Friday, November 30, 2018

Ο Θεός μας έδωσε δύο αυτιά και ένα στόμα, περισσότερο να ακούμε και λιγότερο να μιλάμε! ( Γέροντας Μωϋσής Αγιορείτης )


Δεν χρειάζεται συνέχεια να μιλάμε. Ο κόσμος κουράστηκε από τα πολλά, τα παχιά, τα αδιαφανή, τα υποκριτικά, τα ξύλινα λόγια!
Οι άλλοι δεν βρίσκονται πάντοτε πλάϊ μας για να μας ακούνε, αλλά και για να τους ακούμε.
Λέει ένας σοφός: 
«Ο Θεός μας έδωσε δύο αυτιά και ένα στόμα, περισσότερο να ακούμε και λιγότερο να μιλάμε!»
Εμείς κυκλοφορούμε σαν να έχουμε δέκα στόματα και κανένα αυτί!

Γέροντας Μωϋσής Αγιορείτης

Thursday, November 22, 2018

Και οι τρεις κόρες μου δεν μπορούσαν να κάνουν παιδί.( θαύματα της Παναγίας )


26-4-1999, Λονδίνο

Σας στέλνω αυτό το γράμμα για να σας κάνω γνωστά τα θαύματα της Παναγίας μας, που έγιναν με την κορδέλα της Αγίας Ζώνης.

Έχω τρεις κόρες που είχαν και οι τρεις πρόβλημα να κάνουν παιδί. Οι δύο πρώτες έχασαν το πρώτο παιδί τους στην αρχή της εγκυμοσύνης τους και μετά παρουσιάστηκαν προβλήματα. Στην τρίτη ο γιατρός είπε, ότι ήταν δύσκολο να κάνει παιδί.

Στις προσευχές μου όμως έτρεχε η Παναγία μας και με την βοήθειά της μας έστειλε τον π. Σ, τον πνευματικό μου, που μας προμήθευσε τις κορδέλες της Παναγίας. Οι κόρες μου τις φόρεσαν και απόκτησε η κάθε μία από ένα χαριτωμένο αγοράκι.

Επίσης έδωσα την κορδέλα σε μια κοπέλα, που δεν έκανε παιδιά, και τώρα έχει ένα αγοράκι, μετά από επτά εγκυμοσύνες.

Μια γνωστή μας ήλθε από την Κύπρο, γιατί είχε καρκίνο στο στήθος. Έκανε δύο εγχειρήσεις και με την βοήθεια της Ζώνης της Παναγίας μας έγινε καλά.

Το επόμενο θαύμα έγινε στην Αντρούλα. Αυτή μετά από 25 χρόνια γάμου έμεινε έγκυος στα 44 της χρόνια. Η εγκυμοσύνη της όμως παρουσίασε μεγάλα προβλήματα. Είχε 4 όγκους που εμπόδιζαν το έμβρυο να αναπτυχθεί.

Της έδωσα την κορδέλα με την εντολή του πνευματικού μου. Οι όγκοι παραμέρισαν και έτσι έδωσαν τόπο στο έμβρυο να μεγαλώνει. Τώρα έχει ένα αγοράκι 8 μηνών.

Βλέπω ότι με τα θαύματα αυτά σταθεροποιείται η πίστη μας, γιατί πολλοί λένε ότι στην εποχή μας δεν γίνονται θαύματα. Πρέπει να σας ομολογήσω ότι, πριν να δώσω την κορδέλα, συμβουλεύω ότι πρέπει να προηγηθεί εξομολόγηση, που είναι δείγμα ταπείνωσης και προετοιμασίας.

Διατελώ μετά μεγάλης ευλαβείας

Από Το Βιβλίο «Θαύματα Της Αγίας Ζώνης», Έκδοσης Της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.
http://www.pemptousia.gr

Friday, November 16, 2018

Μία πανέξυπνη Αεροσυνοδός

Related image 
Ένας πενηντάρης μουσουλμάνος φτάνει στο αεροπορικό του κάθισμα σε μία κατάμεστη πτήση. Αμέσως άρχισε να διαμαρτύρεται ότι δεν ήθελε το κάθισμα. Το κάθισμα του ήταν δίπλα σε μια ηλικιωμένη λευκή γυναίκα που διάβαζε την Βίβλο.

Αηδιασμένος ο μουσουλμάνος κάλεσε αμέσως την αεροσυνοδό και απαίτησε μια νέα θέση.

Ο μουσουλμάνος της είπε: «Δεν μπορώ να κάθομαι εδώ δίπλα σε αυτή την άπιστη.»

Η αεροσυνοδός του είπε: «Επιτρέψτε μου να δω αν μπορώ να βρω ένα άλλο κάθισμα.» Μετά τον έλεγχο, η αεροσυνοδός επέστρεψε και δήλωσε: «Δεν υπάρχουν άλλα καθίσματα στην οικονομική θέση , αλλά θα ελέγξω με τον κυβερνήτη για να δούμε αν υπάρχει κάτι στην πρώτη θέση.» Περίπου 10 λεπτά πέρασαν και η αεροσυνοδός επέστρεψε και δήλωσε:

«Ο κυβερνήτης επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν άλλα καθίσματα στην οικονομική θέση , αλλά υπάρχει ένα κάθισμα στην πρώτη θέση.

Είναι πολιτική της εταιρείας μας να μην μετακινούμε ένα άτομο από την οικονομική θέση στην πρώτη θέση , αλλά επειδή πρόκειται για κάποιο είδος του σκανδαλώδους καταστάσεως να αναγκάζετε ένα άτομο να καθίσει δίπλα σε ένα δυσάρεστο πρόσωπο, ο κυβερνήτης συμφώνησε να γίνει μία μετάβαση στην πρώτη θέση. «

Πριν ο οργισμένος μουσουλμάνος προλάβει να πει κάτι, η αεροσυνοδός έκανε νόημα να στην ηλικιωμένη γυναίκα και της είπε:

«Γι ‘αυτό, κυρία μου, αν έχετε την ευγενική καλοσύνη να πάρετε τα προσωπικά σας αντικείμενα και να μετακινηθείτε στην άνεση της πρώτης θέσης, διότι ο κυβερνήτης μας δεν θέλει να κάθεστε δίπλα σε ένα δυσάρεστο πρόσωπο ».

Οι επιβάτες στα καθίσματα γύρω άρχισαν να χειροκροτούν ενώ κάποιοι επευφημούσαν.

Υ.Γ. Η ιστορία είναι αληθινή και έγινε στην Αμερική.

Σχόλιο: Επιτέλους κάποια θετικά έστω και αμυδρά σημάδια ανάκαμψης Χριστιανικού φρονήματος του Δυτικού κόσμου.
https://national-pride.org

Saturday, November 10, 2018

O Άγιος Παΐσιος και η Παναγία



Ο Γέροντας είδες στον ύπνο του ότι θα πήγαινε μακρινό ταξίδι και ετοίμασε τα χαρτιά του. Ήταν και άλλοι άνθρωποι και ετοίμαζαν και αυτοί τα δικά τους.
Παρουσιάστηκε τότε μια ωραία, μεγαλοπρεπής γυναίκα, ντυμένη στα χρυσά. Του πήρε τα χαρτιά, τα έβαλε στον κόρφο της και του είπε ότι αυτή θα τα τακτοποιήσει αλλά ακόμη δεν είναι καιρός να φύγη, είναι νωρίς. Προηγουμένως ο Γέροντας είχε προσευχηθεί: «Παναγιά μου, το διαβατήριο και τα χαρτιά μου δεν είναι έτοιμα», με συναίσθηση ότι είναι ανέτοιμος να αναχωρήσει για την άλλη ζωή.

Όταν ύστερα από λίγο καιρό πήγε στα Ιεροσόλυμα, στη Γεσθημανή, με έκπληξη που διαπίστωσαν και οι συνοδοί του, αντίκρυσε στο πρόσωπο της εικόνας της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας την «Κυρία» που είχε δει στο όνειρο του. Έτσι συνειδητοποίησε ότι Αυτή που του παρουσιάστηκε ήταν η Παναγία και το μεγάλο ταξίδι ήταν η αναχώρηση απ΄ αυτήν την ζωή, αλλά ακόμη δεν ήταν η ώρα.

Άγιος Παΐσιος

Monday, November 5, 2018

Τον Σταυρό στο λαιμό μας και όχι ματάκια, κερατάκια, μικρούς βούδες.

Δυστυχώς στις μέρες μας ακόμα και στους Εκκλησιαζόμενους, βλέπουμε ότι ελάχιστοι φοράνε τον Σταυρό στον λαιμό τους.

Το σύμβολο της θυσίας και της σωτηρίας αντιμετωπίζεται ως κόσμημα που θα το βάλουμε με το ανάλογο ρούχο και την ανάλογη διάθεση.

Υποθέτω ότι για τους περισσότερους, ιδιαίτερα ο βαπτιστικός σταυρός θα είναι σε κανένα συρτάρι μέσα σε μια πολιτεία από αράχνες και σκόνη, ξεχασμένος.

Αντίθετα, επιλέγουμε όχι απλά κοσμήματα ή σύμβολα αλλά κάτι χειρότερο και φυσικά όχι αθώο: βάζουμε ματάκια, κερατάκια, μικρούς βούδες κλπ.

Επιλέγουμε να φοράμε πχ τον Θεό Γκανέσα (Θεός στην Ινδουιστική θρησκεία με το κεφάλι ελέφαντα), ο Σταυρός είναι ντεμοντέ. Ακόμα και το σημείο του σταυρού με το χέρι πολλά παιδιά δεν τον ξέρουν.

Λογικό, αφού οι γονείς μόλις μπαίνουν στην Εκκλησία κάνουν κάτι σαν μαντολίνο όταν πλησιάσουν να ασπαστούν μια εικόνα και φυσικά λογικό είναι τα παιδιά να ακολουθήσουν το ίδιο παράδειγμα. «Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις» λέει ο σοφός λαός.

Θα πούνε κάποιοι «δεν έχουν σημασία αυτά πάτερ». Λυπάμαι αγαπητοί μου αλλά όλα έχουν σημασία, όλα προσδιορίζουν πίσω τους μια προαίρεση, μια διάθεση, μια πίστη, μια αγάπη ή μια πληγή. Όπως έλεγε και ένας γέροντας «Δεν πειράζει το ένα, δεν βαριέσαι το άλλο» και στο τέλος μαζεύονται πολλά που κάνουν πνευματική ζημιά.

Ντρεπόμαστε να κάνουμε το σταυρό μας μην μας κοροϊδέψουν στο τρένο ή στον δρόμο, ντρεπόμαστε να φορέσουμε τον σταυρό διότι δεν πάει με την τάδε τσάντα ή το τάδε φόρεμα. Αν δεν είμαστε ικανοί να τηρούμε ομολογιακά έστω αυτά, πως θα ομολογήσουμε τα μεγάλα; Δεν ντρεπόμαστε για το παιδί μας, για τον άνθρωπο μας τότε πως ντρεπόμαστε για τον σταυρό;

Φοβόμαστε για τον Χριστό; Ντρεπόμαστε για την πίστη μας; Δηλαδή ο Χριστιανός είναι αυτός που μόνο θα γράψει ομολογιακά άρθρα στο FB ή θα ποστάρει μια φωτογραφία από κάποιο προσκύνημα;

Αλήθεια, όταν είμαστε καλεσμένοι σε ένα τραπέζι και πούνε κάτι για την πίστη και για τον Χριστό τι κάνουμε; Θα κατεβάσουμε το κεφάλι σαν βρεγμένες γάτες ή με χαμόγελο και παρρησία με τον λόγο της διακρίσεως θα ευωδιάσουμε τον κόσμο με λόγο Θεού;

Αν έρθει εκείνη η ευλογημένη ημέρα όπως έλεγε και η Αγία Ματρώνα και μας πούνε να διαλέξουμε τον Χριστό ή το ψωμί τι θα κάνουμε;

Αν δεν μπορώ να κάνω το σημείο του Σταυρού περνώντας από μια εκκλησία, πως θα σταυρωθώ για τον άλλον; Όταν δεν αντέχω ακόμα και αυτό το τόσο μικρό και μάλιστα αν θα κάνω τον σταυρό μου θα ελέγχω πρώτα μην με βλέπει κάποιος και με κοροϊδέψει; Ο Σταυρός είναι ένας δρόμος ζωής, η έναρξη του δρόμου άρχισε την ημέρα της βαπτίσεως μας. Είναι ένας δρόμος όχι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά με αγκάθια στο τέλος όμως καταλήγει στο λιμάνι της Βασιλείας των Ουρανών.

Αγαπητοί μου ο Σταυρός είναι για εμάς καύχημα όπως το λέει και ο Απόστολος των εθνών Παύλος : ««Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω» (Γαλ. 6,14) (Όσο για μένα δε θέλω άλλη αφορμή για καύχηση εκτός από τον σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον σταυρό που πάνω του πέθανε ο κόσμος για μένα κι εγώ για τον κόσμο)».

Να φοράμε τον Σταυρό μας, να κάνουμε τον Σταυρό μας, να σταυρωνόμαστε για τους άλλους και να τιμούμε τον Εσταυρωμένο, τον εραστή του σύμπαντος κόσμου.

Πάτερ Σπυρίδων Σκουτής