Friday, January 1, 2016

Ο πλούτος και τους πλούσιους ( Μεγάλου Βασιλείου )

Κοίταξε προσεκτικά, άνθρωπε, την φύσιν του πλούτου. Διατί τόσον πολύ έχεις συγκλονισθή από τον χρυσόν; Πέτρα είναι ο χρυσός, πέτρα ο άργυρος, πέτρα ο μαργαρίτης, πέτρα η κάθε μία από τας πέτρας και βηρύλλιον και αχάτης και υάκινθος και αμέθυστος και ίασπις. Αυτά λοιπόν είναι τα άνθη τού πλούτου.

Άπ’ αυτάς εσύ άλλας μεν αποθηκεύεις με το να τας παραχώνης, άλλας, τας διαυγείς από τας πέτρας, με σκότος τας καλύπτεις, δε, τας πιο πολύτιμους από αύτάς, τας περιφέρεις καμαρώνων δια την λάμψιν των. Πες μου, ποίον το όφελός σου να περιστρέφης το χέρι που λαμποκοπά από πέτρας; Δεν κοκκινίζεις να επιθυμής τα πετράδια, όπως αι γυναίκες όταν εγκυμονούν;

Διότι και εκείναι ορέγονται τα πετράδια και εσύ επιζητείς με λαιμαργίαν τα άνθη των πολυτίμων λίθων με το να αναζητής σαρδόνυχας, ιάσπιδας και αμεθύστους. Ποίος καλλωπιστής ημπόρεσε να προσθέση μίαν ημέραν εις την ζωήν; Ποίον ελυπήθη ο θάνατος δια τα πλούτη του; Ποιος εγλύτωσεν από την αρρώστιαν εξ αίτιας των χρημάτων του;

Ως πότε ο χρυσός θα είναι η αγχόνη των ψυχών, το αγκίστρι τού θανάτου, το δόλωμα της αμαρτίας;  Ως πότε ο πλούτος θα είναι η αιτία του πολέμου, δια τον οποίον κατασκευάζονται όπλα, και ακονίζονται τα ξίφη; Εξ αιτίας αυτού οι συγγενείς παραγκωνίζουν την συγγένειαν, οι αδελφοί με φονικήν διάθεσιν υποβλέπει ο ένας τον άλλον. Εξ αιτίας τού πλούτου αι ερημίαι φιλοξενούν τους φονιάδες, η θάλασσα τους πειρατάς, αι πόλεις τους συκοφάντας. Ποίος είναι ο πατέρας τού ψεύδους; ποίος ο δημιουργός της πλαστογραφίας; Ποίος εγέννησε την ψευδορκίαν; Δεν είναι ο πλούτος; Δεν είναι η μέριμνα δι' αυτόν;

Τι κάμνετε, ω άνθρωποι; Ποιος δια σας έχει στρέψει εναντίον σας τα ιδικά σας πράγματα; Είναι μέσον δια την ζωήν τα χρήματα. Μήπως δηλαδή τα χρήματα έχουν δοθή ως εφόδια κακών;
………….
Θα ήθελα να σε ξεκουράσω ολίγον από τα έργα της αδικίας και να δώσω ευκαιρίαν εις τας σκέψεις σου, δια να ενθυμηθής δια ποίον σκοπόν έγινεν η μελέτη των πραγμάτων αυτών. Έχεις τόσα και τόσα πλέθρα καλλιεργησίμου γης, άλλα τόσα φυτευμένα, βουνά, πεδιάδας, κοιλάδας, ποταμούς, λιβάδια. Τι λοιπόν θα συμβή ύστερα από όλα αυτά; Δεν σε περιμένουν τρεις πήχεις όλοι όλοι; Δεν θα είναι αρκετόν το βάρος ολίγων πετρών δια να φυλαχθή η δυστυχής σάρκα; Δια ποίον κοπιάζεις;

Δια ποίον αδικείς; Διατί με τα χέρια σου μαζεύεις ακαρπίαν; Μακάρι να μαζεύης ακαρπίαν και όχι ύλικόν δια το αιώνιον πυρ! Δεν θα απαλλαγής ποτέ από την μέθην αυτήν; Δεν θα υγιάνουν τα λογικά σου; Δεν θα συνέλθης; Δεν θα φέρης εμπρός εις τα μάτια σου το δικαστήριον τού Χριστού; Τι θα απολογηθής όταν θα σε έχουν περικυκλώσει οι αδικημένοι και θα σε κατηγορούν εις τον δίκαιον κριτήν; Τι Θα κάμης λοιπόν; Ποίους συνηγόρους θα πλήρωσης; Ποίους; μάρτυρας θα προσκόμισης; Πως θα ξεγελάσης τον δικαστήν που δεν εξαπατάται;

Δεν παρίσταται δικηγόρος εκεί, δεν υπάρχει επιχειρηματολογία που να ημπορή να υποκλέψη την αλήθειαν από τον δικαστήν. Δεν συνοδεύουν οι κόλακες, ούτε τα χρήματα, ούτε το μέγεθος του αξιώματος. Μόνος χωρίς φίλους, χωρίς βοηθούς, χωρίς συνήγορον, αναπολόγητος, εντροπιασμένος θα οδηγηθής, σκυθρωπός, κατηφής, ολομόναχος, δειλός.

Διότι όπου και αν περιφέρης το βλέμμα σου θα ιδής καθαράς τας εικόνας των κακών έργων από την μίαν τα δάκρυα του ορφανού, από την άλλην τους στεναγμούς της χήρας, άπ' αλλού τους γρονθοκοπημένους από σε πτωχούς, τους υπηρέτας που κατεξέσχισες τας σάρκας, τους γείτονας που εξώργιζες. Όλα θα ξεσηκωθούν εναντίον σου. Ο πονηρός χορός των κακών σου πράξεων θα σε περιστοιχίση. Διότι όπως η σκιά το σώμα έτσι και αι αμαρτίαι συνοδεύουν την ψυχήν και εξεικονίζουν ολοκάθαρα τας πράξεις. Δια τούτο εκεί δεν χωρεί άρνησις, αλλά βουβαίνεται το στόμα και μάλιστα το αδιάντροπον.

Διότι τα ίδια τα πράγματα του καθενός, χωρίς να εκβάλλουν φωνήν, αλλά εμφανιζόμενα όποια ακριβώς από ημάς έχουν διαπραχθή, καταθέτουν ως μάρτυρες. Πως να ημπορέσω να φέρω τα φρικτά κάτω από τα μάτια σου; Εάν βέβαια ακούσης, εάν βέβαια μετανοιώσης, να ενθυμηθής την ημέραν εκείνην κατά την οποίαν η οργή τού Θεού φανερώνεται από τον ουρανόν. Να ενθυμηθής την ένδοξον παρουσίαν τού Χριστού, οπότε θα αναστηθούν εκείνοι μεν που έκαμαν το καλόν δια ζωήν, εκείνοι δε που έκαμαν το κακόν δια καταδίκην.

Από την ομιλία του Μεγάλου Βασιλείου, Προς τους πλουτούντας

Χαιρετισμοί Τριών Ιεραρχών



ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 30.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.

Τοὺς τὴν Τριάδα τὴν ὑπέρθεον κηρύξαντα, καὶ τὴν εὐσέβειαν τοῖς πᾶσι καταγγείλαντας, τὸν Βασίλειον ἅμα σὺν τῷ Γρηγορίῳ· καὶ τὸν θεῖον Ἰωάννην δεῦτε ἅπαντες, ἀνυμνήσωμεν φαιδρῶς ἀγαλλώμενοι· τούτοις κράζοντες· θεοκήρυκες χαίρετε.



Ἅγιοι Ἱεράρχαι τοῦ Χριστοῦ καὶ Ποιμένες, νοΐ μου καταπέμψατε χάριν (γ΄)· τολμῆσαι γὰρ ἐκ πόθου ἡμῶν τὰς ἀριστείας ὑμνῆσαι, λόγων ὅλως ἐστέρημαι, ἀλλ’ οὖν θαῤῥῶν κραυγάζω πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα·

Χαίρετε, κήρυκες οἱ Τριάδος·

χαίρετε, ῥήτορες οἱ Μονάδος.

Χαίρετε, Πατρὸς ἀγεννήτου ἐκφάντορες·

χαίρετε, Υἱοῦ γεννητοῦ θεῖοι κήρυκες.

Χαίρετε, τοῦ θείου Πνεύματος ἀληθεῖς προσκυνηταί·

χαίρετε, μιᾶς Θεότητος θεῖοι ὄντως λατρευταί.

Χαίρετε, τὰ πυρίπνοα στόματα τοῦ Λόγου·

χαίρετε, οἱ θερμότατοι φίλοι τῆς Παρθένου.

Χαίρετε, δι’ ὧν Θεὸς ἐδοξάσθη·

χαίρετε, δι’ ὧν ὁ κόσμος ηὐγάσθη.

Χαίρετε, Διδάσκαλοι μέγιστοι.



Βάσις τῆς Ἐκκλησίας, καὶ προπύργιον ταύτης, ἐδείχθης Βασίλειε παμμάκαρ, ὑπὲρ ταύτης γὰρ λίαν θερμῶς ἠγωνίσω, καθάπερ Ποιμὴν γνήσιος· διὸ ἐπὶ σοὶ χαίρουσα, καλεῖ πάντας Θεῷ βοῆσαι·

Ἀλληλούϊα.



Γνῶσιν τὴν τῶν στοιχείων, καὶ τῆς κτίσεως ὅλης, σοὶ δέδεξαι ἐκ τῆς Θεοτόκου· διὸ βίβλον συνέταξας, ἐν ᾗ καταγράφεις τοὺς λόγους τῶν ὄντων κάλλιστα· δι’ ἧς φωτιζόμενοι, βοῶμέν σοι ἐκ ψυχῆς τοιαῦτα·

Χαῖρε, ὁ φῶς εὐσεβείας λάμψας·

χαῖρε, ὁ στόματα ἀθέων φράξας.

Χαῖρε, εὐσεβείας ὁ σπείρας τὰ δόγματα·

χαῖρε, ἀσεβείας καθάρας τὰ σπέρματα.

Χαῖρε, ὁ δυνάμει Πνεύματος, τὰς αἱρέσεις καθελών·

χαῖρε, ὁ δυνάμει λόγων σου, τὸν Εὐνόμιον βαλών.

Χαῖρε, ὁ τοῦ ἐπάρχου τὸν θυμὸν καταισχύνας·

χαῖρε, ὁ Σαβελλίου τὴν λατρείαν διώξας.

Χαῖρε, Βασίλειε, στύλε πύρινε·

χαῖρε, Βασίλειε, φῶς ἡμέτερον.

Χαῖρε, ὁ ὄντων μελετήσας τὴν φύσιν·

χαῖρε, ὁ τούτων τρανώσας τὴν γνῶσιν.

Χαῖρε, θεῖε Βασίλειε.



Δόξαν οἱ συμπλωτῆρες, τῇ Τριάδι προσῆξαν, ἡνίκα τῆς θαλάσσης ἐῤῥύσω, τὸν ταύτης γὰρ σάλον, τῇ προσευχῇ σου κοπασθέντα ὡς εἶδον, εἷς Θεὸς Γρηγορίου ἐβόησαν, ᾧ καὶ συντασσόμεθα ᾄδοντες·

Ἀλληλούϊα.



Ἔσχεν ὁ παραβάτης, σὲ ἀντίμαχον μέγαν, κατὰ τῶν ἑαυτοῦ βουλευμάτων, ταῖς πανσόφοις γὰρ συγγραφαῖς, τὸν χριστεπώνυμον λαὸν ἐφώτιζες, βουλὴν δὲ τὴν αὐτοῦ ἄπρακτον ἔδειξας· διό σοι βοῶμεν·

Χαῖρε, Γρηγόριε θεολόγε·

χαῖρε, Γρηγόριε μυστογράφε.

Χαῖρε, θεολόγε τοῦ πρώτου μικρότερε·

χαῖρε, τῶν λοιπῶν θεολόγων ὑπέρτερε.

Χαῖρε, νοῦς ὁ ὑπερέξοχος, καὶ Τριάδος συγγραφεῦ·

χαῖρε, ὄργανον πολύφωνον, καὶ αὐτῆς ὑπογραφεῦ.

Χαῖρε, ὁ τὴν Τριάδα ἐν Μονάδι κηρύξας·

χαῖρε, ὁ τὴν Μονάδα ἐν Τριάδι τρανώσας.

Χαῖρε, κιθάρα τοῦ Πνεύματος ἔμμουσος·

χαῖρε, κιννύρα ἡδύπνους τῆς χάριτος.

Χαῖρε, τὸ πάνσοφον στόμα τοῦ Λόγου·

χαῖρε, ὁ φίλος τῆς μόνης Παρθένου.

Χαῖρε, θεῖε Γρηγόριε.



Ζέων ἀεὶ τῷ πόθῳ, τοῦ Χριστοῦ Ἰωάννη, τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ ἠκολούθεις, παρθενίας γὰρ πρᾳότητος, καὶ ταπεινώσεως ἐραστὴς γεγονώς, πάντας τοὺς Ἑλλήνων σοφοὺς ἐξέπληξας, καὶ Θεῷ προσήγαγες ᾄδοντας·

Ἀλληλούϊα.



Ἤκουσε δῆμος ἅπας, νέας Ῥώμης, τὰ βλύζοντα σῆς καρδίας ὠκεάνεια ῥεῖθρα, καὶ βουλόμενος ἐξ αὐτῶν ἀρδευθῆναι, νεύσει τῇ Θεοῦ οἴακας, τῆς Ἐκκλησίας ἐγχειρίζει, ἣν καλῶς διοικήσας ἀκούεις·

Χαῖρε, ποιμὴν ψυχῶν ἡμετέρων·

χαῖρε, χραισμήτωρ τῶν δυστυχούντων.

Χαῖρε, Ἰωάννη, τὸ ἅρμα τοῦ Πνεύματος·

χαῖρε, Ἰωάννη, Χριστοῦ μου τὸ τέμενος.

Χαῖρε, ἄγαλμα εὐφρόσυνον, πάντων τῶν χριστιανῶν·

χαῖρε, δαίδαλμα τὸ ἔμψυχον, ἐκ πασῶν τῶν ἀρετῶν.

Χαῖρε, ἡ ἔμψυχος στήλη τῆς παρθενίας·

χαῖρε, ὁ μέγιστος κήρυξ τῆς μετανοίας.

Χαῖρε, Γραφῶν τῶν θείων σαφήνεια·

χαῖρε, φωστὴρ αὐγάζων τὰ πέρατα.

Χαῖρε, δι’ οὗ εἰς Χριστὸν ᾖλθον ἔθνη·

χαῖρε, δι’ οὗ ἡ κακία ἠλέγχθη.

Χαῖρε, θεῖε Χρυσόστομε.



Θείας θεολογίας, θεηγόροι ὀφθέντες, πιστοῖς ἐδογματίσατε σέβειν, θεότητα μίαν ἐν τρισὶν ὑποστάσεσιν, ἄναρχον, ἀτελεύτητον, ἄκτιστον, φύσεως ποιητικὴν καὶ συντηρητικὴν ᾗ βοῶμεν·

Ἀλληλούϊα.



Ἴδεν ὑμᾶς ὁ ἄρχων, τοῦ ναοῦ Εὐχαΐτων, καὶ ἠγαλλιάσατο σφόδρα, ἰσότητα δὲ τὴν ὑμῶν ἀνακηρύξας τοῖς λαοῖς, ἔριν ἅπασαν ἀφεῖλε, αὐτοὺς δ’ ἔπεισε κραυγάζειν πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα·

Χαίρετε, ἥλιοι φαεσφόροι·

χαίρετε, λύχνοι οἱ φωτοφόροι.

Χαίρετε, πηγαὶ ἐξ Ἐδὲμ αἱ ἐκβλύζουσαι·

χαίρετε, πηγαὶ αἱ τὴν γαίαν ἀρδεύουσαι.

Χαίρετε, οἱ τρισκαιδέκατοι Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ·

χαίρετε, οἱ μεγαλεμπόροι ἀσυλήτου θησαυροῦ.

Χαίρετε, λυτρωταὶ τῆς ἡμῶν τριχοστασίας·

χαίρετε, χορηγηταὶ τῆς ἡμῶν ὁμονοίας.

Χαίρετε, οἱ Τριάδος αὐγάσματα·

χαίρετε, οἰκουμένης ὑπέρμαχοι.

Χαίρετε, μυσταγωγοὶ τῶν ἀῤῥήτων·

χαίρετε, οἱ παροχεῖς τῶν χαρίτων.

Χαίρετε, Διδάσκαλοι μέγιστοι.



Κύριον καὶ Δεσπότην, τὸ πανάγιον Πνεῦμα, ἐκήρυξας σοφώτατε ἄνερ, ἐν μέσῳ τῆς Συνόδου τὴν ἐκ Πατρός, ἄφραστον αὐτοῦ καὶ ἄχρονον τρανώσας ἐκπόρευσιν, καὶ θεότητα πάντας ἔπεισας τούτῳ ᾄδειν·

Ἀλληλούϊα.



Λύκους ἐκ τῆς ἀγέλης, τοῦ Χριστοῦ ἐκδιώξας, τὰ σκῆπτρα Ἐκκλησίας δωρεῖται, ὃς διὰ Σταυροῦ ὅπερ αὐτῆς τὸ αἷμα ἐξέχεεν, ᾗ καὶ χαίρουσα τῇ σῇ ἐπαπολαύσει, ἐβόα σοι ἀγαλλιῶσα·

Χαῖρε, ἀκήμων πνεύματος νόε·

χαῖρε, πιστῶν θεολόγων ἄκτωρ.

Χαῖρε, τῆς ἐμῆς κατηφείας ἡ λύτρωσις·

χαῖρε, τῶν λογογράφων καὶ ῥητόρων ὁ ἔξαρχος.

Χαῖρε, ὅτι ὑπερεμάχησας διὰ τὸν ἐμὸν Θεόν·

χαῖρε, ὅτι ἀπεδίωξας, ἀπ’ ἐμοῦ πάντα ἐχθρόν.

Χαῖρε, ὡς μετὰ πότμον σὺν Ἀγγέλοις οἰκήσας·

χαῖρε, ὡς μετὰ πότμον τὸν ναόν μου κοσμήσας.

Χαῖρε, Χριστοῦ μου θεῖον φραγγέλιον·

χαῖρε, Χριστοῦ μου στόμα μυρίπνοον.

Χαῖρε, λαοῦ χριστοφόρου τὸ κέρας·

χαῖρε, ἐμοῦ θεολόγων τὸ γέρας.

Χαῖρε, θεῖε Γρηγόριε.



Μέγας τῆς μετανοίας ἀνεφάνης σὺ κήρυξ, τοὺς πάντας πρὸς αὐτὴν παροτρύνων, ἀδικίας δ’ ἔνθερμος διώκτης, προστάτης τε τῶν χηρῶν ὀξύτατος, παραμυθήτωρ δὲ πάντων τῷ Θεῷ βοώντων·

Ἀλληλούϊα.



Νέα τῆς Ἰεζάβελ, ἡ βασίλισσα ὤφθη, τὴν ἄμπελον τῆς χήρας λαβοῦσα, σὺ δὲ ταύτην καὶ τοὺς σὺν αὐτῇ παῤῥησίᾳ ἐλέγξας, οἱ μὴ βουληθέντες συνιέναι, ἔξωσάν σε δίκαιον· διό σοι βοῶμεν·

Χαῖρε, δι’ οὗ βασιλὶς ἠλέγχθη·

χαῖρε, δι’ οὗ ἡ πτωχὴ ἐσώθη.

Χαῖρε, θηροδείπνων ὁ μέγας πολέμιος·

χαῖρε, φιλαργύρων ἐλεγκτὴρ ὁ ἔνθεος.

Χαῖρε, ὅτι ἀφομοίωσαι εἰς τὰς θλίψεις τῷ Χριστῷ·

χαῖρε, ὅτι ἐμεγάλυνας τὸν αὐτὸν ἐν Κουκουσῷ.

Χαῖρε, ὁ τὸν βίον σου ἀπαθείᾳ φαιδρύνας·

χαῖρε, ὁ τὸν ἔλεον τοῖς πτωχοῖς ἐπαντλήσας.

Χαῖρε, ψυχῶν ἰατρὸς εὔστοχος·

χαῖρε, κανὼν ἀρετῆς εὐθύτατος.

Χαῖρε, ὁ ῥείθροις χρυσοῖς ἡμᾶς ἄρδων·

χαῖρε, Θεῷ ὁ ἀεὶ μεσιτεύων.

Χαῖρε, θεῖε Χρυσόστομε.



Ξύμπαντα ὁ συμπήξας, Ἰησοῦς ὁ παγκράτωρ, εὐχῶν σου εἰσακούσας σοι ὤφθη, ἐν ὁράματι μυσταγωγῶν θείαν ἱερουργίαν, ἣν χαίρων τῇ Ἐκκλησίᾳ παρέδωκας, ἣ ταύτην κατέχουσα Θεῷ ᾄδει·

Ἀλληλούϊα.



Ὅτε σὴν ἐξορίαν, γραμματεὺς ἐξετέλει, τότε ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐνεκρώθη· βασιλέως δὲ ὁ παῖς θνήσκειν ἔμελλεν, εἰ μὴ τὴν αὐτοῦ θᾶττον ἐκώλυε βουλὴν Βασίλειε, πιστῶν δὲ ἡ πληθὺς ἐβόα σοι τοιαῦτα·

Χαῖρε, ἡ θεία δογμάτων βάσις·

χαῖρε, ὁ θεῖος τοῦ Χριστοῦ θύτης.

Χαῖρε, ὁ Πατέρων κυρώσας τὰ δόγματα·

χαῖρε, Ἐκκλησίᾳ ὁ βλύσας διδάγματα.

Χαῖρε, θαῦμα περιβόητον, πάσης γαίας καὶ φυλῆς·

χαῖρε, καύχημα ἐξαίρετον, ἅπασι τοῖς κληρικοῖς.

Χαῖρε, ὁ κτησάμενος Μωϋσέως τὸ πρᾷον·

χαῖρε, ὁ μιμησάμενος Ἠλιοῦ τὸν ζῆλον.

Χαῖρε, ποιμὴν ποιμένων ὁ ἔξαρχος·

χαῖρε, φωστὴρ φωστήρων ὁ ἔκλαμπρος.

Χαῖρε, δι’ οὗ παρθενία ὑψοῦται·

χαῖρε, δι’ οὗ ὕψος ταύτης δηλοῦται.

Χαῖρε, θεῖε Βασίλειε.



Πᾶσαν τὴν τῶν Ἑλλήνων, ἐκμαθόντες παιδείαν, τοὺς λύρους ἐβδελύχθητε τούτων, σοφίαν δὲ τὴν ἐκ Θεοῦ ἐνστερνισάμενοι, δι’ αὐτῆς τὰ πέρατα τῆς γαίας αὐγάζετε, καὶ πάντας προτρέπετε Θεῷ ᾄδειν·

Ἀλληλούϊα.



Ῥήτορας τῶν ἀθέων, ἐδιώξατε πόῤῥῳ, τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας Πατέρες, Τριὰς γὰρ ἡ ἁγία, πυρσοὺς ἡμᾶς ἀνέδειξε, τοὺς μὲν ἐχθροὺς φλέγοντας, τοὺς δὲ πιστοὺς φωτίζοντας, κραυγάζειν πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα·

Χαίρετε, στύλοι τῆς Ἐκκλησίας·

χαίρετε, πύργοι τῆς εὐσεβείας.

Χαίρετε, Πατρὸς τοῦ ἀνάρχου αἱ σάλπιγγες·

χαίρετε, Υἱοῦ συνανάρχου αἱ ἴυγγες.

Χαίρετε, δοχεῖον εὔοσμα, Παρακλήτου τοῦ σεπτοῦ·

χαίρετε, ταμεῖα ἔνδοξα, θησαυρῶν τῶν ἑαυτοῦ.

Χαίρετε, τοῦ μεγάλου Βασιλέως οἱ θῦται·

χαίρετε, τῶν οὐρανίων δογμάτων οἱ δόται.

Χαίρετε, ἀστέρες οἱ πολύφωτοι·

χαίρετε, Ἀγγέλων οἱ ὁμότροποι.

Χαίρετε, οἱ γαλουχεῖς εὐσεβέων·

χαίρετε, οἱ πρεσβευταὶ τῶν βοώντων.

Χαίρετε, Διδάσκαλοι μέγιστοι.



Σήμερον πᾶσα κτίσις, γεραιρέτω ἐκτόπως, τὸν μέγαν Ἰωάννην ἐν ὕμνοις, οὗτος γὰρ θεόθεν ἐμπνευσθείς, πᾶσαν τὴν Γραφὴν ἡμῶν λαμπρῶς διεσάφησε· διὸ πάντες ἐν τοῖς τούτοις δέλτοις τρυφήσωμεν, ἵνα γνῶμεν ᾄδειν·

Ἀλληλούϊα.



Τεῖχος τῆς Ἐκκλησίας, οἰκουμένης διδάκτωρ, ἁπάντων τῶν Πατριαρχῶν δόξα, ὁμόαθλος Μαρτύρων, μοναχῶν ἐγκαλλώπισμα, θλιβομένων μέγιστον παραμύθιον, γέγονας ὦ Ἰωάννη· διό σοι βοῶμεν·

Χαῖρε, δι’ οὗ εὐσεβεῖς μυοῦνται·

χαῖρε, δι’ οὗ ἀσεβεῖς ὀλοῦνται.

Χαῖρε, Ἐκκλησίας ἡμῶν ἡ εὐπρέπεια·

χαῖρε, βασιλείου λαοῦ τὸ ἑδραίωμα.

Χαῖρε, ἥλιε Χρυσόστομε, θεοῤῥῆμον ἀριστεῦ·

χαῖρε, Ἄγγελε ἐπίγειε, χαῖρε θεῖε ἀγγελεῦ.

Χαῖρε, ὁ εὐσεβεῖς μυσταγωγήσας τὰ θεῖα·

χαῖρε, ὁ ἐξ αὐτῶν ἀποβαλὼν τὰ ὀθνεῖα.

Χαῖρε, Τριάδος ὁ κήρυξ ὁ ἔνθεος·

χαῖρε, Ἁγίου Πνεύματος τέμενος.

Χαῖρε, δι’ οὗ φωτουργεῖται ἡ κτίσις·

χαῖρε, δι’ οὗ στερεοῦται ἡ πίστις.

Χαῖρε, θεῖε Χρυσόστομε.



Ὕψος τὸ τοῦ νοός σου, καὶ ψυχῆς τὴν ἀνδρείαν, τίς μὴ θαυμάσιε ὦ φαιδὶμ ἄνερ;! Νοημάτων πέλαγος γὰρ ἐγκλείεις ἐν δελτίοις σου, δ’ ὧν ἅπαντας ἐκδιδάσκεις τῶν ἡδέων ἀπέχειν, Θεῷ δὲ προσκολλᾶσθαι ᾄδοντας·

Ἀλληλούϊα.



Φρίκη κατέσχε πάντας, τοὺς εὐχομένους ὑπὲρ τοῦ τότε ἀρνησιχρίστου, ἐπιστάντων τῶν δαιμόνων γάρ, καὶ τοῦτον ἀφαρπᾶσαι ὁρμώντων, φεύγειν οὐκ ἴσχυον, ἕως ἔγγραφον αὐτοῦ σοὶ παρέσχον, ὁ δὲ ἐκβόα·

Χαῖρε, ὁ ἐκ δαιμόνων με ῥύσας·

χαῖρε, ὁ τῷ Θεῷ με προσάξας.

Χαῖρε, ὁ χαρὰν αὐτῶν εἰς λύπην τρεψάμενος·

χαῖρε, κατηφείας ὁ ἐμὲ λυτρωσάμενος.

Χαῖρε, κόσμος ὁ βασίλειος Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ·

χαῖρε, Ἄγγελε ἐπίγειε, χαῖρε ἄνερ οὐρανοῦ.

Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ἡ πολύφθογγος γλῶσσα·

χαῖρε, τῆς οἰκουμένης παμφαέστατον φάος.

Χαῖρε, χαρὰ τῶν πίστει τιμώντων·

χαῖρε, χαρᾶς πληρῶν τοὺς ποθοῦντάς σε.

Χαῖρε, πολλοὺς τῷ βελίαρ λυτρώσας·

χαῖρε, πιστοὺς τῷ Θεῷ προσενέγκας.

Χαῖρε, θεῖε Βασίλειε.



Χάριν φυγῆς σκανδάλων, ἀπεφάσισας ὅπως, τοῦ βλύζαντος τὸν θρόνον ἐάσῃς, Χριστοῦ δὲ ὁ λαὸς ἀνεβόα σοι, Τριάδα Πάτερ μετὰ σοῦ αἴρεις, τὴν ἁγίαν εἰς ἀναχωρήσεις, μὴ οὖν, ἀλλὰ μεῖνον τοῦ βοᾶν σὺν ἡμῖν·

Ἀλληλούϊα.



Ψάμμον ὑπὲρ θαλάσσης, οἱ ἀγῶνές σου Πάτερ, ἐν βίῳ τῷ προσκαίρῳ ὑπῆρξαν· ὅθεν μετὰ μόρον ἡ Τριάς, ἐδόξασεν ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ γέρα σοι ἐν οὐρανῷ δεδώρηται, ἡμεῖς δέ σοι βοῶμεν·

Χαῖρε, ὁ Ἀποστόλων σύνθρονος·

χαῖρε, ὁ Βασιλείου φίλτατος.

Χαῖρε, Χρυσοστόμου ὁ θεῖος συνάδελφος·

χαῖρε, Ἐκκλησίας χελιδὼν ἡ εὔλαλος.

Χαῖρε, κήρυξ ὁ θεότητα, τὴν τοῦ Πνεύματος τρανῶν·

χαῖρε, στόμα ὁμοούσιον, τὸ Τριάδος ἐκδηλοῦν.

Χαῖρε, ὁ τὰ ζιζάνια τῶν αἱρέσεων φλέξας·

χαῖρε, ὁ τὸν Εὐνόμιον τὸν δεινὸν καταστρέψας.

Χαῖρε, τὸ θεῖον στόμα τοῦ Πνεύματος·

χαῖρε, πηγὴ ἡ βρύουσα νάματα.

Χαῖρε, ἀνάρχου θεότητος λάτρα·

χαῖρε, λαοῦ εὐσεβοῦς μυστολέκτα.

Χαῖρε, θεῖε Γρηγόριε.



Ὦ τριὰς μακαρία, θεηγόροι Πατέρες, Βασίλειε Γρηγόριε Ἰωάννη (γ΄)· ἱκετεύων τανῦν ἐκ ψυχῆς τὴν μικράν μου ταύτην προσφορὰν δέχθητε, καὶ ποταμοῦ πυρὸς πάντας λυτρώσατε, ἵνα Θεῷ ψάλλομεν·

Ἀλληλούϊα.

Χαιρετισμοί Άγιος Θεόδωρος ο Χατζής ο Μυτιληναίος

 
 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 30.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τὸν ἀριστέα Ἀθλητὴν ἀνευφημήσωμεν, βλαστὸν τῆς Λέσβου Νεομάρτυρα πανένδοξον, συμφωνίαις μελωδίας θείων ᾀσμάτων· ἐναθλήσας γὰρ στεῤῥῶς ᾔσχυνε δράκοντα, καὶ Χριστοῦ τρανῶς τὴν πίστιν ὡμολόγησε, ᾧ βοήσομεν· Χαίροις Μάρτυς Θεόδωρε.



Ἄγγελοι σὺν ἀνθρώποις, εὐφημοῦσί σε Μάρτυς, γλυκείας μελωδίαις ᾀσμάτων (γ΄)· καὶ ἡμεῖς περιχορεύοντες ὧδε τοῖς λειψάνοις σου, ἀγαλλόμενοι τιμῶμέν σε Θεόδωρε, βοῶντές σοι ἐνθέως ταῦτα·

Χαῖρε, τῶν Πύργων Θερμῆς τὸ ἄνθος·

χαῖρε, ἀρνήσεως μέγα λάθος.

Χαῖρε, πεπτωκότων ἀνθρώπων ἀνόρθωσις·

χαῖρε, μετανοίας ψυχῆς ἡ ἐξύψωσις.

Χαῖρε, Μάρτυς πανσεβάσμιος, Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ·

χαῖρε, στῦλος ἀπερίτρεπτος, καὶ χαρὰ παντὸς πιστοῦ.

Χαῖρε, ὅτι αὐλίζει μετ’ Ἀγγέλων χορείαις·

χαῖρε, ὅτι αὐγάζεις εὐσεβῶν ταῖς πορείαις.

Χαῖρε, ἀστὴρ λαβὼν φῶς τρισήλιον·

χαῖρε, φωστὴρ λαμπρύνων ὑφήλιον.

Χαῖρε, σὺ γὰρ κατεφαίδρυνας κτίσιν·

χαῖρε, ἐν σοὶ ἐδοξάσθη ὁ Κτίστης.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Βλέπων δαιμόνων φάλαγξ, βιοτήν σου τιμίαν, θυμὸν βαρύν, φρεσί σου ἐμβάλλει· σὺ δ’ ἀγανακτήσει σκοτισθείς, καὶ τῇ ἐπηρείᾳ πονηροῦ πίστιν σου, ἠρνήθης τὴν Ὀρθόδοξον, μὴ ᾄδων ὕμνον·

Ἀλληλούϊα.



Γνοὺς τὸ μέγα σου λάθος, συνελθὼν ἐξ ἀχλῦος, Χριστοῦ πρὶν εὐσεβὴς στρατιώτης, καὶ θρηνήσας πικρῶς, ποία μοι τοιαύτη συμφορὰ ἔπληξεν, εἰπών, τὰ πάντα ἔλιπες, γυναῖκα, τέκνα· διὸ λέγω·

Χαῖρε, δι’ οὗ ὁ Θεὸς ὑμνεῖται·

χαῖρε, δι’ οὗ ἐχθρὸς τιμωρεῖται.

Χαῖρε, θαυμασίων Χριστοῦ ῥοῦς ἀείζωος·

χαῖρε, ἰαμάτων κρουνὸς ὁ ἀείῤῥοος.

Χαῖρε, κλῖμαξ ἄνω φέρουσα· τοὺς πιστοὺς πρὸς οὐρανόν·

χαῖρε, πρέσβυς εὐμενέστατος, αἰτημάτων πρὸς Χριστόν.

Χαίροις, ὁ Ἀσωμάτοις ὁμιλῶν θείοις Νόοις·

χαῖρε, ἐπουρανίοις συνοικῶν Ἀθλοφόροις.

Χαῖρε, χαρίτων κῆποις πανεύοσμος·

χαῖρε, ᾀσμάτων λύρα τοῦ Πνεύματος.

Χαῖρε, λαοῦ νήσου Λέσβου προστάτης·

χαῖρε, καλὸς ἀμπελῶνος ἐργάτης.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Δύναμιν οὐρανόθεν, ἐξαπέστειλε θείαν, πρὸς σὸν φωτισμὸν ὁ παντεπόπτης, καὶ νοῦν εὔγνωστον οἶδεν ἐν σοί, εἰς ὃν Θεὸς ἀναπαύεται· διὸ ἐξέδραμες, ἀσκήσασθαι ἐν τόποις ἡσυχίας, Αὐτῷ μόνον ᾄδειν·

Ἀλληλούϊα.



Ἔλαμψας τῇ ἀσκήσει, εἰς τὸ Ἄθωνος ὄρος, λιπὼν ἰδίαν πατρίδα, τρισμάκαρ καὶ εὐαγγελικῶς, ὄπισθεν ἴχνεσιν Ἰησοῦ, Αὐτὸν ἠκολούθησας, παννύχεσιν εὐχαῖς καὶ ἀγρυπνίαις δ’ εὐηρέστησας· διὸ βοῶ σοι·

Χαῖρε, βλαστοῦ ἀμαράντου ῥίζα·

χαῖρε, πιστῶν ἀγλαόκαρπον δένδρον.

Χαῖρε, ἀρετῶν μυροθήκη τοῦ Πνεύματος·

χαῖρε, Ἀθλητῶν ἐνθεότατος ἔπαινος.

Χαῖρε, οἴκημα ἀλλότριον, κατοικίας πειρασμῶν·

χαῖρε, δαίμοσιν ὀλέθριος, πονηρῶν ἐπηρειῶν.

Χαῖρε, ὅτι προχέεις ἰαμάτων τὰ ῥεῖθρα·

χαῖρε, ὅτι βαστάζεις Ἐκκλησίας τὰ κλεῖθρα.

Χαῖρε, δεκτὸν πρεσβείας θυμίαμα·

χαῖρε, ἐχθροῦ τοῦ πλάνου φυγάδευμα.

Χαῖρε, Θεοῦ πρὸς ἡμᾶς σωτηρία·

χαῖρε, ἡμῶν πρὸς Χριστὸν ἱκεσία.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Ζάλης τάραχον σκότος, λογισμῶν ψυχοκτόνων, ἐδίωξας καθάρας τὸν νοῦν σου· καὶ συνευχομένων Πατέρων Ἄθωνος, ταῖς νουθεσίαις ἤχθης πρὸς μετάνοιαν, δακρυῤῥοῶν δεόμενος ἀπαύστως· διὸ συμψάλλω πᾶσιν·

Ἀλλήλουϊα.



Ἤκουσας τῶν Ὁσίων, συμβουλὰς θεαρέστους, Τριάδος ὑπεράρχιον φύσιν, καὶ Παρθένον Θεομήτορα, σὺν Νόων Τάξεσι, χοροῖς Ἁγίων τε, δοξολογῶν ἐνθέως πανσεβάσμιε, ἐν κατανύξει Θεοῦ φόβῳ συνευχόμενος· διὸ σοὶ μέλπω·

Χαῖρε, ἐνδόξου πατρίδος γόνος·

χαῖρε, τῶν Πύργων Θερμῆς ὁ κλῶνος.

Χαῖρε, ἀλλοτρίων ἐχθρῶν ἀμυντήριον·

χαῖρε, ἡσυχίας σεμνὸν οἰκητήριον.

Χαῖρε, ὅτι ἐπουράνια συναγάλλονται τῇ γῇ·

χαῖρε, ὅτι τὰ περίγεια τὰ σὰ ἆθλα ἀνυμνεῖ.

Χαῖρε, ὁμολογίας τῆς πίστεως ἔρεισμα·

χαῖρε, λαμπρὸν ἀγάπης παράδειγμα.

Χαῖρε, δι’ οὗ ἡ Τριὰς ἐδοξάσθη·

χαῖρε, δι’ οὗ Μυτιλήνη ηὐγάσθη.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Θεαρέστως ἠσκήθης, μετανοίας τοῖς τρόποις, καὶ ἔδειξας ὑπήκοον ἔργοις· θρηνωδῶς οὖν, σαὐτὸν τιμωρῶν, καὶ θείῳ χρισθεὶς μύρῳ, τὴν ἀπόφασιν ὁμολογῆσαι ἔλαβες, Χριστὸν ὃν ἀπηρνήσω πρὸ τυράννων, ἐν τῷ ψάλλειν·

Ἀλληλούϊα.









Ἰσοστάσιος Μάρτυς, παλαιῶν Ἀθλοφόρων, θεόφρον Ἀθλητὰ ἀνεδείχθης· ἐν σοὶ γὰρ ἄϋλον φῶς τῆς Τριάδος ᾤκησε, πλουσίαν θεϊκὴν χάριν δωρούμενον, καὶ νουνεχῶς ἐκήρυξας τὴν πίστιν, καὶ Χριστοῦ τὴν δόξαν, σοὶ δὲ φάσκω·

Χαῖρε, σεμνὸν τῶν μαρτύρων γέρας·

χαῖρε, λαοῦ Ἐκκλησίας κέρας.

Χαῖρε, ψευδωνύμων δαιμόνων ὁ ἔλεγχος·

χαῖρε, τῆς Τριάδος ψαλμὸς ὁ ἀσίγητος.

Χαῖρε, ὅτι πολυμήχανον ὄφιν, ᾔσχυνας εὐχῇ·

χαῖρε, ὅτι ἐξημέρωσας, ἤθη ἄγρια ψυχῆς.

Χαῖρε, πλήθη κακίας ἐκδιώξας πανσόφως·

χαῖρε, ὅτι ηὐφράνθη Καρυῶν χαρᾶς λόφος.

Χαῖρε, Θεοῦ ἀπίστοις τὸ κήρυγμα·

χαῖρε, πιστῶν πραότητος γνώρισμα.

Χαῖρε, κανὼν ἀρετῆς σωφροσύνης·

χαῖρε, πτωχῶν πλουτιστὴς καλωσύνης.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Κήρυξ Ὀρθοδοξίας, παῤῥησίᾳ ἐγένου, ἐν πόλει Μυτιλήνης ὦ Μάρτυς· καὶ γὰρ εὐθαρσῶς, ἦλθες ἐνώπιον Κριτοῦ, Ἰησοῦ δέ, θείαν πίστιν κράζων, ὡμολόγησας, βασάνοις ἀνυποίστοις, ὑπέμεινας ἀπτοήτως, καὶ αἰνῶν Θεὸν τῶν ὅλων·

Ἀλληλούϊα.



Λάμψας ἐν τῇ ἀθλήσει, ὡς ἀστὴρ φαεσφόρος, θεόσοφε ἐτράνωσας πίστιν, πρὸς καταισχύνην τῶν Ἀγαρηνῶν ἐχθρῶν, εἰπὼν χαλκὸν Μωάμεθ καὶ ψευδώνυμον, χρυσὸν δὲ τὴν Ὀρθόδοξον καὶ ἀληθῆ τοῦ Ναζωραίου, παῤῥησίᾳ· διὸ κράζω·

Χαῖρε, ἀνύψωσις εὐσεβούντων·

χαῖρε, ἡ ἴασις ἀσθενούντων.

Χαῖρε, Ἐκκλησίας ἀστὴρ τηλαυγέστατος·

χαῖρε, οἰκουμένης φωστὴρ ἀξιάγαστος.

Χαῖρε, θάλασσα βυθίζουσα τῶν δαιμόνων πειρασμούς·

χαῖρε, κρήνη μῦρα βλύζουσα, καὶ ἀρδεύουσα πιστούς.

Χαῖρε, πύρινη στήλη, προσευχῶν ἐν σπηλαίοις·

χαῖρε, φύλαξ σῆς κώμης, κοινωνὲ τοῖς Ἁγίοις.

Χαῖρε, τροφὴ πεινώντων ἀκένωτος·

χαῖρε, ὀσμὴ λειψάνων πανεύοσμος.

Χαῖρε, πιστῶν φωτιστὰ ἀληθείας·

χαῖρε, ἐξ οὗ ῥεῖθρα χέονται θεῖα.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Μένων ἐν ἡσυχίας, προσευχόμενος τόποις, ἠγρύπνεις παννυχεὶ καθ’ ἑκάστην, τοῖς ἱερεῦσι διακονῶν, ἐν τῇ ἀναιμάκτῳ ἱερουργίᾳ θεαρέστως ἅγιε· διὸ μετέχεις νῦν φωτός, ἀκτίστου λειτουργίας, Θεῷ μέλπων·

Ἀλληλούϊα.





Νεύει σοι παραδόξως, στρατιῶτα γενναῖε, τῇ χάριτι Παράκλητον Πνεῦμα, τοῦ κηρῦξαι Θεὸν ἀληθῆ, καὶ ἀθλῆσαι ἄχρις αἴματος ἑκών, ἵνα πλύνῃς ἐν αὐτῷ, φρικτὸν ἁμάρτημα ἀρνήσεως τῆς πίστεως, ὃ ἔπραξας· διὸ φωνῶ σοι·

Χαῖρε, ὁ κῆπος τῆς μετανοίας·

χαῖρε, ἡ σάλπιγξ τῆς παῤῥησίας.

Χαῖρε, ἀντιλῆπτορ λαοῦ σου ὁ εὔπορος·

χαῖρε, πεζοπόρων βοήθεια εὔοδος.

Χαῖρε, αὔρα θείου Πνεύματος, ἡ δροσίζουσα πιστούς·

χαῖρε, λῦχνος ἁγιότητος, ὁ φωτίζων τοὺς βροτούς.

Χαῖρε, Γένους Ἑλλήνων, πρὸς Χριστὸν παραστάτης·

χαῖρε, μετανοούντων, ὁδηγὸς καὶ προστάτης.

Χαῖρε, Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις·

χαῖρε, λαοῦ ἀνόμων συγχώρησις.

Χαῖρε, στολὴ τῆς ἀνδρειοφροσύνης·

χαῖρε, ᾠδὴ θεϊκῆς εὐφροσύνης.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Ξένα ὄντως ὁρῶμεν, ἀξιάγαστε Μάρτυς, τὰ τελούμενα ἐν σοὶ οὐρανόθεν· βιώσας γὰρ χρόνοις, ὡς ἀσκητὴς ἐν ὑπακοῇ, ὑετοὺς ψῦχος καὶ πενίαν καρτερῶς ὑπέφερες, ἀθλήσας δ’ ἐν σταδίῳ, πρὸς Χριστὸν ἀνέδραμες, δοὺς θεῖον ὕμνον·

Ἀλληλούϊα.





Ὅλος φῶς ἐξαστράπτων, προσευχῇ θεαρέστῳ, δοχεῖον τῆς Τριάδος ἐγένου· κατεσκήνωσε γὰρ ἀληθῶς, ἅπαν τὸ πλήρωμα ἐν σοὶ τῆς Θεότητος, ἡμεῖς δέ, τοὺς σοὺς γνῶντες ἄθλους θεοδόξαστε, τοῖς ᾄσμασι πιστῶς βοῶμεν οὕτως·

Χαῖρε, Θεοῦ μυστηρίων πύλη·

χαῖρε, σεμνὴ εὐσεβείας σμίλη.

Χαῖρε, κακοδόξων δριμύτατος ἔλεγχος·

χαῖρε, ὀρθοδόξων ἐξαίρετος ἔπαινος.

Χαῖρε, φάος ἐκλαμπρότατον, ἀνυψοῦν σε πρὸς Σιών·

χαῖρε, κάτοπτρον Θεότητος, καὶ οἰκήτωρ οὐρανῶν.

Χαῖρε, ὁ δεομένους ἀδελφοὺς ἀναψύξας·

χαῖρε, πεπλανημένους ἀσφαλῶς ἀνανήψας.

Χαῖρε, δι’ οὗ βροτοὶ καταπλήττονται·

χαῖρε, δι’ οὗ πολέμιοι ἥττηνται.

Χαῖρε, σεπτὲ εὐλαβῶν ἀρχηγέτα·

χαῖρε, στεῤῥὲ τοῦ σατᾶν καθαιρέτα.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Πᾶσα ἄϋλος φύσις, κατεπλάγη ἰδοῦσα, παλαίσματα τὰ σὰ Ἀθλοφόρε· ὁ γὰρ ἀπρόσιτος ἁπάντων Θεός, ἐνισχύσας σε ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ Θεόδωρε, καὶ μετὰ θάνατον ἔδειξε, θαυματουργοῦντα τοῖς πιστῶς, σὺν σοὶ βοῶσιν·

Ἀλληλούϊα.





Ῥεύματα ἀπιστούντων, ἐτροπώσω γενναίως, σοφαῖς σου διδαχαῖς θεηγόρε· παῤῥησίᾳ γὰρ ἐνώπιον Ἀγαρηνῶν τῶν μαινομένων, Θεὸν ἐκήρυξας, διδάσκων ὀρθοδόξως, ἀνοθεύτως τε Χριστόν, ἄκτιστον ὄντα ἀληθῆ, καὶ φθέγγομαί σοι·

Χαῖρε, σοφίας Θεοῦ δοχεῖον·

χαῖρε, χαρίτων Αὐτοῦ ταμεῖον.

Χαῖρε, κακοτρόπων ὀξύτατον φάσγανον·

χαῖρε, τοῦ Κυρίου ἑκούσιον σφάγιον.

Χαῖρε, ὅτι εὐηρέστησας, Ἰησοῦν ἐν ὀδυρμοῖς·

χαῖρε, ὅτι κατηυφράνθη σοι, κώμη Πύργων τῆς Θερμῆς.

Χαῖρε, Νεομαρτύρων ἐγκαλλώπισμα θεῖον·

χαῖρε, τῶν Χριστωνύμων τὸ ἐντρύφημα πάντων.

Χαῖρε, φωτὸς Ἡλίου ἀπαύγασμα·

χαῖρε, πιστῶν ἀνθρώπων διάσωσμα.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Σῶσον ταῖς σαῖς πρεσβείαις, ἀεισέβαστε Μάρτυς, Κυρίῳ δυσωπῶν ἡμᾶς πάντας· ἐν χαρᾷ γάρ, σεπτά σου λείψανα ἀσπαζόμεθα, καὶ τιμὴν δίδομεν· ἀντῖδος οὖν τὰ κρείττονα, τοῖς ὕμνον Θεῷ μέλπουσιν συμφώνως·

Ἀλληλούϊα.



Τάγματα Ἀσωμάτων, ἐκμετρήσαντος βίον, ἐδέξαντο τὸ σὸν μάκαρ πνεῦμα· ὁ γὰρ Δημιουργὸς παναληθῶς, καθηγίασέ σε θαυμαστὸν δείξαντα· ὃν ἄθλοις εὐηρέστησας, καὶ αἵματι διδάξας οὕτω τοῖς πιστοῖς, φωνεῖν ἀπαύστως·

Χαῖρε, ὁ λύχνος τῆς εὐσεβείας·

χαῖρε, ὁ φάρος τῆς εὐσπλαγχνίας.

Χαῖρε, Μυτιλήνη ἀρδεύσας σῷ αἵματι·

χαῖρε, ὁ οἰκήσας ἐν πόλῳ τῷ πνεύματι.

Χαῖρε, σὺ γὰρ ἐπανόρθωσας, τῇ μετανοίᾳ τὴν ψυχήν·

χαῖρε, σὺ ὅτι οὐκ ἔπαυσας, τὴν ἀδιάλειπτον εὐχήν.

Χαῖρε, εὐσεβοφρόνων φωτεινὸς ὁδοδείκτης·

χαῖρε, ἐπουρανίων νῦν θεόλεκτος μύστης.

Χαῖρε, κλεινὸν τῆς Λέσβου ἀγλάϊσμα·

χαῖρε, σεπτῶν Πατέρων ἀνάστημα.

Χαῖρε, ἡμῶν ἀντιλήπτωρ καὶ ῥύστης·

χαῖρε, θερμὸς πρὸς Σωτῆρα μεσίτης.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Ὕμνους πρόσδεξαι θείους, ἀριστεῦ μελιῤῥύτους, οὓς πέμπομεν πιστῶς ἐκζητοῦντες, ἵνα ῥύσῃς νοσημάτων ἡμᾶς, πειρασμῶν ποικίλων, συμφορῶν θλίψεων παθῶν πυρὸς κολάσεως, πρὸς Κύριον λιταῖς σου, τοὺς βοῶντας·

Ἀλληλούϊα.



Φωτοδότην Δεσπότην, ἐξευμένισας ὄντως, Αὐτῷ καρτερικῶς ἐναθλήσας· ἐν σοὶ γὰρ χάριτος ᾤκησε Φῶς, ὁδηγοῦν πρὸς αἶνον τοῦ Θεοῦ πάντιμε· διὸ κἀμεῖς τὰ λείψανα τιμῶντές σου, ἐν οἴκῳ Θεοῦ, ᾄδομέν σοι·

Χαῖρε, ἡ ὀσμὴ μυριπνόων λειψάνων· χαῖρε, ἀκοὴ νικηφόρων παιάνων.

Χαῖρε, τὸν βελίαρ ὁ πλήξας ἐν τραύμασι·

χαῖρε, Ὀρθοδόξους πληρώσας ἐν θαύμασι.

Χαῖρε, ὅτι σὺ νοσήματα θεραπεύεις ἀληθῶς·

χαῖρε, ὅτι ψυχοτραύματα ἐπουλώνεις θαυμαστῶς.

Χαῖρε, προσευχομένων βοηθὸς καὶ προστάτης·

χαῖρε, τῶν ἀθυμούντων χαρωπὸς παραστάτης.

Χαῖρε, λαμπτὴρ φωτίζων τὰ πέρατα·

χαῖρε, πολλῶν εὐφραίνων νοήματα.

Χαῖρε, φωτὸς τοῦ Χριστοῦ θεῖος φάρος·

χαῖρε, πιστῶν ἀκατάβλητον θάῤῥος.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Χάριν δίδου τοῖς πίστει, Ἀθλοφόρε Κυρίου, ἐν ὕμνοις σοῖς λειψάνοις τιμῶσι· πόθον δώρησαι ἅγιον, καρποὺς πνευματικοὺς ἀρετῶν ζῆλον ἔνθεον, μετάνοιαν δακρύῤῥοον καὶ ἔμπρακτον, καλὴν τ’ ἀπολογίαν, Θεῷ ψάλλειν·

Ἀλληλούϊα.



Ψάλλοντες θεῖα μέλη, σοῦ τελοῦμεν ἐν Λέσβῳ, πανήγυριν σοφὲ εὐχαρίστως· διὸ τὴν σὴν ὑμνοῦμεν μνήμην, νήφοντες εὐχόμενοι, αἰτήματα προσφέροντες, ἃ πρόσδεξαι καὶ δὸς Θεόδωρε, τὰ κρείττω τοῖς βοῶσι·

Χαῖρε, στολὴ τῆς θεοσεβείας·

χαῖρε, στοργὴ τῆς φιλανθρωπίας.

Χαῖρε, κιβωτὲ καὶ ναὲ ἁγιάσματος·

χαῖρε, θησαυρὲ καὶ κρουνὲ θείας χάριτος.

Χαῖρε, ἄρχουσι κραταίωμα, σωτηρία εὐσεβῶν·

χαῖρε, καύχημα σεβάσμιον, ἱερέων εὐλαβῶν.

Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας τὸ ἀσύλητον γέρας·

χαῖρε, τῶν Ὀρθοδόξων κοσμοπόθητον κέρας.

Χαῖρε, δι’ οὗ ἡ Λέσβος εὐφραίνεται·

χαῖρε, δι’ οὗ καὶ Ἄθως ἀγάλλεται.

Χαῖρε, πιστῶν ταπεινῶς ζώντων φύλαξ·

χαῖρε, ψυχῶν ἡ σωτήριος σάλπιγξ.

Χαίροις, Μάρτυς Θεόδωρε.



Ὦ σεβάσμιε Μάρτυς, Ἀθλητῶν προεξάρχων, τῆς Λέσβου τὸ ἀμάραντον ἄνθος (γ΄)· τοῖς μέλπουσι τήνδε τὴν ᾠδήν, ἀνταπόδος τὰ ψυχοσωτήρια, Ἀθωνίτας τε, κἀμᾶς δὲ ῥῦσαι τῆς φρικτῆς κολάσεως, τοὺς συμβοῶντας·

Ἀλληλούϊα.