Sunday, November 29, 2015

Τρία πράγματα δυσκολεύεται ο άνθρωπος να αποκτήση, όχι επειδή αυτά καθ’ εαυτά είναι δύσκολα ....


Τρία πράγματα δυσκολεύεται ο άνθρωπος να αποκτήση, όχι επειδή αυτά καθ’ εαυτά είναι δύσκολα, αλλά επειδή εμείς οι ίδιοι τα κάνομε δύσκολα, διότι συγκρούονται με το εγώ μας.

Αυτά όμως φυλάσσουν τις αρετές και είναι: το πένθος, το δάκρυ για τις αμαρτίες και η μνήμη του θανάτου.

Το πένθος είναι το βάθρο της καρδιάς, είναι η χαρμολύπη που δημιουργείται από την ενδοστρέφεια και την ενότητα του νου και από την αίσθηση του ποιος είμαι ενώπιον του Κυρίου. Το πένθος είναι η φυσική γαλήνη της ψυχής, στην οποία ο Θεός μπορεί να δη τον εαυτό του. Οι πενθούντες μακαρίζονται από τον ίδιο τον Κύριον.

Το “κλαίειν επί ταις αμαρτίαις” είναι πιο εξωτερική ενέργεια του ανθρώπου, αλλά αδιάλειπτη ασχολία του, διότι πάντοτε αμαρτάνομε. Και όταν το γνωρίζωμε και όταν δεν το γνωρίζωμε, και όταν πιστεύωμε ότι αμαρτήσαμε, και όταν πιστεύωμε ότι δεν αμαρτήσαμε, το αληθές είναι ότι αμαρτήσαμε και ότι αμαρτάνομε. Επομένως, το αποφασιστικώτερο που έχομε να κάνωμε, για να γνωρίσωμε τον Θεόν, είναι να κλαίμε τις αμαρτίες μας.

Και “το έχειν πορ οφθαλμών τον εαυτού θάνατον”, να έχης μπορστά στα μάτια σου τον θάνατο. Όταν έχης κάποιον πλάι σου και τον βλέπης πως βασανίζεται, πως χαροπαλεύει, ξέρεις ότι θα πεθάνη. Έτσι και εσύ να ξέρης ότι θα πεθάνεις οπωσδήποτε. Όλοι οι Πατέρες τονίζουν με χίλιους δύο τρόπους ότι όποιος δεν σκέπτεται ότι θα πεθάνη, είναι ένας ψεύτης έναντι του εαυτού του, διότι αγνοεί την πραγματική γέννησι η οποία τον αναμένει. Μοιάζει με το έμβρυο που δεν σκέπτεται ότι πρέπει να γεννηθή ή που δεν θα γεννηθή ποτέ.

“Το έχεις προ οφθαλμών τον εαυτόν” είναι η ανάπτυξις και η ολοκλήρωσις του εμβρύου. Όταν δεν σκέπτωμαι τον θάνατο, είναι σαν να αρνούμαι την έξοδό μου από την μήτρα και την είσοδό μου στον χώρο του φωτός, στον χώρο του Θεού.


Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης 

πηγή: από το βιβλίο «Λόγοι Ασκητικοί»
ερμηνεία στον αββά Ησαΐα
εκδ. Ίνδικτος

σελ 202-204

Χαιρετισμοί του Αγίου Αποστόλου Ιούδα του Θαδδαίου



Άπόστολε τοῦ Χριστού Θαδδαίε θεάδελφε,
τῆν οίκουμένην φωτήσας, τῆς σωτηρίας τόν λόγον διέδωσας καί εὑθαρσῶς όμολογήσας τοίς τυράννοις, τόν του μαρτυρίου στέφανον έλαβες, διό καί ἡμείς εκβοῶμεν πρός σέ τοιαύτα.

Χαῖρε, τῶν Άποστόλων ὁμοδίδακτον κλέος.
Χαῖρε, τῶν άθλητῶν ὁμοιοστένακτον χρέος.
Χαῖρε, Κριτοῦ τοῦ δικαίου ή φανέρωσις.
Χαῖρε, άπάντων τῶν θνητῶν ἡ βεβαίωσις.
Χαῖρε, τόν Σωτήρα τοῦ κόσμου ποθήσας.
Χαῖρε, τόν ὀλετῆρα τῶν ψυχῶν έκπορθήσας.
Χαῖρε, άνιάτων νοσημάτων ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, άδυνάτων τῆ πίστει ἡ πύρωσις.
Χαῖρε, Θαδδαῖε τρισμακάριε.

Βίον θεόληπτον έπεζήτησας, και Λαβῶν τήν κλήσην έκ τῶν ἄνω Θαδδαῖε ἔνδοξε, έπεδόθης λόγω και ἔργων είς τοῦ Χριστοῦ την πίστην, τελειώσας τόν δρόμο σου μαρτυρικώς, διό και ἡμεῖς συνιδόντες τήν θυσίαν σου άξίως βοῶμεν.
Άλληλούϊα.

Γευθείς Θαδδαῖε ένδοξε τά μυστήρια τῆς Τρισηλίου Θεότητος, τόν κόσμον έπεφώτησας μέ θεῖον φθόγγον, ϊνα καί ἡμεῖς συνεφρανθῶμεν τῆς χάριτος. Διό και ἡμεῖς άνταποδίδοντες τό ἕλαττον πρός Σέ, ὁρῶντες τά θαυμάσια σου άνυμνοῦμεν σοι τοιαύτα.

Χαῖρε, τῆς άληθείας ζωοδόρητος Νόμος.
Χαῖρε, τῆς σωτηρίας γαληνότατος ὅρμος.
Χαῖρε, καρπού τῆς σοφίας ὁ θεοφόρος.
Χαῖρε, ἡ φωτοπάροχος αἴγλη έν σκότει.
Χαῖρε, τῶν πταιόντων βροτῶν, η δικαία κατάληξις.
Χαῖρε, τῶν άφρόνων σοφῶν ἡ βεβαία κατάτμησις.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Δεδοκώς, Θαδδαῖε Άπόστολε, τήν θείαν γνῶσιν τοῖς άνθρώποις, τό ζοφερόν τῆς ἡμετέρας ψυχῆς σκότος διεσκόρπισες,ὅθεν ἡμεῖς μυσταγωγούμενοι τῶν δωρεών σου, έκ τῶν άσχημόνων παθῶν τήν ῥοπήν έξανέστημεν, διό καί ἡμεῖς άξίως βοῶμέν σοι.
Άλληλούϊα.

Εὑαγγελἰζων τά ἔθνη, μαρτυρικῶς έπεράτωσας τάς ὁδούς σου Δεχθείς ἑννέα και δεκάτη βελέεσιν τήν πλήξην, παρέσωσας τήν ἁγίαν ψυχή σου Θαδδαῖε είς Κύριον,διό με παρρησίαν πρεσβεύεις τῶ Κυρίω δι’ ἡμάς ὄθεν ἅπαντες, τήν σήν μνήμην έπικαλούμενοι, έξ βοῶμεν σοι τοιαῦτα.
Χαῖρε, πηγή τῆς άκενώτου χάριτος.
Χαῖρε, τροφή τῶν πιστῶν άδαπάνητος.
Χαῖρε, Άπόστολε τῆς ούράνιας γλυκύτητος.
Χαῖρε, θησαυρέ ὑπερκόσμιας πραότητος.
Χαῖρε, Άναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ή απόδειξις.
Χαῖρε, σκολιῶν τῆς ζωῆς η άπόσυρσις.
Χαῖρε, άγαθῶν λογισμῶν ή φανέρωσις.
Χαῖρε, σαρκικών πειρασμῶν ή φανέρωσις.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Ζηλωτής θεόθρων, Ιούδα άνεδείχθης, καί του Κυρίου έκκομίσω τήν χάριν καταστήσας ὑγιῆ
τον έκ τῆς λέπρας πληγέντα ἡγεμόνα τῶν Αὑγάρων, μεγάλως έφημίσθης, ὅθεν ήμεῖς ένθυμούμενοι τῶν θαυμασίων σου ψάλλομεν,
Άλληλούϊα

Ηλίου λαμπρότητα ενδυθείς, Θαδδαῖε Ἅγιε, τούς πάντας φωτισμού ἐνέπλησας, καί καταστήσας τοῖς ἔθνεσι πίστην σταθεράν καί βεβαίαν, διό καί ἡμεῖς, τῶν θείων διδαγμάτων σου μετέχοντες βοῶμεν σοι τοιαῦτα.

Χαῖρε, σκεῦος χαρισμάτων τῶν οὑρανίων μονῶν.
Χαῖρε, ράβδος δυναστεύσασα τόν δόλιον έχθρόν.
Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν πεπτωκότων ἀρχόντων.
Χαῖρε, κατάστασις τῶν ἀναισχύντων δαιμόνων.
Χαῖρε, τῆς ἑν Χριστῶ πολιτείας κραταιά προστασία.
Χαῖρε, ὁ δείκτης τῶν πιστῶν καί ψυχῆς σωτηρίας.
Χαῖρε, τό εὕοσμον και ζωηφόρον φυτόν.
Χαῖρε, ἡδύοσμον ἄνθος τῆς εὐτυχίας ἡμῶν.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Θείω φωτί τήν οἰκουμένην καταλάμπρυνας ὡς ἀθλοφόρος Ἅγιε, Τάς βασάνους τού μαρτυρίου ὑπομείνας εὐθαρῶς διό καί Θαδδαῖος έκλήθης τῶ κόσμω ὅθεν ἅπαντες τήν σήν μνήμην ἐπικαλούμενεοι βοῶμεν.
Άλληλούϊα

Ίλεως γενού και μεσίτης, Θαδδαίε Ἁγιε, τῶ Δεσπότη Χριστῶ, ὡς εὑρων χάριν παρ’ Αὑτοῦ. Σε γάρ, θερμόν ἀντιλήπτορα και προστάτην ἐχομεν, εἱς τάς τοῦ βίου ἡμῶν συμφοράς, ὁθεν ἐπικαλούμενοι τήν μεσιτείαν σου, δαψιλῶς λαμβάνομεν τό δώρημα και ἀξίως βοῶμεν τοιαῦτα.

Χαῖρε, τροφή τῶν πενήτων ἑν πνεύματι.
Χαῖρε, πιστῶν ἡ σοφία ἑν δόγματι.
Χαῖρε, πηγή τῶν διψώντων ἀστείρευτος.
Χαῖρε, βολή τῶν δαιμόνων άλάθητος.
Χαῖρε, ἇσμα τῆς οὐρανίου χορωδίας.
Χαῖρε, ἡ σύνθεση ἀγγελικῆς ψαλμωδίας.
Χαῖρε, ἄνθος μυρίπνοον τοῦ οὐρανίου λειμῶνος.
Χαῖρε, ἀκήρατον φῶς τοῦ άποστάτου αἰῶνος.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Κατά κράτος νικήσας τῶν εἰδώλων τήν πλάνην, και τήν ὀρθήν Πίστην στερεώσας, ἱαμάτων τάς δωρεάς πλουσίως παρέσχες ὁθεν ήμεῖς ἐνθυμούμενοι τάς δωρεάς σου, Θαδδαῖε Ἅγιε συνανυμνούμεν διά Σοῦ τῶ Κυρίω ψάλλοντες.
Άλληλούϊα

Λάμπρυνε τάς ὀδούς μας, Θεάδελφε Θαδδαῖε, διά τοῦ ἀπροσίτου φωτός τάς ἐκλάμψεις,
καί στήριξον τοῦ άδυνάτου τῆ πίστει, ὅτι σύ εἵ βοηθός και προστάτης, ὅθεν ἡμεῖς, ἐκ τῶν δεσμῶν τῆς ἁμαρτίας διασωθέντες, ἐνθυμούμενοι το ὑμέτερον καταθύμιον βοῶμεν προς Σε τοιαῦτα.
Χαῖρε, το κάτοπτρον τῆς παραδείσου τρυφῆς.
Χαῖρε, ὁ διάδρομος τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Χαῖρε, τῶν συμφορῶν τοῦ βίου ὀ άκοίμητος εὑεργέτης.
Χαῖρε, τῆς καρδιακῆς προσευχῆς ὁ ἱλαρός καταθέτης.
Χαῖρε, τῶν πειρασμῶν ἡμῶν ὁ διάπυρος καταπέλτης.
Χαῖρε, στον κολασμόν τῶν παθῶν, ὁ ἁληθής ὑπηρέτης.
Χαῖρε, ὁ τῶν εἰδώλων την ρίζαν εὑθαρσώς ἀποκόψας.
Χαῖρε, ὁ τῶν πιστῶν Χριστιανῶν την ζωήν ἀναδείξας.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Μέγας εἵ καί θαυμαστός, Ἁγιε Ἰούδα Θαδδαίε, χαλεπῶν δέ νοσημάτων ὡς ἰατρός κατηξιώθης,
καί πολλούς τῆ πίστει προσήνεγκας, ὁθεν ἡμεῖς ἐνθυμούμενοι τάς δωρεάς σου, συνευφραινόμενοι ἀλλήλοις, ψάλλομεν ἀσμένως.
Άλληλούϊα
Νόμον θεῖον διετράνωσας Θαδδαῖε Ἅγιε παραλαβών ἐκ τοῦ Δικαίου τήν χάριν τηρήσας δε τάς ἐντολάς τοῦ Ἅνακτα Χριστοῦ, πάσας τάς εκφάνσεις θεοπνεύστως ἐφανέρωσας, διό καί ἡμεῖς, έν συγκινήσει ἀνυμνοῦμεν προς Σε τοιαῦτα.

Χαῖρε, παράκλησις τῶν ἐν πόνω πενθούντων.
Χαῖρε, ἀνάκλησις τῶν ἐν θλίψει πασχόντων.
Χαῖρε, τάς φαλάγγας τῶν δαιμόνων τροπούμενος.
Χαῖρε, τοῖς ὕμνοις τῶν αγγέλων ποθούμενος.
Χαῖρε, ἡ ζῶσα τῆς σωτηρίας ἀπόδειξις.
Χαῖρε, στην τρυφή τοῦ παραδείσου ἡ ἀπόλαυσις.
Χαῖρε, τό εὕοσμον ρόδον, τῶν εὐσεβῶν εὐωδία.
Χαῖρε, βράχος ὁ στερρός καί τῶν πιστῶν βακτηρία.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Ξενωθείς τῶν παθῶν, Θεάδελφε Ἅγιε, ἀνιάτων νοσημάτων ἔλυσας τήν ἰσχύν, καί πολλούς τῆ πίστει ἐτράνωσας, διό καί προστάτην κραταιόν ἐκ Κυρίου κατέχομεν, αεί δέ άναβλύζων ἰάματα τοῖς ἐκβοῶσι.
Άλληλούϊα
Οὐδείς προστρέχων έν πίστει ἐπί σέ, Θαδδαῖε Ἅγιε, κατησχυμμένος ἐκπορεύεται. ἀλλ’ αἰτεῖται χάριν
καί λαμβάνει πλουσίως τό δώρημα, διό ἄπαντες την σήν χάριν ἐγνωκότες γηθοσύνως βοῶμεν τοιαῦτα.

Χαῖρε, Θεάδελφε Ἅγιε τοῦ Παντάμακτος Χριστοῦ.
Χαῖρε, θρῆνε ἀφόρητε τοῦ άντιπάλου ἐχθρού.
Χαῖρε, τοῦ Θεοῦ καί Λόγου ἰερομύστης.
Χαῖρε, ἰαμάτων ἰατρός καί τῶν θλίψεων ρύστης.
Χαῖρε, ὄτι ἐφάνης μαθητής τοῦ Χριστοῦ θεοφόρος.
Χαῖρε, ὄτι ἐδείχθης τοῖς πιστοίς ἀσφαλής θεηγόρος.
Χαῖρε, τῶν θλιβομένων ἡ θεία παράκλησις.
Χαῖρε, τῶν ἀσθενούντων ἠ ταχεῖα ἀναρρωσις.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Πιστόν φίλον καί εὐχέτην τῶ Κυρίω, ἐπί σε εὔρημεν, ἀκολουθοῦντες τάς συμβουλάς σου, Θαδδαῖε Θεάδελφε, συναποδέκτες τῆς σῆς χάριτος ἀξιωθήμεν, διό καί ἡμεῖς ἐνθυμούμενοι τῆ σῆ χορηγία δοξαστικώς βοῶμεν.
Άλληλούϊα

Ρύστης τῶν ἠμετέρων παθημάτων ταῖς σαῖς πρευσβείες ἐγκολπούμεθα Χάριν ἥν δαψιλῶς προς ἡμᾶς προσεκόμισας Θαδδαῖε τρισένδοξε, διό καί ἡμεῖς τῶν Θαυμασίων σου ἐμφορύμενοι ἄδομεν ἀπαύστως τοιαῦτα.

Χαῖρε, θείας χρηστότητος ὁ διάπυρος εὐχέτης.
Χαῖρε, ἀσπίς δαιμόνων καί πυρσίφορος προπέτης.
Χαῖρε, θησαυρέ τῶν πενήτων άκατάτμητε.
Χαῖρε, μύστης ἐνθεότατος διδαχῶν χαροποιῶν.
Χαῖρε, τῆς σωτηρίας μας πολυτίμητος θαμών.
Χαῖρε, τῆς μετανοίας μας χρυσοπρασινος λειμών.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε
Σε ἔχομεν θερμόν ἀντιλήπτορα, Θαδδαῖε Ἅγιε, καί τον Θεοπρεπῆ βίον σου εὐλαβούμεθα, γευσάμενοι δέ τῆς πικρίας Σου τὄνομα, συμμεριζόμεθα τῶν δακρύων σου, διό πάντες ὀμοθυμαδόν ἐκβοῶμεν.
Άλληλούϊα

Το δυσεπώνυμον τῆς προδοσίας ὄνομα, Θεία χάριτι εἰς δόξαν μετέτρεψες καί εὐλογία διά σοῦ Θαδδαῖε Ἅγιε, έκαρπώθημεν ἄπαντες, διό καί ἡμεῖς έκπλυθέντες τοῦ ἄγους, έκβοῶμεν προς σε τοιαῦτα.


Χαῖρε, άνέκηστων βλαβῶν ὁ ἐμπρακτος λύτης.
Χαῖρε, τῆς τῶν παθῶν ψυχῆς ἐνθεότατος ρύστης.
Χαῖρε, τοῦ γένους Ἰούδα συνεπώνυμον κάλεσμα.
Χαῖρε, τῆς ρίζας τοῦ Χριστοῦ εὐκλεέστατον χάρισμα.
Χαῖρε, τῶν ἀπελπισμένων ἀνθρώπων ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, τῶν ἀσθενούντων τῆ πίστει ἡ πύρωσις.
Χαῖρε, τῶν Αποστόλων τιμιώτατον μέλος.
Χαῖρε, κατά τῶν δαιμόνων πυρσίφορον βέλος.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.


Ὑστάτη ἐλπἰδα καί βακτήρια, διά σοῦ ἀξιώθημεν, καί ὄτε καταιγίς βασάνων τον βίον ἡμῶν χειμάζει, πρός σε καταφεύγομεν Θαδδαῖε τρισόλβιε, καί διά τῆς ὑμετέρας παρρρησίας τῶ Κυρίω,
τό δώρημα λαμβάνομεν, διό καί ἡμεῖς ἁξίως βοῶμεν.
Άλληλούϊα

Φῶς ἐκ τοῦ ἀπροσἰτου φωτός ἔλαβες, Θαδδαῖε Ἅγιε, καί τῆς ἀπιστίας τό σκότος διεσκόρπισες,
ὄθεν τήν ἀχλύν τῶν ειδώλων, διό καί ἡμεῖς πλησθέντες φωτισμού βοῶμεν πρός σέ τοιαῦτα.

Χαῖρε, τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ εἰκών ἀγαθότητος.
Χαῖρε, ὑπόδειγμα θεῖον καί πηγή ἱλαρότητος.
Χαῖρε, ο ποδογέτης τῶν παθῶν τῆς κακίας.
Χαῖρε, ὁ θεηλάτης κήρυκας ὑπερρκόσμιας σοφίας.
Χαῖρε, εἰς τοῦ Χριστοῦ βῆμα προσφιλής παρησία.
Χαῖρε, σκέπη τῶν θλιβομένων καί πτωχῶν προστασία..
Χαῖρε, τῆς Ὀρθοδοξίας πίστεως τό ἀκλόνητο θεμέλιο.
Χαῖρε, δαιμόνων ὁ φόβος καί πυρίλατον φραγγέλιον.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Χαίροις ὁ ποταμός τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἀεί πλήρης τῶν «ὑδάτων τῆς χάριτος, σοφίαν κατηξιώθης καί τῶν δογμάτων ἀνάδοχος, πάνσεπτε Θαδδαῖε μοι, διό ὡς Ἅγιος φωστήρ ἐφανερώθης, διά τήν ἡμετέραν σωτηρία καί ἡμεῖς εὐφραινόμενοι ψάλλομεν.
Άλληλούϊα

Ψάλλοντες περιτέχνως ἐξοδίοις σοι ὕμνοις, τό σόν σκῆνος ἐν δόξη ἐτάφη, ἐπελθόντες γάρ
οἱ πιστοί προς τήν Θεόν έκδημίαν σου, τῶν ἰαμάτων την χάριν έγεύθημεν Θαδδαῖε καί Θεάδελφε, διό καί ἡμεῖς εὐλαβούμενοι τήν σήν μνήμην, ἐν εὐσεβεία, βοῶμεν σοι τοιαῦτα.

Χαῖρε, τῶν παθῶν ὁ ἐκτέμνων τήν ἅκανθον.
Χαῖρε, τῶν ψυχῶν ὁ καθαίρων τήν ἅρουραν.
Χαῖρε, φωτός Τρισηλίου δοχεῖον εὐάρεστον
Χαῖρε, ἀκαμάτου ἐργάτη θρόνειον θεάρεστον.
Χαῖρε, τεῖχος συμπαγέστατον τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν.
Χαῖρε, ἅνθος εύωδέστατον καί χαρισμάτων μυστικῶν.
Χαῖρε, τοῦ ἀθανάτου φρέατος ἡ ὁλόδροσος πηγῆ.
Χαῖρε, τῶν ἁγίων καύχημα καί ἀγγέλων ἐορτή.
Χαῖρε, Θαδδαίε τρισμακάριε.

Ω Θαδδαῖε Ἰούδα, Θεάδελφε Κυρίου, θαυμάτων περιφάνων πλημμύρις, τάς δεήσεις ἡμῶν δέξου ἁεί, καί δίδου τοῖς πᾶσι, πταισμάτων τήν ἄφεσιν, παθημάτων τήν ἴαση, ταῖς σαῖς πρεσβείαις,
διό καί ἡμεῖς άδιαλείπτως τιμῶντες τήν μνήμη σου ψάλλομεν ὀμοφώνως
Άλληλούϊα