Η Εικόνα της Γερόντισσας, ο αλλόθρησκος τυφλώνεται
Ένα από τα μεγάλα θαύματα της Εικόνας της Γερόντισσας είναι και το εξής:
Αλλόθρησκοι βάρβαροι επέδραμον κάποτε στο Μοναστήρι του Παντοκράτορος και το ελεηλάτησαν.
Ένας από αυτούς, ασεβής, για να χλευάση την πίστι των Χριστιανών εδοκίμασε να σχίση την Αγία Εικόνα της Γερόντισσας, για να ανάψη το τσιμπούκι του.
Η τιμωρία του ήλθε αμέσως.
Διότι, μόλις πήρε το μαχαίρι για να σχίση την εικόνα, αμέσως τον έπιασε σπασμός, του έπεσε το μαχαίρι, τυφλώθηκε τελείως και τα σβησμένα μάτια του πονούσαν τρομερά. Αυτός δε από τους πόνους φώναζε δυνατά.
Οι αλλόθρησκοι σύντροφοί του έρριξαν την Εικόνα με μανία μέσα σε ένα πηγάδι της Ι. Μονής, που ήταν εκεί πλησίον.
Όταν επέστρεψαν οι Μοναχοί και δεν βρήκαν την Εικόνα της Γερόντισσας νόμισαν, ότι την εξαφάνισαν οι άπιστοι.
Πέρασαν χρόνια πολλά. Ο τυφλωθείς ζούσε με πόνους και τύψεις δια το ανοσιούργημα, που θέλησε να κάνη.
Το μετάνοιωσε πολύ και όταν έπνεε τα λοίσθια κάλεσε τους συγγενείς του και τους είπε:
-Ξέρετε όλοι το φοβερό πάθημά μου. Γνωρίζετε και γιατί το έπαθα. Σας λέγω ότι ο Θεός των Χριστιανών είναι πανίσχυρος. Πρέπει να επανορθώσω το έγκλημά μου. Και σ’ αυτό θα με βοηθήσετε σεις, διότι εγώ τώρα πεθαίνω. Θα πάτε, λοιπόν, στο Άγιον Όρος και θα πήτε στους καλογήρους, ότι την Εικόνα την έρριξαν στο πηγάδι, που είναι κοντά στο Μοναστήρι.
-Εμείς θα πάμε, είπε κάποιος, αλλά δεν είναι δυνατόν να διατηρήται η Εικόνα της Γερόντισσας τόσα χρόνια εκεί μέσα. Αυτή μέσα στο νερό θα εσάπισε.
-Ακούστε με! Είναι δυνατόν, διότι η δύναμις του Θεού των Χριστιανών και της Παναγίας είναι μεγάλη και κάμνει θαύματα. Πάντως, πρέπει να πληροφορηθούν οι Καλόγηροι, που βρίσκεται η Εικόνα.
Πέρασαν πολλά ακόμη χρόνια και μόνο τα παιδιά των αλλοθρήσκων κατώρθωσαν να μεταβούν στο Άγιον Όρος.
Παρήλθον εν όλω ογδόντα χρόνια από τότε, που έρριξαν την Εικόνα στο πηγάδι οι βάρβαροι. Παρουσιάσθηκαν στον Ηγούμενο της Μονής του Παντοκράτορος και αφηγήθηκαν τι τους είχε πη ο τυφλωθείς.
-Είναι αδύνατον να καταστράφηκε η Εικόνα της Γερόντισσας, είπε χαρούμενος ο Ηγούμενος, έστω και αν πέρασαν τόσα χρόνια.
Έτρεξαν οι Καλόγηροι εκεί που τους είπαν, ότι υπήρχε πηγάδι. Το πηγάδι αυτό ήταν σε αχρηστία, σκεπασμένο με ξύλα και χώμα, χωρίς να φαίνεται η αρχική του θέσι.
Έσκαψαν σε μεγάλη έκτασι και επί τέλους εδέησε να βρουν το στόμιον του πηγαδιού.
Ένας Μοναχός με μια σκάλα κατέβηκε μέσα στο πηγάδι. Και ω του θαύματος! Η Αγία Εικόνα της Γερόντισσας βρέθηκε τελείως άθικτη, χωρίς να έχουν πάθει τίποτε από το νερό ούτε το ξύλο, ούτε και τα χρώματα.
Την έβγαλαν τότε και με επίσημη πομπή την μετέφεραν στην Εκκλησία.
Την τοποθέτησαν στην κολώνα του αριστερού χορού, όπου ήταν και πρωτύτερα. Εκεί ευρίσκεται μέχρι σήμερον.
