, είπε με σταθερή φωνή ο Αββάς. Έτσι όμως είναι η πραγματικότητα. Αφού εσύ αποφάσισες να παραδώσεις τον αδελφό στη δικαιοσύνη, εγώ δεν μπορώ να κάνω άλλη προσευχή για σένα. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο Γεώργιος έμεινε άφωνος! Πήρε ευχή και επέστρεψε στο σπίτι του. Τα λόγια του Αββά χαράκτηκαν βαθιά στην ψυχή του. Ο Γεώργιος συνέχισε την ενάρετη ζωή του επαναλαμβάνοντας το δίδαγμα του Αββά Σιλουανού: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">«Άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών…» </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ανθολόγιο Γεροντικών κειμένων</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-49960319501633122362020-09-13T16:02:00.000-04:002020-09-13T16:02:05.302-04:00 Θα έρθει εποχή, που οι πραγματικά τρελοί, θα λένε τρελούς, τους ενάρετους... ( Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="281" src="https://1.bp.blogspot.com/-VH0v3AcgFBo/X156nCQbhLI/AAAAAAAAqAY/XlKnWebMaYkGVTB8DMPAND4lNjUJI5f-gCLcBGAsYHQ/w500-h281/%25CE%2599%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%2594%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="500" /></div>Θα έρθει εποχή, που οι πραγματικά τρελοί, θα λένε τρελούς, τους ενάρετους... </span><br /><br /><span style="color: red;"><u><b><span style="font-size: x-large;">Σου λέει ο άλλος σήμερα:</span></b></u></span><br /><span style="font-size: x-large;"> - Τρελάθηκες; Για παιδιά είναι σήμερα; </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Και λέει τρελό αυτόν που κάνει παιδιά. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;"> <span style="color: red;"><u><b>Σου λέει ο άλλος: </b></u></span></span><br /><span style="font-size: x-large;"> - Τρελάθηκες; Για νηστεία είναι σήμερα; Ξέρεις οι κοιλαράδες οι παπάδες τί τρώνε; </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Και λέει τρελό αυτόν που κάνει νηστεία. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><u><b>Σου λέει ο παράλλος:</b></u></span> </span><br /><span style="font-size: x-large;"> - Τρελάθηκες; Με το σταυρό στο χέρι πως θα προοδεύσεις; </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Και λέει τρελό αυτόν που είναι τίμιος. </span><br /><br /><b><span style="font-size: x-large;">Σε τέτοια εποχή ζούμε, όπως είπε προφητικά ο Μέγας Αντώνιος, ότι θα έρθει εποχή, που οι πραγματικά τρελοί, θα λένε τρελούς, τους ενάρετους... </span></b></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-10305569884214692262020-09-07T09:04:00.002-04:002020-09-07T09:04:54.106-04:00Οι τρεις απλές αρχές της ζωής του Πάτερ Σεραφείμ Ρόουζ. <div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="554" data-original-width="800" height="278" src="https://1.bp.blogspot.com/-_GRkg59TMP8/X1Yv4pVTPPI/AAAAAAAAp_k/diWLqNs-D1ESqQ88yxMWpo7Ix-3KM527ACLcBGAsYHQ/w400-h278/Father%2BSeraphim%2BRose12.jpg" width="400" /></div>Ο Πάτερ Αλέξιος θυμάται τρεις απλές αρχές ζωής που έμαθε από τον π. Σεραφείμ. «Τις έμαθα» λέει, «όχι τόσο πολύ από τα βιβλία του π. Σεραφείμ όσο από αυτά που μου είπε σε διάφορες ομιλίες κατά τα χρόνια που πέρασαν. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;"> <span style="color: red;"><u>Η πρώτη από αυτές τις αρχές είναι:</u></span></span><br /><span style="font-size: x-large;"> “Είμαστε προσκυνητές σ’ αυτήν τη γη και δεν υπάρχει τίποτα μόνιμο για μας εδώ“, πρέπει συνεχώς να τον θυμόμαστε αυτό. Είμαστε απλώς παρεπίδημοι. Αυτή η ζωή είναι μόνο η αρχή μιας συνέχειας που δεν θα τελειώσει ποτέ. Τείνουμε να τη μεταχειριστούμε σαν να είναι μόνιμη και απαίσια σημαντική από την άποψη των σταυροδρομιών και της εκπαίδευσης και της προόδου και όλων εκείνων των πραγμάτων. Αλλά όλα θα πεθάνουν μαζί μας θα πεθάνει το σώμα μας, τίποτα από αυτά δεν θα πάει μαζί μας στον άλλο κόσμο''. </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Ο π. Σεραφείμ θέλησε να μας διδάξει αρχές που θα μας κρατούσαν στην σωστή θέση καθόλη τη διάρκεια της ζωής και θα μας στήριζαν στις νέες και διαφορετικές καταστάσεις, τις περιστάσεις και τα προβλήματα. Επομένως, εάν πήγαινες σε αυτόν με μια ερώτηση για κάποιο ιδιαίτερο θέμα, μπορεί ή όχι να εξέταζε εκείνο το συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά θα έδινε μια αρχή με την οποία κάποιος θα μπορούσε να αξιολογήσει ο ίδιος το πρόβλημα και να καταλήξει σε ένα ευλόγα νηφάλιο και αξιόπιστο συμπέρασμα. Αυτό είναι που κρυβόταν πίσω από την υπενθύμισή του σε μας πως είμαστε προσκυνητές σε αυτήν τη γη. Αυτό είναι μια αρχή, μια προϋπόθεση. Εξετάστε όλα τα προβλήματα που έχουμε αντιμετωπίσει την περασμένη εβδομάδα ή τον μήνα, όλα τα πράγματα στην ιδιωτική ζωή μας που φαίνονται πολύ σημαντικά και μας εκνευρίζουν, συγχύζουν, που μας κάνουν να ανησυχούμε ή φοβόμαστε, και έπειτα ας σκεφτούμε ότι, εάν είχαμε θυμίσει στους εαυτούς μας ότι είμαστε μόνο προσκυνητές εδώ, τα πιο πολλά από τα “ζητήματά μας” είναι πολύ ασήμαντα, και πόση διαφορά θα είχε κάνει αυτό στην ποιότητα της ημέρας μας, της εβδομάδας μας, της ζωής μας. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><u><b>Μια δεύτερη αρχή που ο π. Σεραφείμ με δίδαξε ήταν ότι η ορθόδοξη πίστη μας δεν είναι “κάτι” το ακαδημαϊκό.</b></u></span> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αυτό ίσως φανεί περίεργο να ειπωθεί επειδή έχουμε τα δεδομένα των ογκωδών βιβλίων των αγίων Πατέρων και των ιερών ακολουθιών της Εκκλησίας, και επίσης των βίων των Αγίων – υπάρχουν τόσα πολλά. Φυσικά, υπάρχει ένα ακαδημαϊκό επίπεδο σ’ όλο αυτό το σύνολο, αλλά δεν είναι αυτή η ουσία. Ο π. Σεραφείμ μου έγραψε μια φορά:</span><br /><span style="font-size: x-large;"> “Μην αφήσετε ποτέ κανένα να πάρει όλα τα βιβλία μακριά από σας. Αλλά μην μπερδέψετε την ανάγνωση των βιβλίων με το πραγματικό νόημα, το οποίο είναι η βίωση της Ορθοδοξίας“… Ή Ορθοδοξία, μου είπε, δεν είναι τόσο πολύ θέμα του νου. Είναι ένα βίωμα, και είναι της καρδιάς.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Μια φορά, όταν περπατούσαμε κάπου στην περιοχή του μοναστηριού, τον ρώτησα, “Πάτερ Σεραφείμ, ποιά είναι η αγαπημένη σας εικόνα της Θεοτόκου”; Σταμάτησε και είπε, “Δεν είναι κάποια”. </span><br /><span style="font-size: x-large;"> “Αυτό είναι αδύνατον!”, είπα – “ο καθένας έχει μια αγαπημένη εικόνα της Θεοτόκου – ποιά είναι η δική σας;”. </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Σταμάτησε πάλι και με κοίταξε, πραγματικά με κατάπληξη, και είπε: </span><br /><span style="font-size: x-large;"> “Δεν καταλαβαίνεις; Μ’ αρέσει πολύ το όλον της Θεοτόκου”. Αυτή ήταν μια πολύ βαθιά απάντηση: δεν μπορείς μόνο να διαλέξεις μία εικόνα και να πεις αυτή είναι η καλύτερη, ή αυτή είναι εκείνη που συμπαθώ περισσότερο. Είναι πράγματι το σύνολο, το όλον! Σε περιστάσεις όπως αυτή, ο π. Σεραφείμ ήταν σε θέση να μου υπενθυμίσει επανειλημμένα ότι η Ορθοδοξία πρέπει να βιωθεί, όχι μόνο να διαβαστεί, να μελετηθεί ή να γραφτεί κάτι σχετικά… </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;"> <span style="color: red;"><u><b>Η τρίτη αρχή ήταν πιθανώς η σημαντικότερη όλων.</b></u></span> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο π. Σεραφείμ μου είπε, “Εάν δεν βρεις τον Χριστό σε αυτήν τη ζωή, δεν θα Τον βρεις στην άλλη“. Για ένα χριστιανό της Δύσης, αυτή είναι μια καταπληκτική δήλωση. Τί σημαίνει αυτό πρακτικά; Δεν μιλούσε αυτός για τη μυστική εμπειρία ή δεν είχε τα οράματα ή κάτι παρόμοιας φύσεως. </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Καθένας που γνωρίζει τον π. Σεραφείμ συνειδητοποιεί ότι θα είχε μείνει μακριά από τέτοιου είδους συζήτηση. Αυτό που εννοούσε με το να “βρεις τον Χριστό” σε αυτήν τη ζωή είναι, πως κάποιος πρέπει πρώτα να εστιάζει στον Χριστό διαρκώς, ημέρα και νύχτα. Αυτό δεν αποτελεί μίασυνήθεια προσευχής, όπως κάνει κάποιος στις εικόνες όταν βάζει το καπέλο του για να βγει από την πόρτα. Μάλλον, πρόκειται για την περίπτωση που κάποιος έχει στον νου του τον Χριστό όλη την ημέρα, σε κάθε περίσταση, σε κάθε ευκαιρία – να υψώνει κάποιος την καρδιά και τον νου του σε Αυτόν. </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Ο π. Σεραφείμ συνήθιζε να μου λέει, αναφερόμενος στην Καινή Διαθήκη: «Ο Θεός είναι αγάπη κι όποιος ζει μέσα στην αγάπη ζει μέσα στον Θεό, κι ο Θεός μέσα σε αυτόν… Η τέλεια αγάπη διώχνει τον φόβο» (Α Ιωάν. 4:16,18). Βλέπετε, ήμουν ένα άτομο που φοβόταν, έτσι θα έλεγε, τέτοιου είδους λόγια. Και έπειτα θα εξηγούσε, “Καλά, εμείς δεν μπορούμε να έχουμε τέλεια αγάπη για τον Θεό, ή τον καθένα, επειδή είμαστε ατελείς. Η αγάπη του Θεού είναι τέλεια. Αλλά εάν κατοικούμε στην αγάπη και ο Θεός είναι αγάπη, κατόπιν ο Θεός κατοικεί σε μας. Και αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους ερχόμαστε όλο και πιο κοντά, συνεχώς πιο κοντά, στον Χριστό σε αυτό τον κόσμο“. Και έτσι γινόμαστε λιγότερο φοβισμένοι έναντι της ζωής και των άλλων ανθρώπων, των προκλήσεων και των δυσκολιών. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Άλλα εδάφια που του άρεσε να αναφέρει ήταν:</span><br /><span style="font-size: x-large;"> “Μικρά μου παιδιά, έφτασε το τέλος” (Ά Ίωάν. 2:18), και “Μη φοβάσαι το μικρό μου ποίμνιο. Σ’ εσάς ευαρεστήθηκε ο Πατέρας σας να δώσει τη βασιλεία του” (Λουκ. 12:32). </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Στα επόμενα χρόνια θυμήθηκα που ο π. Σεραφείμ επαναλάμβανε τέτοια εδάφια σε μένα – και έρχονταν στον νου μου σε περιόδους φόβου και κινδύνου. Αυτά τα εδάφια ήταν μια ιδιαίτερη ανάπαυση και παρηγοριά για μένα κατά την περίοδο της ξαφνικής ανάπαυσης της Ματιούσκας μου, η οποία συνέβη αρκετά χρόνια αφότου ο π. Σεραφείμ είχε αφήσει αυτόν τον κόσμο. Αλλά, φυσικά, η μεγαλύτερη ανάπαυση από όλα, κατά τον θάνατό της, ήταν που γνώριζα ότι τώρα ήταν μαζί του. Τελικά, θα επιθυμούσα να πω, με πολύ μεγάλη πεποίθηση, ότι ο π. Σεραφείμ βρήκε τον Χριστό σε αυτήν τη ζωή. Δεν μπορείς να δώσεις κάτι που δεν έχεις, και αυτός είχε τόσα πολλά να δώσει. Από αυτό μπορούμε να ξέρουμε ότι ο Χριστός κατοίκησε πράγματι μέσα σε αυτόν» </span><br /><br /><span style="font-size: large;">π.Σεραφείμ Ρόουζ-''Η ζωή και τα έργα του''Τόμος Γ'</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-46420881590186200932020-09-01T09:16:00.003-04:002020-09-01T11:07:10.782-04:00Όταν δίνεις, πλουτίζεις... δεν φτωχαίνεις!!!<p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"></span><span style="font-size: x-large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="900" height="267" src="https://1.bp.blogspot.com/-kOs1eiZq6pk/X05JKIdeKaI/AAAAAAAAp90/ovsjsnT0j6Aj963iT99WVG5_4Exj8DxiACLcBGAsYHQ/w512-h267/%25CE%258C%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%2B%25CE%25B4%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582%252C%2B%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25B6%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582...%2B%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BD%2B%25CF%2586%25CF%2584%25CF%2589%25CF%2587%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582%2521%2521%2521.jpg" width="512" /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους.</span></div><p style="text-align: center;"></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχος. </span></p><div style="text-align: center;"><br /><span style="font-size: x-large;">-Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου; </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">-Αμ΄ τίνος να'ναι; </span><br /><span style="font-size: x-large;">-Και δεν τα τρως; </span><br /><span style="font-size: x-large;">-Βρε φύγε από δω! </span><br /><span style="font-size: x-large;">-Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω. </span><br /><span style="font-size: x-large;">-Φύγε σου είπα, παράτα με. </span><br /><span style="font-size: x-large;">-Αφεντικό! </span><br /><span style="font-size: x-large;">-Φεύγεις ή δεν φεύγεις; </span><br /><span style="font-size: x-large;">-Αφεντικό! </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Παρακαλούσε ο φτωχός... </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Δεν πρόλαβε να τελειώσει, και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα. Τρέχει, το αρπάζει, κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει... Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε. Ας τολμήσει να ξανάλθει, έλεγε! Τη νύχτα, κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span><br /><span style="font-size: x-large;">-Γυναίκα, σήκω, ξύπνα. Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω ...; Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. Ποιoς να πάρει την ψυχή μου. Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν. Σε μια στιγμή, ένας Άγγελος φωνάζει: Το ψωμί! Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. Βάλτε το στον άλλο ζυγό. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span><br /><span style="font-size: x-large;"> Οι διάβολοι επαναστάτησαν: Το ψωμί δεν το έδωσε. Το έριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού. Και απάντησαν οι Άγγελοι: Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του. Και που λες γυναίκα μου, εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα. Το λοιπόν, δίνε, δίνε και μη σταματάς. Και εγώ θα δίνω. Αχ, και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός! </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Επιτέλους το κατάλαβε και ο φούρναρης ότι κερδίζει όταν δίνει. Εμείς όμως; Το έχουμε καταλάβει; Μήπως φοβόμαστε να δώσουμε; Μήπως η "κρίση" μας βούλιαξε στην ολιγοπιστία; </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε και λίγο χριστιανοί;;; Και να πιστεύουμε ακλόνητα, πως όταν δίνουμε, αντί να φτωχαίνουμε, πλουτίζουμε. Ας το αποδείξουμε εμπράκτως. Το Πάσχα έρχεται, κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη και περιμένουν έστω και ένα κομμάτι ψωμί... </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Φίλοι μου, μην ξεχνάτε ότι: Η πρώτη θυγατηρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο...</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: medium;">πηγη: http://agapienxristou.blogspot.com/2012/11/blog-post_8035.html </span><br /></span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-86900325767135490282020-08-08T10:33:00.005-04:002020-08-08T17:26:48.383-04:00 Αν ήξεραν οι άνθρωποι τι είναι η Παναγία στη σωτηρία τους και γενικότερα στη ζωή τους ( Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-large;"><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-BQLFRRj-eP0/Xy66eKF6KbI/AAAAAAAAp7A/rtbT1-dpqa0fICwJZZA657473ZzsnGqwwCLcBGAsYHQ/s1024/meta%2B65-2.jpg" style="display: block; padding: 1em 0px;"><img border="0" data-original-height="839" data-original-width="1024" height="419" src="https://1.bp.blogspot.com/-BQLFRRj-eP0/Xy66eKF6KbI/AAAAAAAAp7A/rtbT1-dpqa0fICwJZZA657473ZzsnGqwwCLcBGAsYHQ/w512-h419/meta%2B65-2.jpg" width="512" /></a></div> Αν ήξεραν οι άνθρωποι τι είναι η Παναγία στη σωτηρία τους και γενικότερα στη ζωή τους, είτε έπιναν νερό, είτε περπατούσαν, είτε ο,τιδήποτε άλλο έκαναν, θα τα έκαναν στο όνομα της Παναγίας! Είναι το γλυκύτερο πρόσωπο και το γλυκύτερο όνομα, όπως και αυτό της Mάνας μας. Βλέπετε, ό,τι και να μας συμβεί, ”μάνα μου” θα πούμε, δεν λέμε ”πατέρα μου”.</span><br /><span style="font-size: xx-large;"> Όπως και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, δεν λέμε ”Χριστέ μου” αλλά ”Παναγία μου”, ακόμα και άνθρωποι που μέχρι χθες την βλασφημούσαν! Είναι συνυφασμένη η Παναγία με το είναι μας. Έχουμε σαρκική μητέρα, αλλά έχουμε και πνευματική μητέρα. Όμως δεν χρησιμοποιούμε το όνομα της Παναγίας όσο πρέπει.</span><br /><span style="font-size: xx-large;"> </span><br /><span style="font-size: xx-large;"> Στο σημείο αυτό, ωραία λειτουργούν οι Αγιορείτες Πατέρες. Ό,τι να τους πεις, θα πούνε: ”αν θέλει η Παναγία… αν μας ξημερώσει η Παναγία, αν, αν…” δηλ. είναι περισσότερο Παναγιολάτρες παρά Χριστολάτρες.</span><br /><span style="font-size: xx-large;"> Βέβαια δεν παρεξηγείται ο Κύριος, διότι όποια λατρεία και τιμή δίδεται στην Μητέρα Του, αντανακλάται στο πρόσωπό Του, διότι ο Χριστός είναι Εκείνος…</span><br /><span style="font-size: xx-large;"> που της έδωσε αυτή την αίγλη,</span><br /><span style="font-size: xx-large;"> που της έδωσε αυτή τη δύναμη,</span><br /><span style="font-size: xx-large;"> που της έδωσε αυτή την αξία…</span><br /><span style="font-size: xx-large;"> </span><br /><span style="font-size: xx-large;"> Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-75139470460830580902020-07-31T09:39:00.001-04:002020-07-31T14:27:26.189-04:00O ἄνθρωπος ὀφείλει, πάνω ἀπ᾿ ὅλα, νὰ ἀποκτήσει πίστη στὸν Θεὸ... ( ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ )<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-ZMhQ9wfOaG4/XyQe_ADmdJI/AAAAAAAAp4Y/-PGVNyjcc9w4eMfbVl_TJuBmWC7b6GAUwCLcBGAsYHQ/s1600/asc98.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-ZMhQ9wfOaG4/XyQe_ADmdJI/AAAAAAAAp4Y/-PGVNyjcc9w4eMfbVl_TJuBmWC7b6GAUwCLcBGAsYHQ/s400/asc98.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">ἀββᾶς Ἡσαΐας ὁ ἱερέας: </span><br />
<br />
<span style="font-size: x-large;">«Κάποιος ἀπὸ τοὺς Πατέρες ἔλεγε πὼς ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει, πάνω ἀπ᾿ ὅλα, νὰ ἀποκτήσει πίστη στὸν Θεὸ καὶ ν᾿ ἀναζητεῖ συνεχῶς καὶ μὲ πόθο τὸν Θεό. Νὰ ἐπιδιώκει ἐπίσης τὴν κακοπάθεια, τὴν ταπεινοφροσύνη, τὴν ἁγνότητα, τὴ φιλανθρωπία καὶ τὴν ἀγάπη σ᾿ ὅλους. </span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"> Τὴν ὑποταγὴ καὶ τὴν πραότητα, τὴ μακροθυμία καὶ τὴν ὑπομονή, τὴν ἐπιθυμία γιὰ τὸν Θεό, καὶ νὰ παρακαλεῖ συνεχῶς τὸν Θεὸ μὲ πόνο καρδιᾶς καὶ ἀληθινὴ ἀγάπη γιὰ νὰ μὴν κοιτάξει ποτὲ πρὸς τὰ πίσω, ἀλλὰ νὰ ἔχει στραμμένη τὴν προσοχή του σ᾿ αὐτὰ ποὺ ἀκολουθοῦν. </span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Νὰ μὴν ἔχει πεποίθηση στὰ καλά του ἔργα, δηλαδὴ στὴ διακονία του, καὶ νὰ ζητάει ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀδιάκοπα τὴ βοήθεια γιὰ ὅ,τι φέρνει ἡ κάθε μέρα».</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><br />ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ </span></div>
</div>
Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6008885727504622142.post-69476259220772532582020-07-24T10:39:00.001-04:002020-07-25T17:13:31.458-04:00Να τ'αφήνεις έξω από την πόρτα της εκκλησίας... ( Θεόφιλος Mοναχός Λαυριώτης )<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-YGSyJH-9Iww/XxrybHxoDbI/AAAAAAAAp2A/mZTeqv3IlXkKf4daNCUmmhw4e25RKluKgCLcBGAsYHQ/s1600/%25CE%2598%25CE%25B5%25CF%258C%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582%2BM%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2587%25CF%258C%25CF%2582%2B%25CE%259B%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="860" data-original-width="950" height="361" src="https://1.bp.blogspot.com/-YGSyJH-9Iww/XxrybHxoDbI/AAAAAAAAp2A/mZTeqv3IlXkKf4daNCUmmhw4e25RKluKgCLcBGAsYHQ/s400/%25CE%2598%25CE%25B5%25CF%258C%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582%2BM%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2587%25CF%258C%25CF%2582%2B%25CE%259B%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Όταν μπαίνεις στην εκκλησία για να προσευχηθείς, θα πρέπει κάθε έννοια, κάθε φροντίδα και μέριμνα, που σε αποσπά και χωρίζει από την προσευχή, να την αφήνεις έξω από την πόρτα της εκκλησίας, αν θέλεις να δέχεται ο Θεός την προσευχή και την ψαλμωδία σου και να έχεις μισθό αιώνιο.</span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"> Θεόφιλος Mοναχός Λαυριώτης</span></div>
</div>
Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com0