Χαιρετισμοί Αγίας Παρασκευής Οσιομάρτυρος

Κοντάκιον. Ήχος πλ. Δ . Τη Υπερμάχω.
Ως του Κυρίου χαριτόβρυτον μονάστριαν, και εν ταυτώ θερμήν απόστολον και Μάρτυρα, ευφημούμέν σε εν ύμνοις επινικίοις, και τιμώμεν την σην μνήμην ασμενέστατα, επιρραίνοντες τοις άνθεσι και κράζοντες: Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Άσματα αναμέλπω, σοι καλλίστη παρθένων, σεμνή Παρασκευή χριστομάρτυς: (εκ γ ), εναθλήσασα γαρ ευθαρσώς, και θαυμάτων ακτίσι, σοφή λάμπουσα, φαιδρύνεις τους υμνήτορας, και πόθω ευφημείν προάγεις.

Χαίρε, πιστών ευσεβών τεκνίον
χαίρε, Θεού προσφιλές θρονίον.
Χαίρε, της αγάπης η σάλπιγξ η εύφθογγος
χαίρε, της Παρθένου η δούλη η άμωμος.
Χαίρε, άνωθεν η σκέπουσα ορθοδόξων αικισμούς
χαίρε, δάκρυα η παύουσα και βροτείους στεναγμούς.
Χαίρε, ότι υπάρχεις των ομμάτων προστάτις
χαίρε, ότι την τρίβον μοναζούσαις χαράττεις.
Χαίρε, εχθρού το θράσος συντρίψασα
χαίρε, Χριστού τω κράτει νικήσασα.
Χαίρε, της Ρώμης ωράϊσμα θείον
χαίρε, της λώβης ταχύ ιατρείον.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Βλάστημα ούσα θείον προσευχής σων γονέων, Αγάθωνός τε και Πολιτείας, ηρδεύθης ευλαβείας κρουνώ, και ηυξήθης εις δένδρον Αγνή πάγκαλον, τοκήες δε τερπομένοις σαις χάρισι, Κυρίω εμελώδουν.
Αλληλούϊα.

Γέλως και παρρησία, απωλείας τα ρείθρα, ψυχή σου ουκ εισήλθον θεόφρον αλλ’ ωμίλεις παρθένοις σεπταίς, και μελέταις Γραφών τον καιρόν ήνυες, υπόδειγμα τυγχάνουσα ημίν, τοις ευλαβώς φωνούσι.

Χαίρε, ψυχή η χαριεστάτη
χαίρε, ημίν οσία φιλτάτη.
Χαίρε, εντρυφής ορθοδόξου ασκήσεως
χαίρε, ηρωος και αξία της κλήσεως.
Χαίρε ένθεον εκσφράγισμα ιεράς αποστολής
χαίρε, κλέος και οσφράδιον ισαγγέλου βιοτής.
Χαίρε, νεάνις η θεοτίμητος
χαίρε, ξοάνοις η απροσκύνητος.
Χαίρε, η δας των σεμνών διαγόντων
χαίρε, χαρά των αεί σοι βοώντων:
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Δόξη των επικήρων, ουδαμώς ενικήθης, αγνή Παρασκευή χριστοφόρε, αλλ’ ελπίδι της άνω ζωής, τα του βίου τερπνά θεωρείς σκύβαλα, πλουτίζουσα θειότατα, και πόθω τον Θεόν υμνούσα.
Αλληλούϊα.

Επομένη τοις λόγοις, σου Αχράντου Νυμφίου, γονέων σου σεπτών εκδημίαν, εκλαμβάνεις ως θείαν φωνήν, και παρέχεις τον πλούτον βροτοίς πένησι΄ διο σου το φιλόδωρον γεραίροντες, πανευλαβώς φωνούμεν.

Χαίρε, της άνω σοφίας πλήρης
χαίρε, ψυχής ενθέως μονήρης.
Χαίρε, αηδών ασματίσασα Ύψιστον
χαίρε, μοναστών καταδείξασα χάριτας.
Χαίρε, όλβον σου η νείμασα ενδεέσιν αδελφοίς
χαίρε, άφθαρτα βαλάντια σχούσα εν τοις Ουρανοίς.
Χαίρε, ότι ανδρεία εν δεινοίς ανεφάνης
χαίρε, ότι αχλύν κατεσπάσω της πλάνης.
Χαίρε, δρομεύ Μαρτύρων πολύνικε
χαίρε, λαμπάς αγνείας φωτόλαμπρε.
Χαίρε, πυξίς οδηγούσα προς Κτίστην
χαίρε ακτίς βιοτής υπέρ φύσιν.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Ζήλω των ουρανίων, εγκλεισθείσα Σεμνείω, κλεινή Παρασκευή αθλοφόρε, υπετάγης φρονίμω νοΐ, και ασκήσεως πόνους φαιδρώς ήνεγκας, λατρεύουσα τον Κύριον, και άσμασι πυκνοίς βοώσα:

Αλληλούϊα.

Ήχθης χάριτι θεία, εις το ύψος αγάπης, ποθείν του μαρτυρίου το στέφος, και αιτείς Προεστώσης ευχήν, του Κυρίου τον λόγον λαλείν ένθεσι, και πλάνης αποσπάσασθαι λαούς, τους νυν σε ανυμνούντας.

Χαίρε, η αύρα παραμυθίας
χαίρε, η νάβλα γνώσεως θείας.
Χαίρε, των φρονίμων παρθένων συνώνυμε
χαίρε, των αχράντων Αγγέλων συνόμιλε.
Χαίρε, Σχήμα το ισάγγελον ασπασθείσα ποθητώς
χαίρε, σκέπη και κραταίωμα των τιμώντων σε πιστώς.
Χαίρε, ακουτισθείσα φωνημάτων αρρήτων
χαίρε, αξιωθείσα της τιμής των προκρίτων.
Χαίρε, πιστών πανεύοσμον λείριον
χαίρε, εμών ομμάτων κολλύριον.
Χαίρε, μολπή αγαπήσεως θείας
χαίρε, πνοή ακοιμήτου λατρείας.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Θεοχάρακτον τρίβον, Αποστόλων βιούσα, ως άλλοτε πρωτόαθλος Θέκλα, των Ρωμαίων διήλθες την γην, και Ελλήνων τας πόλεις, δορκάς πάντιμε, Χριστόν ευαγγελίζουσα θερμώς και άδουσα εν πόθω.
Αλληλούϊα.

Ισαπόστολον δράσιν, Αντωνίνος μαθών σου, επιτίθησι το φλόγιον κράνος, αλλά τη του Κυρίου βουλή, παντελώς αβλαβής αγνή έμεινας, πιστούς δε πάντας ώθησας, βοάν θαμβητικώς τοιαύτα.

Χαίρε, δορκάς χριστοποίμνης θεία
χαίρε, οσμής σου νάρδος και ία.
Χαίρε, μακαρία και έμφρον διδάσκαλε
χαίρε, γλυκυτάτη Σωτήρος απόστολε.
Χαίρε, φθέγματα κηρύττουσα εκ χειλέων καθαρών
χαίρε, ψήγματα παρέχουσα εμπειρίας ασκητών.
Χαίρε, ότι υπάρχεις της ειρήνης εργάτις
χαίρε, ότι τυγχάνεις τεθλιμμένων προστάτις.
Χαίρε, πιστών αγίων κατίσχυσις
χαίρε, θεών του ψεύδους αφάνισις.
Χαίρε, στακτή ορθοδόξου ανδρείας
χαίρε, μομφή δειλιώσης καρδίας.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Κύματα δαιμονώδη, αικισμών ανυποίστων, υπέμεινας πανώδυνε Κόρη, των τυράννων ζητούντων πυρί, και ξεσμοίς αποσπάσαι της σης πίστεως, αλλ’ ώσπερ θείον άγαλμα, ακλόνητος Χριστώ επηύχου.
Αλληλούϊα.

Λάμψει σων θαυμασίων, πιστευσάντων χορεία, προσήλθον του Κυρίου τη ποίμνη, αυτοκράτορος δε τη οργή, εν βασάνοις πολλαίς την πνοήν έλιπον, και νυν λαμπροίς Σκηνώμασι, φωνούσιν ευγνωμόνως ταύτα.

Χαίρε, Χριστού αγνή καλλιμάρτυς
χαίρε, ημών κανών τε και χάρτης.
Χαίρε, ψευδωνύμους θεούς η εμπαίξασα
χαίρε, των ειδώλων μορφάς κατάρρίψασα.
Χαίρε, πάνσεπτος μονάστρια ταπεινή και ευπειθής
χαίρε, ρόδον το πανεύοσμον και οσφράδιον ψυχής.
Χαίρε, ότι ηδύνεις της ασκήσεως πόνον
χαίρε, ότι συνθλίβεις τον εσμόν των δαιμόνων.
Χαίρε, φερνή τω Χριστώ πολυτάλαντος
χαίρε, ωδή εκλεκτή του Παντάνακτος.
Χαίρε, βλαστέ της πρεσβύτιδος Ρώμης
χαίρε, φρουρέ πάσης χώρας και κώμης.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Μένουσα ως ο Παύλος, εν δεσμοίς μονωτάτη, Αγγέλου ηξιώθης της θέας, ος δεικνύς σοι παθών του Χριστού, τα σεβάσμια Παρασκευή σύμβολα, ανδρίζου έφη πάνσοφος, ίνα εις τον αιώνα κράζης.
Αλληλούϊα.

Νόμισμα Μήτερ πέλεις, τιμαλφές εκκλησίας, σφραγίδα του Δεσπότου σου φέρον΄ και γαρ δοκιμασθείσα πυρί, και βασάνοις ποικίλαις, τρισένδοξε, ουδόλως συ ηλλοίωσαι, ακούουσα προς πάντων ταύτα.

Χαίρε, σφραγίς ιερών χαρίτων
χαίρε, η κλεις δωρεών ακτίστων.
Χαίρε, τανυσμόν τη σαρκί υπομείνασα
χαίρε, τον ξεσμόν ανδρικώς καρτερήσασα.
Χαίρε, άθλοις σου η φθάσασα τας δυσβάτους κορυφάς
χαίρε, Μάρτυρας η σκέπουσα και ερήμου ασκητάς.
Χαίρε, ότι εν πίσση τη ζεούση εβλήθης
χαίρε, ότι ενθέως αβλαβής ετηρήθης.
Χαίρε, πολλών νοσούντων η σώτειρα
χαίρε, τυφλοίς το φαός η δότειρα.
Χαίρε, δι’ ης η χρηστότης προήχθη
χαίρε, δι’ ης μαγική ηφανίσθη.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Ξεομένη ασπλάγχνως, και οικτρώς κρεμασθείσα, ουδόλως επτοήθης στερρόφρον, αλλ’ εβόας τυράννω ωμώ, ουδεμία ση μηχανή δύναται, Χριστού με αποσπάσασθαι, ω μελωδώ αφόβως.
Αλληλούϊα.

Όμματα Αντωνίνου, εν ελαίω και πίσση, αιτήσει τη αυτού επιχέεις, αλλ’ ευθύς ευσπλαγχνία πολλή, εδωρήσω Παρασκευή την ίασιν, διο ο άρχων έκθαμβος ησπάσατο σην πίστιν κράζων.

Χαίρε, το έαρ των δωρημάτων
χαίρε, το φρέαρ των ιαμάτων.
Χαίρε, των Ρωμαίων εσθλόν ακροθίνιον
χαίρε, της αγάπης κηρύξασα ήλιον.
Χαίρε, όργανον θεόπνοον το ευφραίνον ευσεβείς
χαίρε, όμμα καθαρώτατον, κατανύγον δυσμενείς.
Χαίρε, η ευλογούσα υμνητών σου τα πλήθη
χαίρε, η εκνικώσα εναντίων τα στίφη.
Χαίρε, μορφή σεπτή, και ακίβδηλος
χαίρε, φωτί ψυχής η περίβλεπτος.
Χαίρε, πιστή ευκλεής και αξία
χαίρε, οσμή τοις βροτοίς ουρανία.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Προ του τέλους σου πλάκα, βαρυτάτην σω στήθει, επέθηκαν Παρασκευή Μάρτυς, επιστάς δε νυκτί Ιησούς, εν φωτί και Αγγέλων λαμπροίς τάγμασιν, ευθέως σε ιάσατο: διο και εν χαρά προσήδες.
Αλληλούϊα.

Ρώμη τη του Δεσπότου, υπερέβης γενναίως, την σύμφυτον θηλείαις δειλίαν, και δυνάμει του θείου Σταυρού, φοβερόν διέρρηξας ευχή δράκοντα, οι πάντες δε εξέστησαν και ήρξαντο εν θάμβει κράζειν.

Χαίρε, μονάστρια φωτοφόρος
χαίρε, η Μάρτυς η στεφηφόρος.
Χαίρε, χαλεποίς εν δεινοίς καρτερόψυχος
χαίρε, αικισμοίς και ασκήσει καλλίνικος.
Χαίρε, έδρασμα της χάριτος και αγάπης οικισμός
χαίρε, πνεύματος πραότητος, και ειρήνης χορηγός.
Χαίρε, ότι υπάρχεις μοναστών ποδηγέτις
χαίρε, ότι τυγχάνεις τη Τριάδι ικέτης.
Χαίρε, σεμνών παρθένων η άλυσις
χαίρε, σκαιών πνευμάτων διάλυσις.
Χαίρε, δι’ ης διερράγη ο δράκων
χαίρε, δι’ ης κατεπλάγη ο άρχων
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Στέφος άφθαρτον κόρη, και θαυμάτων την χάριν, εδέξω ουρανόθεν αξίως, εις αντέκτισιν σων αρετών, και αγώνων πολλών εν σκληραίς μάστιξιν, ανθ’ ων και νυν δεδόξασαι, συνάθλοις σου κλεινοίς βοώσα.
Αλληλούϊα.

Τη πανσέπτω σου Κάρα, τη κειμένη θεόφρον, Μονή των Ασωμάτων Πετράκη, καταφεύγομεν Παρασκευή, εξαιτούμενοι πάντες ευρείν έλεος, και ίασιν οράσεως, ως αν και γεγηθότες φώμεν.

Χαίρε, ομμάτων η θεραπεία
χαίρε, θαυμάτων κρήνη η θεία.
Χαίρε, φερωνύμων ναϊσκων ιδρύτια
χαίρε, μονοτρόπων ροδώνων φυτεύτρια.
Χαίρε, κάστρον το επτάπυργον ελπιζόντων εις Θεόν
χαίρε, καύματι των θλίψεων η δροσίς η Αερμών.
Χαίρε, ότι ευχή σου προς ομόνοιαν άγει
χαίρε, ότι η χειρ σου θεραπεύει τα άλγη.
Χαίρε, θερμοίς τη πίστει βοήθεια
χαίρε, πτωχοίς διδούσα προμήθειαν.
Χαίρε, το άγγος Θεού ευλογίας
χαίρε, το άνθος τερπνής ευωδίας.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Ύδωρ αθανασίας σον αγίασμα Μήτερ, και πάσης ασθενείας θεράπων΄ διο αγαλλομένω ποδί, τω τεμένει σου Παρασκευή σπεύδομεν, αιτούμενοι την κάθαρσιν ψυχής, εις το βοάν απαύστως.
Αλληλούϊα.

Φυγαδεύσειας Μήτερ, πρεσβειών σου υσσώπω, δαιμόνων τας πικράς επηρείας΄και γαρ τας ψευδοθέους μορφάς, ατρομήτω χειρί κατά γης έρριψας, και έμφρονας κατέπληξας, οι εν χαρά εξύμνουν.

Χαίρε, το φέγγος εν νήψει ζώντων
χαίρε, ο τρόμος των δαιμονώντων.
Χαίρε, φρυκτωρέ ορθοδόξου ασκήσεως
χαίρε, οδηγέ της πιστών κατηχήσεως.
Χαίρε, ότι ώσπερ σφάγιον προσηνέχθης ιερόν
χαίρε, ότι εν πασσάλω προσεδέθης εκ τριχών.
Χαίρε, η καρφωθείσα δι’ αγάπην Κυρίου
χαίρε, η πιεσθείσα δυσβαστάκτω φορτίω.
Χαίρε, εν ασκητρίαις απόστολος
χαίρε, εν αποστόλοις πανθαύμαστος.
Χαίρε, μελών υποστάσα κακώσεις
χαίρε, δαυλών η δεχθείσα φλογώσεις.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Χαίρουσα ευφροσύνως, προς τον άνω Νυμφώνα, εισήλθες ω σεπτή καλλιμάρτυς, και πεσούσα Χριστού τοις ποσί, κατεφίλεις θερμώς, Παρασκευή πάντιμε, το στέφος καταθέτουσα Αυτώ, και έκθαμβος βοώσα.
Αλληλούϊα.

Ψώμισόν με ω Μάρτυς, εκ Μονών ουρανίων, το μάννα αγαπήσεως θείας, ίνα όλη καρδία βοώ, Ιησού το γλυκύ και σεπτόν όνομα, και χάριν σου κηρύξαιμι αγνή, εν κατανύξει άδων.

Χαίρε, προπύργιον των ευσεβούντων
χαίρε, ασπίς των φερωνυμούντων.
Χαίρε, τους κατοίκους του Κρόκου η σώσασα
χαίρε, Γερμανούς λαγωώ φυγαδεύσασα.
Χαίρε, κόρη αιρετίσασα την κοιλάδα των Τεμπών
χαίρε, Μάρτυς αφανίσασα δοξασίας των Νυμφών.
Χαίρε, πλήθος θαυμάτων Ροδολίβω ποιούσα
χαίρε, χάους απίστους ση πρεσβεία λυτρούσα.
Χαίρε, του Μετεώρου προτείχισμα
χαίρε, των δαιμονίων φρικίαμα.
Χαίρε, πλουτούσα Χριστώ παρρησίαν
χαίρε, των σων υμνητών προστασία.
Χαίροις Παρασκευή καλλιπάρθενε.

Ω μονάστρια θεία, ακροθίνιον μέγα, παρθένων ευλαβών τω Υψίστω(εκ γ ) δεξαμένη ως άνθη αγρού, τα απλότεχνα τάδε εφύμνια, Τριάδι θεία πρέσβευε, σωθήναι τους συν σοι βοώντας.

Αλληλούϊα.