Χαιρετισμοί εις τον Οσιον κ Θεοφόρον Πατέρα ημών Δαβίδ τον Εν Θεσσαλονίκη

Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.
Τον εν φυτώ αμυγδαλής οσίως λάμψαντα, και εν ασκήσει ώσπερ άγγελον βιώσαντα, μακαρίσωμεν προφρόνως Δαβίδ τον θείον˙ εν Οσίοις γαρ εδείχθης θεοδόξαστος, και λαμπρόν Θεσσαλονίκης εγκαλλώπισμα, τούτω λέγοντες, χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Άγγελος εν ασκήσει, αληθώς ανεδείχθης, Δαβίδ θεομακάριστε Πάτερ, (εκ γ’) και την αγγελικήν σου ζωήν, θαυμάτων κατεκόσμησας δυνάμεσι˙ διο σου την λαμπρότητα, αγόμενοι βοώμεν πόθω˙
Χαίρε δι’ ου ο Χριστός υμνείται
Χαίρε δι’ ου εχθρός σοβείται
Χαίρε της πτωχείας του Λόγου θησαύρισμα
Χαίρε της ευκλείας της άνω διάγραμμα
Χαίρε ύψος αγαπήσεως προς Θεόν περιφανές
Χαίρε βάθος ταπεινώσεως εν ασκήσει ευκλεές
Χαίρε ότι Κυρίω εκ παιδός ανετέθης
Χαίρε ότι γηΐνων θεοφρόνως απέστης
Χαίρε λαμπτήρ της θείας ασκήσεως
Χαίρε φωστήρ πλουσίας φρονήσεως
Χαίρε δι’ ου οι πιστοί φωταυγούνται
Χαίρε δι’ ου προς Θεόν οδηγούνται˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Βλέμμα το της ψυχής σου, ανατείνων Κυρίω ηγάπησας αυτόν ολοψύχως, και χαίρειν τοις εν κόσμω ειπών, ασκητικώς αυτώ ηκολούθησας, Δαβίδ θεόφρον Όσιε, ώ και επόμενος εβόας˙
Αλληλούϊα.

Γνώμη Πάτερ ευθεία, εν Μονή τη αγία, προσήλθες των Αγίων Μαρτύρων, Θεοδώρου και Μερκουρίου, και μιμητής αυτών θείος εχρημάτισας, αναιμάκτως εναθλών, ο παρ’ ημών ακούων ταύτα˙
Χαίρε πλουτών αγγέλων τον ζήλον
Χαίρε πιστών εκκαίων τον φίλτρον
Χαίρε πολιτείας σεμνής υποτύπωσις
Χαίρε εγκρατείας συντόνου επίδοσις
Χαίρε νους ο ενθεώτατος πλήρης θείου φωτισμού
Χαίρε τύπος θεοτύπωτος βίου του ασκητικού
Χαίρε ότι μακρύνεις σχέσεως σφαλλομένης
Χαίρε ότι ηνώθης εν Χριστώ ω και έζης
Χαίρε σαρκός νεκρώσας το φρόνημα
Χαίρε νοός θεώσας τον έρωτα
Χαίρε ηθών γεωργός ουρανίων
Χαίρε καλών κοινωνός θεοβρύτων˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Δύναμιν θείαν Πάτερ, εκ Γραφών των Αγίων, λαμβάνων καθ’ εκάστην ημέραν, τοις έμπροσθεν εχώρεις αεί, των όπισθεν επιλανθανόμενος, και ένθους Δαβίδ γεγονώς, εβόας τω σε ενδυναμούντι˙
Αλληλούϊα.

Έρωτι των κρειττόνων, των Αγίων τας πράξεις, θαυμάζων θεολήπτω καρδία, τούτων εν δυνάμει θεϊκή, τας προς Θεόν αναβάσεις εκάστοτε, εζήλους Πάτερ Όσιε, τους πάντας συγκινών βοάν σοι˙
Χαίρει ο άσαρκος εν ασκήσει
Χαίρε ο ένθεος εν φρονήσει
Χαίρε θεοφόρος ανήρ και θεόληπτος
Χαίρε κλήμα ευφορώτατον της αμπέλου της ζωής
Χαίρε βότρυς ο γλυκύτατος χάριτος ασκητικής
Χαίρε ότι επλήσθης επιπνοίας αγίας
Χαίρε ότι ερρύσθης της υλώδους εννοίας
Χαίρε φωτός αΰλου κειμήλιον
Χαίρε ημών το μέγα προσφύγιον
Χαίρε λειμών απαθείας ευώδης
Χαίρε φυτόν υπερκοσμίου δόξης˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Ζηλωτής ανεδείχθης, Στυλιτών των Οσίων, Δαβίδ φλεχθείς τη θεία αγάπη˙ ένθεν εν αμυγδαλής φυτώ, ανήλθες και ως ασώματος Όσιε, εβίους υπέρ άνθρωπον, εν ησυχία Θεώ ψάλλων˙
Αλληλούϊα.

Ήνθησας ώσπερ φοίνιξ, μυστικώς θεοφόρε, του Πνεύματος καρπούς τους αφθάρτους, ως φησί Δαβίδ ο Ψαλμωδός, επί της αμυγδαλέας ιστάμενος, δι’ ων εκτρέφεις άπαντας, τους εκβοώντάς σοι τοιαύτα˙
Χαίρε, το δένδρον της αφθαρσίας
Χαίρε αδάμας της καρτερίας
Χαίρε ο εκπλήξας βροτών την διάνοιαν
Χαίρε ο αισχύνας εχθρών την απόνοιαν
Χαίρε φοίνιξ ο κατάκαρπος αρετών ασκητικών
Χαίρε πλούτος ο πολύτιμος δωρεών πνευματικών
Χαίρε καθηγνισμένον Παρακλήτου δοχείον
Χαίρε ηγιασμένον χαρισμάτων ταμείον
Χαίρε ζωής αΰλου το έσοπτρον
Χαίρε χαράς μελλούσης προοίμιον
Χαίρε Δαβίδ Μοναζόντων το κλέος
Χαίρε ημών θεοδώρητον εύχος˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Θεωρίαις ταις άνω, εντρυφών, θεοφόρε, ως άγγελος τω δένδρω ωράσο, και ως ουδέν ηγού θεία στοργή, των ανέμων και του ψύχους την κάκωσιν, θαλπόμενος τω Πνεύματι, και ψάλλων τη Τριάδι˙
Αλληλούϊα.

Ίσχυσας θεοφόρε, εν τρισίν όλοις χρόνοις, ροπή τη σοι δοθείση θεόθεν, φύσεως την βίαν ενεγκείν, επί του δένδρου αθλών ως ασώματος˙ διο την καρτερίαν σου, θαυμάζοντες σοι εκβοώμεν˙
Χαίρε ο πλήρης πυρός του θείου
Χαίρε ο μύστης βίου αγίου
Χαίρε των Αγγέλων εν πάσιν εφάμιλλος
Χαίρε των Οσίων της δόξης συνάριθμος
Χαίρε ότι ως ασώματος ηγωνίσω επί γης
Χαίρε ότι δόξης κρείττονος έτυχες εν ουρανοίς
Χαίρε Θεσσαλονίκης θεοβράβευτον γέρας
Χαίρε της Εκκλησίας θεοφώτιστον σέλας
Χαίρε Χριστού ποθήσας την νέκρωσιν
Χαίρε αυτού πλουτήσας την έλλαμψιν
Χαίρε λαμπρώς κοινωνών των αρρήτων
Χαίρε τρυφών εν χαρά των αΰλων˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Κατελθών εκ του δένδρου, δι’ ομφής ουρανίου, Αγγέλου επιστάντός σοι θείου, εν κέλλη Πάτερ σαυτόν μικρά έκλεισας Θεώ αεί αναγόμενος, και τα άνω μυούμενος, και τη Τριάδι έθνους ψάλλων˙
Αλληλούϊα.

Λάμψας εν τη ασκήσει, ώσπερ ήλιος Πάτερ, λαμπρύνεις ευσεβών τας καρδίας˙ διο Θεσσαλονίκη εν σοι, χορεύουσα γεραίρει τους αγώνάς σου, Δαβίδ αειμακάριστε, και πόθω σοι εκβοά ταύτα˙
Χαίρε φωστήρ αδύτου φέγγους
Χαίρε δοτήρ ενθέου σθένους
Χαίρε της οσίας ζωής ο διδάσκαλος
Χαίρε ο εν λόγω και πράξει ισάγγελος
Χαίρε άστρον ουρανόφωτον αίγλης της θεαρχικής
Χαίρε άρμα θεοκίνητον δόξης της Τριαδικής
Χαίρε φωταγωγία των εν σκότει κειμένων
Χαίρε παραμυθία των δεινώς θλιβομένων
Χαίρε ψυχών ο τέμνων την αύλακα
Χαίρε παθών εκτίλλων την άκανθαν
Χαίρε πολλούς προς μετάνοιαν άγων
Χαίρε ψυχάς τω Κυρίω προσάγων˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Μένων εγκεκλεισμένος, και Θεώ συνημμένος, απαύστοις προσευχαίς θεοφόρε, επλήσθης ενθέων δωρεών, και των θαυμάτων εδέξω την δύναμιν, δαίμονας αεί διώκων, και θεραπεύων τους βοώντας˙
Αλληλούϊα.

Νεανίας τις πάσχων, επηρεία δαιμόνων, προσήλθέ σοι πιστώς ανακράζων˙ Ίασαί με ώ Χριστού μιμητά˙ και ευθύς της χάριτος ετρύφησεν, ως τούτον ηυλόγησας, βοώντά σοι Πάτερ γηθοσύνως˙
Χαίρε νοσούντων η θεραπεία
Χαίρε πασχόντων παρηγορία
Χαίρε των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος
Χαίρε των δαιμόνων τα στίφη τρεψάμενος
Χαίρε οίκος καθαρώτατος της Τριαδικής αυγής
Χαίρε ότι ιάσαι νοσημάτων τα άλγη
Χαίρε ότι κουφίζεις των πταισμάτων τα βάρη
Χαίρε Χριστού μιμούμενος έλεος
Χαίρε μορφή τοις πάσιν αιδέσιμος
Χαίρε Θεού ιερός παραστάτης
Χαίρε ημών θεοφόρος προστάτης˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε
.
Ξενωθείς των εν κόσμω, ωκειώθης Κυρίω τη ξένη πολιτεία σου Πάτερ, και ξένων θαυμασίων αυτουργός, ξενοπρεπώς μάκαρ εχρηματίσας, Θεού σε μεγαλύναντος, ώ ενθεαστικώς εβόας˙
Αλληλούϊα.

Όλος πεφωτισμένος, θεϊκή επιλάμψει, Δαβίδ θαυματοφόρε θεόφρον, τας κόρας της τυφλής γυναικός, ηνέωξας τη προς Θεόν εντεύξει σου, ήτις Θεόν δοξάσουσα, εβόα σοι εν ευφροσύνη˙
Χαίρε το φως των εσκοτισμένων
Χαίρε χαρά των λελυπημένων
Χαίρε θεατά ουρανίων ελλάμψεων
Χαίρε ιατήρ ψυχικών αμαυρώσεων
Χαίρε ο ελαύνων πάντοτε των δαιμόνων την ορμήν
Χαίρε ο εκφαίνων άπασι του Κυρίου την στοργήν
Χαίρε ο καθαιρέτης χαλεπής αθυμίας
Χαίρε ίνδαλμα θείον θεϊκής θυμηδίας
Χαίρε πηγή πλουσίας χρηστότητος
Χαίρε ακτίς αΰλου θεώσεως
Χαίρε οσμή αρετών ουρανίων
Χαίρε τρυφή των πιστών σου τεκνίων˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Πάσα τάξις ανθρώπων, εξεπλάγη θεόφρον, ιδούσα την αγίαν μορφήν σου˙ ως γαρ άγγελος ώφθης Θεού, ηγλαϊσμένος ευπρέπεια τη άνωθεν, και τον Θεόν εδόξασαν, τον σε δοξάσαντα βοώντες˙
Αλληλούϊα.

Ρήμασι Πάτερ είξας, του θεόφρονος δήμου, απήλθες προς πόλιν βασιλίδα, και πάσιν αιδέσιμος φανείς, τας καρδίας πάντων Θεώ επτέρωσας, την εν σοι θεία χάριτι˙ διο πάντες σοι ανεβόων˙
Χαίρε ο άγγελος εν τη όψει
Χαίρε ο ένδοξος θεά δόξη
Χαίρε θεοφόρε ουράνιε άνθρωπε
Χαίρε σαρκοφόρε επίγειε άγγελε
Χαίρε τη μορφή θεόμορφος και τοις λόγοις θαυμαστός
Χαίρε τη ζωή ασώματος και τοις έργοις ιερός
Χαίρε ο πεπλησμένος θεϊκών δωρημάτων
Χαίρε ο δεδεγμένος εξουσίαν θαυμάτων
Χαίρε πιστοίς παρέχων τα κρείττονα
Χαίρε σοφώς λαλών τα σωτήρια
Χαίρε πραΰς και ηδύς εν τοις τρόποις
Χαίρε απλούς και ευθύς εν τοις λόγοις˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Σύνδρομον Πάτερ έχων, του Κυρίου την χάριν, προείπας εμφανώς τοις συνούσι, την σην ανάλυσιν προς Θεόν, ηνίκα προς πόλιν βασίλειον, επορεύου Δαβίδ Όσιε˙ διο και έψαλλες Κυρίω˙
Αλληλούϊα.

Την εν σοι αγλαΐαν, και του βίου την αίγλην, ηγάσθησαν Δαβίδ θεοφόρε, οι ευσεβείς ημών βασιλείς, και Βασιλέως του επουρανίου σε, θεράποντα εκήρυξαν, βοώντες συν τοις πιστοίς ταύτα˙
Χαίρε Οσίων η ευκοσμία
Χαίρε του Πνεύματος γεωργία
Χαίρε συστοιχία ηθών τελειότητος
Χαίρε φωταυγία της άνω λαμπρότητος
Χαίρε μύστης θεοφόρητος του Παντάνακτος Χριστού
Χαίρε κλέος θεοδόξαστον του θεόφρονος λαού
Χαίρε των βασιλέων ο εκπλήξας τας όψεις
Χαίρε του Παρακλήτου ο βραβεύων τας δόσεις
Χαίρε πληρών χαράς τους θεόφρονας
Χαίρε σοφώς ρυθμίζων τους άφρονας
Χαίρε την σην προειπών εκδημίαν
Χαίρε ημών νεουργών την καρδίαν˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Ύμνησαν τον Σωτήρα, βασιλεύς ο θεόφρων, και άπασα η Σύγκλητος Πάτερ, ιδόντες σε κρατούντα χερσίν, ακαταφλέκτως ανημμένους άνθρακας, και μέγαν σε εκήρυττον, τω σε δοξάσαντι βοώντες˙
Αλληλούϊα.

Φωτοφόρος μετέστης, προς τας άνω σκηνώσεις, τελέσας σου τον δρόμον οσίως, ότε ης Πάτερ εν τη οδώ, επανήκων της βασιλείου πόλεως, ως τούτο προεφήτευσας, τοις συνούσί σοι και βοώσι˙
Χαίρε των άνω ο συμπολίτης
Χαίρε ο φύλαξ ημών και ρύστης
Χαίρε ο ορών τα πάλαι σοι ποθούμενα
Χαίρε ο υμνών Θεόν τον πανοικτίρμονα
Χαίρε ότι κατά μέθεξιν εθεώθης θεϊκήν
Χαίρε ότι βλέπεις πάντοτε την Τρισήλιον αυγήν
Χαίρε της βασιλείας του Θεού κληρονόμε
Χαίρε των σε τιμώντων οδηγέ θεοφόρε
Χαίρε λαβών της δόξης τον στέφανον
Χαίρε ευρών πηγήν την αέναον
Χαίρε ημάς απαλλάττων κινδύνων
Χαίρε φρουρών τον θεοφρονα δήμον˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Χύσις θυμιαμάτων, ουρανίων διέπνει, και ύμνοι ανεμέλποντο θείοι, ότε παρέδωκας τω Θεώ, την σην μακαρίαν ψυχήν πανόσιε, ταφή δε το σον λείψανον, οσία ετίμησαν βοώντες˙
Αλληλούϊα.

Ψάλλοντες εν αινέσει, τον σον άγιον σκήνος, μετήνεγκαν Μονή σου τη θεία ο της Θεσσαλονίκης ποιμήν, και σύμπας ο ευσεβής λαός Άγιε, αγιασμόν λαμβάνοντες, και εκβοώντές σοι τοιαύτα˙
Χαίρε Χριστού τον ζυγόν βαστάσας
Χαίρε εχθρού την ορμήν κατάξας
Χαίρε αγαθών αιωνίων συμμέτοχε
Χαίρε Ασκητών θεοφόρων συνόμιλε
Χαίρε πρέσβυς ημών μέγιστος προς τον εύσπλαγχνον Θεόν
Χαίρε ένθεον υπόδειγμα μοναζόντων ευλαβών
Χαίρε Θεσσαλονίκης προς τον Κτίστην μεσίτης
Χαίρε ο απαλλάσσων εκ πικράς ημάς λύπης
Χαίρε Δαβίδ του πάλαι συνώνυμε
Χαίρε καμού προστάτα θεόληπτε
Χαίρε λαού ευσεβούς ποδηγέτης
Χαίρε παντός αγαθού χορηγέτης˙
Χαίροις Πάτερ ισάγγελε.

Ώ Θεσπέσιε Πάτερ, του Σωτήρος θεράπων, Δαβίδ Θεσσαλονίκης κοσμήτορ, των σων τέκνων δέχου ευμενώς, τον πόθον και δίδου πάσι τα πρόσφορα, σωτηρίαν και λύτρωσιν, αιτούμενος τοις εκβοώσιν˙
Αλληλούϊα.

Και αύθις το Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ’ .Τη υπερμάχω.
Τον εν φυτώ αμυγδαλής οσίως λάμψαντα και εν ασκήσει ώσπερ άγγελον βιώσαντα μακαρίσωμεν προσφόρως Δαβίδ τον θείον˙ εν Οσίοις γαρ εδείχθη θεοδόξαστος και λαμπρόν Θεσσαλονίκης εγκαλλώπισμα τούτω λέγοντες, χαίροις Πάτερ ισάγγελε.
Δίστιχον.
Δαβίδ δίδου δύναμιν τω Γερασίμω
Το χαίρέ σοι Όσιε αναβοώντι.


ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ
ΔΑΒΙΔ
ΤΟΥ ΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΕΠΙ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΥΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΩΝ

Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Των σεπτών σου Λειψάνων την σορόν εκ της Δύσεως, Θεσσαλονικέων η πόλις πανδημεί υπεδέξατο, και άγει εορτήν πνευματικήν, τη τούτων επανόδω αληθώς˙ ότι ήκες τη ση πόλει Πάτερ Δαβίδ, πιστώς αναβοώση σοι˙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Έτερον. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Πόθω δέδεκται, των σων Λειψάνων, εκ της Δύσεως, σορόν την θείαν, Θεσσαλονίκη η πόλις σου Άγιε˙ συ γαρ ημίν μετά χρόνιον στέρησιν, ταύτα δοθήναι και αύθις ηυδόκησας, Δαβίδ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον.
Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Τη επανόδω των σεπτών σου Λειψάνων, Θεσσαλονίκη η περίβλεπτος πόλις, αγαλλιάται Πάτερ τη ση χάριτι˙ τούτων γαρ εστέρηται, πλείστοις έτεσι πρώην, άλλ’ ιδού πεπλήρωται, ευφροσύνης αγίας, επανελεύσει τούτων εκ Δυσμών, Δαβίδ θεόφρον, Οσίων αγλάϊσμα.
Μεγαλυνάριον.
Πάλιν επανήκες πόλει τη ση τη επανελεύσει, των Λειψάνων σου των σεπτών, ων τη επανόδω, Θεσσαλονίκη χαίρει, Δαβίδ θαυματοφόρε, και μακαρίζει σε.
Ιδιόμελον. Ήχος α’.
Ευφραίνεται σήμερον, Θεσσαλονικέων η πόλις, ως κιβωτόν αγιασμού δεχομένη, την αγίαν σορόν, Δαβίδ του Οσίου˙ και εόρτια άδουσα άσματα, θείαν χάριν εξ αυτών καρπούται, και ψυχών και σωμάτων ιάματα, τη ενεργεία της χάριτος, της εν αυτή οικούσης˙ επανελήλυθε γαρ ημίν, ο πάλαι χωρισθείς ημών, τας λιτάς δεξάμενος, και τον πόθον πληρώσας, του ποθούντος αυτόν λαού˙ και ο την πόλιν ταύτην αρδεύσας, ασκητικοίς ιδρώσιν, ήδη ταύτην αγιάζει, δια των αγίων αυτού Λειψάνων, προς ον βοήσωμεν˙ Δαβίδ θεοδόξαστε, μη χωρισθείς ημών δεόμεθα, άλλ’ έσο βοηθός ημίν, πάσας τας ημέρας της ζωής ημών.