Χαιρετισμοὶ Οσίου Γερασίμου του νέου ασκητού προστάτου τῆς νήσου Κεφαλληνίας

ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ

Ἦχος πλ. δ'. Τὴ ὑπερμάχω.

Ὡς ἀντιλήπτωρ καὶ θερμὸς προστάτης ἔνδοξε, ἀεὶ προφθάνεις βοηθὸς ἐν περιστάσεσι διὸ ἀσμασι, Γεράσιμε θεοφόρε,εὔφημουμεν σὲ πιστῶς καὶ ἐπιγράφομεν, τῆς σῆς νήσου τὸν προστάτην συμπαθέστατον, ἀνακράζοντες· χαίροις, πάτερ Γεράσιμε.


ΟΙ ΟΙΚΟΙ

Ἄγγελος οὔρανοφρων ἔγνωρισθης ἐν κοσμῶ, Γεράσιμε, ὡς ἄυλος βιώσας (ἐκ γ)· τὸ δὲ σῶμα σου ἄφθαρτον μένον, καὶ εὐωδίαν βλύζον ἀέναον ἔξιστα τοὺς ὁρώντας, καὶ πείθει βοὰν πρὸς σὲ ταῦτα·

Χαῖρε, ἢ δόξα τῶν ἱερέων χαῖρε, τὸ κλέος τῶν μοναζόντων.

Χαῖρε, τῶν ἁγίων ἀγγέλων ὃ σύσκηνος· χαῖρε, τῆς Τριάδος ὃ οἶκος ὃ παντερπνός.

Χαῖρε, ὕψος θείας γνώσεως δυσερμήνευτον πολλοῖς· χαῖρε, βάθος ταπεινώσεως δυσαντίβλεπτον βροτοις.

Χαῖρε, ὅτι ὤραθης θεωρίας ἄκροτης· χαῖρε, ὅτι ἔφανης πρακτικῆς ποδηγέτης.

Χαῖρε, Κεφαλληνίας ἀδιάσειστος στύλος· χαῖρε, ὃ τοῦ Κυρίου γνησιώτατος φίλος.

Χαῖρε, λαμπτὴρ εὐσεβοῦς ἀληθείας· χαῖρε, σφραγὶς νοερᾶς ἐργασίας.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Βλέπουσα Κεφαλλήνων ἢ περίφημος νῆσος τὸ θαῦμα τοῦ σεπτοῦ σου λειψάνου, σὺν ποθῶ τὴν ἀέναον χάριν καὶ ἰάσεων παροχὴν γεραίρει σου, Γεράσιμε, βοώσα πρὸς Θεὸν τὸν ὕμνον

Ἀλληλούια.

Γνῶσιν ἔνθεον ἔχων, τῶν ὁσίων ἄκροτης, ἀνέδραμες πρὸς γῆν τῆς ἐπαγγελίας, καὶ ἐν ἔρημω τεσσαράκοντα ἡμέρας ἄσιτος μείνας, ἔλαβες τὴν χάριν προορᾶν τὰ μέλλοντα καὶ παρ' ἠμῶν ἄκουεις·

Χαῖρε, ὃ μόρα ἐκ τῆς σοροῦ σου βρύων χαῖρε, ὃ ζῆλον ἐν καρδία σου φέρων.

Χαῖρε, ὁσίων τῶν σεπτῶν ἢ ἄκροτης· χαῖρε, ἁγίων καθαρῶν ἢ λαμπρότης

Χαῖρε, χοροστασίαις τῶν ἀγγέλων οἴκησας· χαῖρε τοῦ παραδείσου τροφῆς ἀπολαύσας.

Χαῖρε, ὃ ζῶν ψυχή σου καὶ θανῶν ἐν τῷ σώματι· χαῖρε, ὃ τὴν ἐν οὐρανοῦ ἔχων δώματι.

Χαῖρε, ὃ τὴν αἵμορρουν ὕγειανάς του πάθους· χαῖρε, ὃ τὴν γυναίκα ἔξελκυσάς του βάθους.

Χαῖρε, τῶν ἐν θαλασσὴ ὁδηγὸς καὶ προστάτης· χαῖρε, τῶν ἓν σωτηρία καὶ ρύστης.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Δύναμις οὐρανόθεν σοὶ ἐδόθη, τρισμάκαρ Γεράσιμε, ἄσιτος διαμένων κολοκύνθη μόνη χρώμενος, τοῦ πνεύματος πρόνοιαν ποιῶν, οὐ σώματος ἐπίδοσιν ζητῶν, καὶ λέγων

Ἀλληλούια.

Ἔχουσα πολιοῦχον καὶ φωστήρα σὲ μέγαν, Κεφαλληνία ἔγκαυχαται ἐπὶ σοῖ μέγα, καὶ γηθομένη πνεύματι, βοᾶ σοὶ ψάλλουσα ταῦτα·

Χαῖρε, θαυμάτων πηγὴ ἀνεξάντλητος· χαῖρε, δογμάτων ὀρθῶν φύλαξ. ἄγρυπνος.

Χαῖρε, λυπουμένων ταχεία παράκλησις· χαῖρε, πλανωμένων ἕτοιμη ἀνάκλησις.

Χαῖρε, λύχνε διακρίσεως, ἀπαστράπτων ἐμφανῶς· χαῖρε, ἄστρον διοράσεως, καταυγάζον τηλαυγῶς.

Χαῖρε, πηγὴ θαυμάτων ἀκένωτος· χαῖρε, πληγῆ δαιμόνων ἀνίατος.

Χαῖρε,τῆς ἐγκράτειας ὃ σοφὸς παραινέτης· χαῖρε,τῆς ἄκρασιας ὁ ταχὺς ἀναιρέτης.

Χαῖρε, Χριστοῦ τὸ θεῖον ὄσφραδιον χαῖρε, πιστῶν τὸ μέγα προπυργιον

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Ζάλην πάσαν του κόσμου ἔκφυγων, θεομάκαρ, ἤσυχασας Ὁμαλῶν ἐν τῷ ὀρει, καὶ θαυμάτων πλήθη ἐνεργῶν, διέσωσας πρὸς ὅρμον γαληνων μοναστρίας,τῆς ἄνω βασιλείας, κράζων

Ἀλληλούια.

'Ἤκουσαν ἐκ περάτων Γερασίμου τὰ ξένα θαύματα, ἃ τέλει κάθε’ ἑκάστην, καὶ δραμόντες οἱ νοσοῦντες, τούτου τὰ σεπτὰ ἔβλεπον θαυμάσια πηγάζοντα, ὂν καὶ τιμῶντες εἶπον

Χαῖρε, ὃ ἀνταλλάξας φθαρτῶν τὰ οὐράνια· χαῖρε, ὃ καταρραξας δαιμόνων φρυάγματα. Χαῖρε, ὃ συνεδριάζων τοῖς ἄυλοις ἄγγελοις· χαῖρε, ὃ συγχορεύων ἂπ' αἰώνων ἅγιοις.

Χαῖρε, σοφῶν ἀγγέλων ὃ θερμοτατος συνδοῦλος· χαῖρε, τῶν μοναζόντων ἔμφρονεστατος σύμβουλος.

Χαῖρε, ὁσίων τῶν σεπτῶν ἐγκαλλώπισμα· χαῖρε, πατέρων τὸ λαμπρὸν ἄγαλλιαμα.

Χαῖρε, στερρὸν παθῶν ἀποτρόπαιον χαῖρε, Θεοῦ ὃ φέρων τὸ τρόπαιον.

Χαῖρε, σοφῶν ὑπερβαίνων τὴν γνῶσιν χαῖρε, πιστῶν καταυγάζων τὰς φρένας.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Θεοφόρον νομίζων τὸν Γεράσιμον εἶναι θερμὸς τὶς νεανίας, ἐν πίστει δὶ' αὐτοῦ ἔρρυσθη δαίμονος, καὶ λαβῶν τὴν λύτρωσιν ἔχαρη, πρὸς αὐτόν, κραυγάζων μετὰ πόθου ἔνθους τῷ Σωτήρι·

Ἀλληλούια.

"Ἰθυνᾶς σου τὸν βίον πρὸς οὐράνιον δρόμον, Γεράσιμε, ὁσίων τὸ κλέος, δὶ' ἀσκήσεως ὑψηλῆς καὶ ἀγωγῆς ἔνθεου, πρὸς ὂν ἑπόμενοι ἠμεῖς βοῶμεν σοὶ ἐκ πόθου ταῦτα·

Χαῖρε, ἢ στάθμη τῆς ἐγκράτειας· χαῖρε, ὃ λύχνος τῆς εὐσέβειας.

Χαῖρε,τῆς ἀσκήσεως ἔμψυχον ἄγαλμα· χαῖρε,τοῦ μονήρους βίου ἐκτύπωμα.

Χαῖρε, ὃ ἀκρότατος ὀρὸς παρθενίας ἀληθοῦς· χαῖρε, ὃ θειότατος τύπος θεωρίας εὐαγοῦς.

Χαῖρε, ἀκτημοσύνης ὃ λαμπρὸς εἴσηγητωρ· χαῖρε, ἅγιωσυνης ὃ σοφὸς παρακλήτωρ.

Χαῖρε, κανὼν τῆς νηστείας ἴσαγγελος· χαῖρε, εἴκων ἅγνειας θεοσδοτος.

Χαῖρε, ὀρθῆς πολιτείας ὃ γνωμῶν χαῖρε, σοφῆς προμηθείας νοήμων.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Κόσμον ἡδυπάθειας καὶ σαρκὸς προμηθείας ἤλογησας, Γεράσιμε μάκαρ· κολοκύνθιον δὲ τροφὴν ὑδροποτῶν ἔσχες καὶ πενιχρὸν ἱμάτιον, ψυχῆς μόνον ἐπιμελούμενος καὶ λέγων

Ἀλληλούια.

Λόγοις ἐν τὴ ζωή σου τὴν σὴν ποίμνην ἔκθρεψας, ὤδηγησας ζωῆς ἐπὶ χλόην, μετὰ πότμον δὲ πάλιν,οἴα πατὴρ φιλόστοργος, θαύμασι παραδόξως στηρίζεις, ἰώμενος τοὺς πάσχοντας δεινῶς, ἂνθ’ὧν βοῶσι

Χαῖρε, λαμπρὸν Τριάδος κειμήλιον χαῖρε, τερπνὸν ἅγνειας θησαύρισμα.

Χαῖρε, ὃ πρὸ θανάτου τελῶν τὰ θαυμάσια· χαῖρε, ὃ μετὰ πότμον ἐνεργῶν τὰ τεράστια.

Χαῖρε, ὡς νεκρὸς ἐν θήκη σου κείμενος· χαῖρε ὥσπερ ζῶν ἐν πόλω ἑλκόμενος.

Χαῖρε,ὂν ἀνυμνούσι Κεφαλλήνων τὰ πλήθη· χαῖρε, ὂν εὔφημουσι μοναζόντων τὰ στίφη.

Χαῖρε, λαμπτὴρ ἐν τῷ μέσω ὁσίων χαῖρε, βολὶς τῶν ἔνθεων χαρίτων

Χαῖρε, ἅμαραντινον δεξάμενος στέφανον χαῖρε, τὸν ἀοίδιμον κλὴρ σάμενος θάλαμον.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Μέλλων σύ, ὢ τρισμάκαρ, ἐκ ζωῆς τῆς πρόσκαιρου μεθίστασθαι πρός. μονὰς οὐράνιους, κλίνας γόνυ, εὐχόμενος ἐκτενῶς, τὸ πνεῦμα σου χερσι Θεοῦ παρέθου, δὶ' ὅπερ ἐξεπλάγησαν οἳ βλέποντες καὶ ἦδον

Ἀλληλούια.

Νέον ἄσμα εὕροντες λιγυρὸν Γερασίμου, βοῶμεν τὰ ἐφύμνια τουτω ρώννυσι γὰρ νοσοῦντας, δαιμονώντας ἰᾶται, καὶ πάσι τὰ αἰτήματα δωρεὰν νέμει, ὢ πάντες εὐλαβῶς βοῶμεν

Χαῖρε, ὃ διαπτύσας τὰ ἠδέα τοῦ βίου· χαῖρε, ὃ διαλύσας τὰ πικρὰ τῶν ἐν βίω.

Χαῖρε, ὃ πηγὴν θαυμάτων τὸ σῶμα σου δείξας· χαῖρε ὃ τὴν σὴν ψυχὴν μετ' ἀγγέλων συμμίξας.

Χαῖρε, ὅτι ἔφρονεις τὰ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ σου· χαῖρε, ὅτι ἐπόθεις τερπνὰ παραδείσου.

Χαῖρε, δρόμον οὐρανοῦ ὕψιβατης φοιτήσας· χαῖρε, δόμους καθαροὺς ὕψιστοις οἴκησας.

Χαῖρε, ὅτι ἀγγέλους συμπολίτας νῦν ἔχεις· χαῖρε, ὅτι ἁγίους συνοδίτας κατέχεις.

Χαῖρε, δὶ' οὐ εὐσεβεῖς φωταυγουνται χαῖρε, δὶ' οὐ ἀσεβεῖς πυρπολοῦνται.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Ξένον θαῦμα ὄρωμεν, πολυχρόνιον νέκυν ὡς ζῶντα νῦν ἐν θήκη τελοῦντα' διὰ τούτου γὰρ ὃ ὑψηλὸς Θεός, τοῖς ἐν γῆ οἴκουσιν εὐπίστως δεδωκε διώκειν τὰ δαιμόνια, πρὸς ὂν βοῶμεν

Ἀλληλούια.

Ὅλος ἢν ἐν τοῖς κάτω τὴ σαρκί, καὶ τῶν ἄνω οὐδόλως ἄπην τὴ ψυχὴ ὁ Γεράσιμος· ὄντως θαῦμα πάντα νοῦν καὶ ἄκοην ἔκπληττον δὶ’ ὅπερ ἔκπλιτομενοι βοῶμεν πρὸς αὐτὸν τοιαῦτα·

Χαῖρε, σοφίας Θεοῦ ὃ πλήρης· χαῖρε, προνοίας αὐτοῦ ὃ μύστης. Χαῖρε, ρήτωρ θεοδίδακτε, πρὸς Χριστοῦ ἔκδιδαχθεις· χαῖρε, ρεῖθρα τ ἰάσεων ὃ πηγάζων τοῖς πιστοις.

Χαῖρε, ὃ πρὸ θανάτου καθαρῶς βιωτεύσας· χαῖρε, ὃ μετὰ πότμον πρὸς Θεὸν ἔκδημησας.

Χαῖρε, ἐν ὢ ἢ λάμψις Θεοῦ ἔνιδρυσε· χαῖρε, ἐν ὢ ἢ χάρις αὐτοῦ ἔνωκησε.

Χαῖρε, τῶν εὐσεβούντων ἢ ὀρθόδοξος στάθμη· χαῖρε, τῶν ἀπιστούντων ἢ ὄξυτομος σπάθη.

Χαῖρε, ὃ ἀναστέλλων τῶν δαιμόνων μανίας· χαῖρε, ὃ ἀνατέλλων τῶν θαυμάτων ἀκτίνας.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Πάσαν χάριν ἔδεξω οὐρανόθεν,τρισμάκαρ Γεράσιμε,τὰ θαυμάσια πράττειν ἔνασκησας γὰρ καλῶς, ὥσπερ ἄσαρκος, ὀροὶ σοὶ φύσεως ἤργησαν, ἀλώβητον τὸ σῶμα σου μένει εἰσέτι, ἴωμενόν τους μέλποντας·

Ἀλληλούια.

Ρωμαλέος προστάτης τῆς Χρίστου Ἐκκλησίας, ἔδειχθης, ὢ Γεράσιμε μάκαρ, καὶ λαοῦ πιστοῦ ὑπέρμαχος μέγας· γνωρίζεις γὰρ πάντοτε δεινῶν πολλῶν λυτρουσθαι τοὺς σοὶ καταφεύγοντας, καὶ συγκινεῖς αὐτοὺς βοᾶν σοί·

Χαῖρε, λάου εὐσεβοῦς τὸ τεῖχος· χαῖρε, ἐθνῶν χριστωνύμων τὸ σθένος.

Χαῖρε, στερρὸν μοναστῶν τὸ ἔνισχυμα· χαῖρε, λαμπρὸν ἱερέων τὸ καύχημα.

Χαῖρε, τοῖς ὕμνηταίς σου πάσαν χάριν πορίζων χαῖρε, τοῖς ἄσθενουσι πάσαν ἴασιν νέμων.

Χαῖρε, ἔνθεος στήλη τῶν χαρίτων ὑπάρχων χαῖρε, θεία δυνάμει τῶν δαιμόνων καταρχων.

Χαῖρε, ἅγνον θεοῦ οἴκητηριον χαῖρε, σεμνὸν Χρίστου τὸ ἔκλογιον.

Χαῖρε, ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδιᾶς· χαῖρε, τρυφὴ τῆς πιστῶν εὐωχίας.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Σῶσον πάντας τοὺς ποθῶ σου τὴν μνήμην τελοῦντας, καὶ θειόν σου χαρακτήρα τιμώντας, ἐκ βλάβης πάσης καὶ συμφορῶν λυτρούμενος, καὶ σώζειν προσκαλούμενος τοὺς τῷ Θεῶ βοώντας·

Ἄλληλουϊα.

Τεῖχος Κεφαλληνία κεκτημένη σέ, πάτερ, ὑπὲρ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων, λοιμοῦ, σεισμοῦ ρυόμενος, καὶ πάσι προφθάνων ἐν πάσι· διὸ βοῶμεν πρὸς σὲ εὐχαρίστως ταῦτα·

Χαῖρε, θνητῶν ἀθανάτων νέκταρ· χαῖρε, βροτῶν ἀνθηφόρων ἔαρ.

Χαῖρε, λυπουμένων ἕτοιμη παράκλησις· χαῖρε, πλανωμένων ταχε ἀνάκλησις.

Χαῖρε, πάντων εὔδυσωπητος πρὸς Θεὸν διαλλαγή· χαῖρε, πάντων εὐσυμπάθητος λυπηρῶν ἀπαλλαγή.

Χαῖρε, τῶν νοσημάτων εὐσεβῶν ἢ ὕγιεια χαῖρε, τῶν μολυσμάτων τῶν αὐτῶν ἢ ἅγνεια.

Χαῖρε, πιπτόντων μέγα διασῶσμα χαῖρε, πταιόντων θεῖον ἔξιλασμα

Χαῖρε, ἤμιν χαρίζων σῶν χαρίτων πέλαγος· χαῖρε, πάσι πορίζων σῶν θαυμάτων ἔλεος.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Ὕμνον ἅπαντες, μάκαρ, τὴ σορῶ σου λειψάνου προσφέρομεν, Γεράσιμε θεοφόρε, δακρυρρόους δὲ ὠδᾶς προσδεξαι εἰς ἄμοιβην χαρίτων σου διὸ τὴν πίστιν δέξαι ἠμῶν, τῶν μετά σου βοώντων

Ἀλληλούια.

Φωτοφόρος ἢ θήκη τοῦ σεπτοῦ σου λειψάνου δείκνυται, ὢ Γεράσιμε πάτερ, τὴν χάριν ὥσπερ φῶς ἕξαναπτουσα καὶ τοῖς προσιούσι χαρὰν καὶ ὕγιειαν ἄφνω ἀποδίδουσα πέμπει, ἠμεῖς δ' ἄσπαζομενοι ταύτην βοῶμεν

Χαῖρε, ὃ ὑμνολόγους εὔρων ἐν τῷ τάφω σου· χαῖρε, ὃ ψευδολόγους θανάτων ἐν τῷ κρατεῖ σου.

Χαῖρε, ἤμιν χαρίζων χαρίτων σου πέλαγος· χαῖρε, πάσι πορίζων τού σου μύρου τὸ ἔλεος.

Χαῖρε,τῶν προσφευγόντων σοὶ ἀσφαλὲς παραμύθιον χαῖρε,τῶν πρὸσἰόντων σοῖ τῆς ψυχῆς τὸ σωτήριον.

Χαῖρε, βλάβην δαιμόνων ἔκ της .νήσου διώξας· χαῖρε, τούτων ἔνεδρας πονηρᾶς καταργήσας.

Χαῖρε, ὃ τῶν βαρβάρων καταβάλλων τὸ θράσος· χαῖρε, ὃ τῶν δαίμων ἔκμειωσας τὸ σκότος.

Χαῖρε, πύργος ὃ φθάνων πρὸς οὐράνιον ὕψος· χαῖρε, τεῖχος διειειργον ἀντιπάλων τὸ νεῖκος.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Χάριν ἄνωθεν ἔχων, ὢ Γεράσιμε, πάσας ἔδιωξας ἐχθρῶν τὰς ἔνεδρας καὶ τὴν νῆσον ἐκ νόσου λοιμικῆς ἔσωσας, ἐν πελάγει δὲ χέρσω προφθάνι τοὺς καλοῦντας σέ, λυτρούμενος ἀπαντᾶς δεινῶν, τοὺς τῷ Θεω βοώντα

Ἄλληλουϊα.


Ψάλλοντές σου τὸν ὕμνον, παναοίδιμε πάτερ, κυκλουμεν τὴν ἅγιαν σορόν σου, θαυμάτων χάριν βρύουσαν τοῖς πίστει προσιούσι· διὸ πόι προστρέχοντες πρὸς σὲ βοῶμεν

Χαῖρε, ψυχὴν πρὸς Θεὸν ὃ ἔκτεινας· χαῖρε, τὰς ὁρμᾶς τῆς σαρκὸς ἀναστείλας.

Χαῖρε,τῶν παρόντων παριδὼν ὡς μὴ ὄντων χαῖρε,τῶν μελλόντων φροντιστὴς ὡς μενόντων.

Χαῖρε, αὔχμους καὶ λοιμοὺς διαλύσας· χαῖρε, πολλούς της πείνης διασώσας.

Χαῖρε, ποιμὴν Ὅμαλων Μονῆς, ἄγρυπνε· χαῖρε, φρουρέ, ἰατρὲ πολλῶν ἄμισθε.

Χαῖρε, ὅτι σου τὸ λείψανον βρύει μύρα δαψιλῶς· χαῖρε, ὅτι σου τὸ τέμενος νέμει χάριν πολλαπλῶς.

Χαῖρε, δὶ' οὐ θεραπεύονται νόσοι· χαῖρε, δὶ' οὐ ἐκδιώκονται πάθη.

Χαῖρε, πάτερ Γεράσιμε.

Ὢ τρισόλβιε πάτερ, ὃ τῆς νήσου προστάτης καὶ πάντων ἄκαταισχυντος πρέσβυς (ἐκ γ'), ἔφυμνιους ὠδᾶς παρ' ἠμῶν, σῶν ἱκετῶν προσδεξαι, καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως, πρεσβείαις σου Θεῶ, ὢ κράζομεν πάντες·

Ἄλληλουϊα.

Καὶ εὐθύς, τὸ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ

Ἦχος πλ. δ'. Τὴ ὑπερμάχω.

Ὡς ἀντιλήπτωρ καὶ θερμὸς προστάτης, ἔνδοξε, ἀεὶ προφθάνεις βοηθὸς ἐν περιστάσεσι· διὸ ἀσμασι, Γεράσιμε θεοφόρε, εὔφημουμεν σὲ πιστῶς καὶ ἐπιγράφομεν, τῆς σῆς νήσου τὸν προστάτη ν συμπαθέστατον, ἀνακρὰ-ζοντες· χαίροις, πάτερ Γεράσιμε.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ.

Ἦχος ἅ'. Αὐτόμελον.

Τῶν Ὀρθόδοξων προστάτην, καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν Θεοφόρον νεοφανέντα ἤμϊν, ἔπαινεσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον ὅτι ἄξιως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν ρώννυσι τοὺς νυσούντας, δαιμονώντας ἴαται, καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτὸν βραβεύει παρὰ Χριστοῦ τὴν ἄφεσιν.


Ἦχος ἅ'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Ἲ'ἢς σαρκὸς χαλινώσας τὰ σκιρτήματα ἅπαντα, καὶ τὰ ταύτης πάθη νεκρωσας,ἐγκράτειας τοῖς βέλεσιν. ἄνηχθης πρὸς ἀπάθειαν σοφέ,ὡς ἄσαρκος βιώσας ἐπὶ γής· διὰ τοῦτο καὶ θαυμάτων πηγᾶς προχέει·. τοῖς κραυγάζουστ δόξα τῷ σὲ ἔνισχυσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ μεγαλυναντι, δόξα τῷ δωρησαμένω σὲ ἤμιν, φρουρὸν Γεράσιμε.

ΕΤΕΡΟΝ ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

(Γερασίμου Μικραγιαννανίτου)

Ἦχος πλ. δ'. Τὴ ὑπερμάχω.

Τὴν τῶν ἀγγέλων πολιτείαν μιμησάμενος, Χριστοῦ θεράπων ἀνεδεδειχθης ἔνθεωτατος, καὶ τῆς δόξης τῶν ἁγίων κατηξιώθης. Ἄλλα δίδου τὴν ταχείαν σου βοήθειαν, τοῖς ἐν πίστει προσιούσι τὴ πρεσβεία σου, καὶ βοῶσι σοὶ χαίροις πάτερ Γεράσιμε.

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

(Γερασίμου Μικραγιαννανίτου)

Τῆς ὁμολογίας Χριστιανῶν, ἐθετὸ σὲ στύλον, ἀδιάσειστον ὃ Θεὸς , τὸ σεπτόν σου σκῆνος, Γεράσιμε δοὺς πάσι, τοῖς ἔναντιοις λίθον, δεινοῦ προσκόμματος.