Ο κ. Γιώργος Ρ. έπαθε το εξής.
Μικρό παιδάκι, βρέθηκε με τους γονείς και την γιαγιά του στο μοναστήρι της Παναγίας. Η γιαγιά του στην έξω αυλή συζητούσε. Αυτός της ξεφεύγει και ανεβαίνει μόνος του στον γυναικωνίτη της εκκλησίας. Η γιαγιά του στην έξω αυλή συζητούσε.
Η Σοφία ακούει την συζήτηση αλλά δεν επεμβαίνει. Τα αφήνει στην Παναγία. Και να η συνέχεια. Ξεκαρφώθηκε το ξύλινο κάγκελο στον γυναικωνίτη και ο μικρός Γιώργος κάπως γλίστρησε και πέφτει κατακέφαλα στις πλάκες της εκκλησίας.
Το αίμα από το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια του μικρού τρέχει, και μέσα στην φασαρία μαζεύεται ο κόσμος.
Έρχεται και η γιαγιά, που αρχίζει να επικαλείται την Παναγία. Η Σοφία όμως λέει:
«Το παιδίν τι δεν κέχει, η Παναΐα έσωσεν ατό (= Το παιδί δεν έχει τίποτε, το έσωσε η Παναγία)».
Οι άλλοι όμως το αρπάζουν και τρέχουν στην Πτολεμαΐδα, στο νοσοκομείο. Εκεί ο γιατρός ράβει το τραύμα και κάνουν ακτινογραφία. Τα πάντα βαίνουν καλώς, χωρίς κανένα κίνδυνο. Θαύμα της Παναγίας είπαν όλοι και επιβεβαιώθηκαν τα λόγια της Σοφίας.
Η γιαγιά, μετά από αυτά ξαναπαίρνει τον μικρό, και πηγαίνουν στην Παναγία, για να ομολογήσουν το θαύμα και να φιλήσουν μαζί με τον μικρό το χέρι της. Ο μικρός τότε διηγήθηκε τι του συνέβη.
«Όταν έπεφτα, με κρατούσε μια κυρία στον αέρα και δεν πόνεσα πολύ πέφτοντας».
Ο Γιώργος ζει, μεγάλος πλέον, στην Πτολεμαΐδα και θυμάται ακόμα τα λόγια της Σοφίας, έχοντας και την ουλή από τα παλαιά τραύματα.
Σοφία η Ασκήτισσα της Παναγίας
Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας
2014, σελ. 166-167.
Μικρό παιδάκι, βρέθηκε με τους γονείς και την γιαγιά του στο μοναστήρι της Παναγίας. Η γιαγιά του στην έξω αυλή συζητούσε. Αυτός της ξεφεύγει και ανεβαίνει μόνος του στον γυναικωνίτη της εκκλησίας. Η γιαγιά του στην έξω αυλή συζητούσε.
Η Σοφία ακούει την συζήτηση αλλά δεν επεμβαίνει. Τα αφήνει στην Παναγία. Και να η συνέχεια. Ξεκαρφώθηκε το ξύλινο κάγκελο στον γυναικωνίτη και ο μικρός Γιώργος κάπως γλίστρησε και πέφτει κατακέφαλα στις πλάκες της εκκλησίας.
Το αίμα από το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια του μικρού τρέχει, και μέσα στην φασαρία μαζεύεται ο κόσμος.
Έρχεται και η γιαγιά, που αρχίζει να επικαλείται την Παναγία. Η Σοφία όμως λέει:
«Το παιδίν τι δεν κέχει, η Παναΐα έσωσεν ατό (= Το παιδί δεν έχει τίποτε, το έσωσε η Παναγία)».
Οι άλλοι όμως το αρπάζουν και τρέχουν στην Πτολεμαΐδα, στο νοσοκομείο. Εκεί ο γιατρός ράβει το τραύμα και κάνουν ακτινογραφία. Τα πάντα βαίνουν καλώς, χωρίς κανένα κίνδυνο. Θαύμα της Παναγίας είπαν όλοι και επιβεβαιώθηκαν τα λόγια της Σοφίας.
Η γιαγιά, μετά από αυτά ξαναπαίρνει τον μικρό, και πηγαίνουν στην Παναγία, για να ομολογήσουν το θαύμα και να φιλήσουν μαζί με τον μικρό το χέρι της. Ο μικρός τότε διηγήθηκε τι του συνέβη.
«Όταν έπεφτα, με κρατούσε μια κυρία στον αέρα και δεν πόνεσα πολύ πέφτοντας».
Ο Γιώργος ζει, μεγάλος πλέον, στην Πτολεμαΐδα και θυμάται ακόμα τα λόγια της Σοφίας, έχοντας και την ουλή από τα παλαιά τραύματα.
Σοφία η Ασκήτισσα της Παναγίας
Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας
2014, σελ. 166-167.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.